When Pigs Run Freely On The Streets Of Mintal

Nonfiction by | September 13, 2009

Until a few years ago, the only “living” pigs I ever saw in Manila were the ones that were shown cutely prancing around on TV or on the big screen. Of course, there were also pictures and illustrations of smiling or gamboling boars and piglets on print; but somehow it was not quite the same. Occasionally though, I would get a glimpse of a truck crammed with pigs on some busy thoroughfare. Their squeals would lightly pervade the closed environs of our family car. I would always notice people outside covering their noses and grimacing, as if they were suddenly plunged into an invisible but inescapable miasma.

I would watch in fascination at the packed mass of moving bodies, often saddened by the thought that that was the last time the pigs would ever experience rides again. My parents had blithely told me once that they (the pigs I mean, not my parents) would be headed for slaughter when I asked them about it. My eyes would follow the truck until the vehicle made a sudden turn to a street where our car would not go. Pretty soon the truck and animals were nothing more than another indistinguishable speck on the choked up, traffic-jammed streets of Manila.

Continue reading When Pigs Run Freely On The Streets Of Mintal

Bb. Pariwara

Poetry by | September 13, 2009

Totoo ba na ang mga tala
Sa ating kapalaran ito ang nagtatakda?
Ito rin ba ang tadhanang nagsasaad
Ng buhay sa ating mga palad?

Nais kong malaman kung ito ang nagdidikta
Sa ating mga ngiti at tawa,
Kung ito ang nagsisindi
Sa isang pag-ibig na mali.

Kung tayo ay nagdurusa at nahihirapan,
Kung tayo ay bigo at luhaan,
Ito rin ba ang dahilan
Kung bakit tayo nasasaktan?

Minsan ako’y nagtataka
Bakit hindi pantay-pantay?
Bakit kokonti silang masasaya
Habang marami ang nalulumbay?

Nais kong malaman dahil ito’y mahalaga.
Banggitin ko man isa-isa
Ang lahat ng damdaming nadarama,
Hindi ko mawari pagkat magkahalo sila.

Ito ba’y nagkataon o sadyang ginawa?
Ito ba’y dinikta o talagang nakatakda?
Ito ba’y tadhana na gawa nila,
O ng aking sarili, o ng mga tala?

Continue reading Bb. Pariwara

Ang Bisikleta

Fiction by | September 6, 2009

Nung nasa elementarya pa ako, inggit na inggit ako sa aking mga kaklase na nagbibisikleta papuntang paaralan. Mahigit isang kilometro kasi ang layo ng paaralan mula sa aming bahay at nilalakad ko lang ito tuwing papasok sa eskwela, umulan man o umaraw. At samantalang naglalakad nga ako, heto’t dinadaanan lang ako ng aking mga kaklase na nagbibisikleta. Pakiwari ko ba’y ang sarap-sarap magbisikleta lalo na’t ang init-init ng araw.

May bisikleta naman kami pero ginagamit ito ng tatay ko upang magdeliber ng tuba sa kanyang mga suki. Nang minsang nasabi ko kay inay na gusto kong matutong magbisikleta, mahigpit niya itong ipinagbawal dahil kababae kong tao ay kung bakit pinag-iinteresan ko ang magbisikleta. “Di puwedeng magbisikleta ang babae,” wika niya.

Continue reading Ang Bisikleta

Sabot

Poetry by | September 6, 2009

Kon mobawog na gani ang kumpay,
Mga bituon motalidhay,
Duyog sa kagabhion,
Mohulat pod nimog padayon.

Diri sa ko maglingkod-lingkod,
Subang gipayongag panganod;
Diris daplin ko moagik-ik,
Inig singgit unya sa langit –

“Pagdali na kay tili-tili na ra ba!”

Ang tangkay mibawog sa huyop sa hangin.
Ang mga bituon mitalidhay apan wa magpabilin;
Gikaon sa kagabhion, naputos sa dayon…
Padayon gihapon ko sa paghuwat –

Diri magtindog-tindog,
Sipa-sipaon ang tuod
Ug maghandom, mag-ampo,
Nga unta wala ka makalimot nako.

Continue reading Sabot

Ulan

Poetry by | September 6, 2009

Lami kaayo matulog
Kay tugnaw man god.
Ay! Kalain!
Late na diay ko.

Unsaon nako pagligo?
Perteng tugnawa sa tubig
Dili na ko kakaon
Kay kinahanglan moadto na.
Paggawas sa balay,
Nawala ang mek-ap
Kay gibasa sa ulan!

Continue reading Ulan

Bukog

Fiction by | August 30, 2009

“Tabang, Hon! Tabangi ko! Nabukog ko!” Naghilak akong nagsiyagit nga naggunit sa akong liog.

“Giunsa man nimo pagkaon? Unsay nakabukog nimo?” sunod-sunod nga pangutana sa akong bana sa tonong alanganing suko ug taranta. “Nagdalo-dalo tingali ka,” dugang pa niya.

May katinuoran ang gisulti sa akong bana. Sa bus pa lang daan gigutom na ko. Gikan ko sa pag-eskwela sa summer class ug usa ka oras ug tunga ang akong biyahe. Wala na nako mapilian og bukog ang bulad nga akong gisud-an. Basta kay mikaon ko nga nagkinamot. Mao na lay akong nabatyagan sa akong pagtulon nga dunay hait misangit sa akong tutunlan, dako ug lig-on nga bukog.

Continue reading Bukog

Pukyutan

Fiction by | August 23, 2009

“Dali! Dagan!” naghangos nga daw maputol na ang ginhawang singgit ni Greg. Ang pikas mata niini namurot ug ang iyang wait namudlot. Nagsunod kaniya si Lito nga daghan kaayog bukol sa ulo ug nawong. Pareho silang nagkabulingit sa lapok ang tibuok lawas.

“Naunsa mo, Bay? Asa mo gikan?” sunud- sunod nga pangutana ni Nestor nga nahingangha dihang miabot ang duha sa iyang gamayng tindahan.

“Gi-gi-gigukod mi, Bay!” tubag ni Greg nga nagsapid-sapid pa ang dila sa kakuyaw.

“Ha? Buanga! Kinsay migukod ninyo? Misunod ba?” pangutana ni Nestor nga nataranta.

Continue reading Pukyutan

Bulingit

Poetry by | August 23, 2009

Batang bulingit, daw piso
Nagpaulan, nagpainit
Sip-on ug lapok nangumbabit
“Piso, Kol! Piso, Te!”
Sangpit sa batang bulingit
Aron tiyan masudlan og init
Balay ang karsada
Karton iyang kama
Tun-og gibukot niya
Mga ginikanan hain na
Ang inyong mga piso
Nanginahanglan og alima

Continue reading Bulingit