Category: Poetry

Pit Senyor

Poetry by | January 26, 2020

Pit Senyor!

This is your thirty-first
candle this month. Your fervent hopes
of being with her,
walking in the rain,
sharing one umbrella,
trudging a journey,
together.

Your candles vary
every day. Some days, you lit them
golden and warm.
Some days, the wind
blows them stone cold.

You always say that once I light a candle,
Sto. Nino will eventually hear my prayer.

“Believe me, the unlit candles
are wishes in a state of sleep.”

But, do I need to light one?

Perhaps.

In silence,
I am with my prayer.

In silence,
I burn,
I melt,
I disintegrate
everyday,

alone.

Henrietta Diana de Guzman is a graduate of Creative Writing at UP Mindanao. She was a fellow for poetry at the 2009 Davao Writers Workshop and at the 2nd Sulat DULA: Playwriting Workshop at Xavier University (Ateneo de Cagayan University). Some of her works have appeared in SunStar Davao and the Best of Dagmay anthology.

Smokestack

Poetry by | January 5, 2020

I saw a smokestack jutting out
from a tin roof behind high walls
topped with barbed wire, belching
ink-black clouds that swirled
across a grey sky weighed down
with the low rumble of rain.

Here was a middle finger
cast from iron, pointed skyward,
goading wind and water both
with endless waves of poison
to beat it down to rubble,
yet they never could.

Here was a slow burn
unto itself, made self-sustaining
by an unseen fuel that drives it
despite the growing signs of wear:
rust on the metal, creaking gates,
hairline cracks on the concrete
growing wider every year.

Here was a ruin
awaiting the work of other hands
to strip it clean, and hammerheads
to tear into its rebar, pipes, and tiles,
yet still it hides behind its distance,
its faded signs, its old facade,
away from outside eyes.

I saw myself one evening
standing in a rooftop bar – drink
in one hand, cigarette in another –
mouth unglued after silence,
and nonsense, like sickness
sealed in a box, escaped in puffs
with the sultry wind, drifting
out into cityscape.

John Oliver Ladaga hails from Iligan City but is currently based in Davao, and hopes to teach writing classes for a living one day.
 

Urom

Poetry by | December 15, 2019

Gibira ka sa imong pagdamgo
ug nitugpa balik sa kalibutan.
Namukaw ang bugnaw mong singot
nga nikamang gikan sa agtang
paingon sa imong tutunlan.
Nipis ang hangin karong gabhiuna.
Nilalom imong pagginhawa.
Nituskig imong lawas sa katre
ug napabiling naghinanok.
Maskin gusto nimo tawgon
imong igsuon sa pikas kwarto
apan way mogawas sa baba.
Imong kauban mao imong gihunahuna
nga kini na ang kataposan.
Nipaspas og pitik imong dughan.

Sa wa pagdugay
niuyon imong mata sa kangitngit.
Hinayhinay nagporma ang usa ka tawo.
Nagtuk-ong ibabaw nimo,
nagtan-aw sa imong pagtulog.

Si John Carlo Patriana Beronio kay usa sa mga poetry fellows sa niaging 2018 Davao Writers Workshop.

Libro

Poetry by | December 15, 2019

Kini nahisamag atabay
ug lagutmon.

makainom ang giuhaw
sa kahibulong

mahimo sab busgon ang gakutoy
nga alimpatakan.

sa matag kitkit
nimo sa mga pulong

usapa pag-ayo hilabina ang
mga pakli sa tanghaga

ug ilad-ok sab
ang gaawas nga
pagtulon-an

aron dii mahaw-ang
sa kakulangon.

diha sa imong panumdoman.

Fellow si Renner Sasil sa 2019 Davao Writers Workshop. Miyembro pod sa Himugso Kolektibo ug BATHALAD-Mindanao. Waiter sa buntag ug sa gabii usa ka magbabalak nga nakig-asoy sa iyang musa mahitungod sa iyang kapakyasan sa gugma.

Alinsunod sa Pagbitaw

Poetry by | December 15, 2019

Natagpuan ko na lang ang sarili
na tinatanggal ang alikabok na nanikit
sa librong ilang taon
din hindi nabubuksan.

Ilang paglaglag pa ng mga dahon
bago tuluyang magpalit ang panahon.
Naroon tayo, nakatitig sa paglubog ng araw,
sinusuko ang mga sarili sa dahilan.
Para tayong mga batang naghahagilap
ng mga salita.

Kung ang pagbitaw ay paglaya
sa sarili na tila nakulong ka
ng mahabang panahon sa akin,
napamalas ng aking malambot
na rehas ang hindi pagkakakulong sa iyo
bagkus pagkanlong.

Sa pagitan ng paghawak at pagbitaw,
nanatili akong hati sa gitna, pilit inaalala
kung sino sa ating dalawa ang huling umayaw
hanggang sa ang pagtitig na lang ang natira.

Raymond Ybañez is a resident of Tagoloan, Misamis Oriental. He was a fellow of the 10th Palihang Rogelio Sicat and 7th Angono National Summer Writers Workshop.

Paruparo sa Konsepto ng Pag-Ibig

Poetry by | December 15, 2019

Bawat awit ay may kasagutan
sa mga tanong na ano at bakit
na isang paghuhusga sa subok
ng bait, sa pait, sa antas
ng panganib, sa pagsipat
ng mga kalawang sa daliri ng tiyempo.
Ang pag-init sa pagtapik
sa braso ng lamig ay hudyat
ng paghimok sa baywang ng daig.
Sumasalikop ang mga ugat
nito sa pinulbuhang rabaw tulad
ng abo sa puwit ng kawali.

Kakaiba ito dahil naninimbang
ang mga gilid at dulo nito sa
haplos ng daliri. At tulad ng pinakintab
na dyamante ay isang alipato
na masigla pa sa gusgusing kabayo.
Ang pagaspas ay isang kawalan sa eksena
ng pagdadalamhati sa tuwing mapuputol
ang gula-gulanit na salita at sinumpaan sa
dakilang pag-ibig.

Ito ang paglipad ng kulay sa
gitna ng lito, ng lipos, ng ingay.
Bawat lipad sa lilim ng panganod
ay pagtuklas na tumatama sa
pananagutan ng paningin at kalayaan.
Konsepto ito ng pag-ibig
na sumanib at tumugon sa hahakbangin:
tukuyin ang bingit, awitin ang awit,
pitasin ang bunga,
sagutin ang ‘ano at bakit’.

Adrian Pete Medina Pregonir is from Banga National High School, South Cotabato. He won the Sulat SOX Short Story Writing Competition and the third prize for the Kabataan Sanaysay category of the Don Carlos Palanca Memorial Awards for Literature in 2019.

Dahon Nalang Sana Ako

Poetry by | November 24, 2019

Marahil, guryon akong hindi mahahalikan ang langit
sapagkat isinasantabi lang ako ng mga alapaap.
Aabutin mo siya tulad ng mga bituin sa karimlan.
Ang hiwaga ng pag – ibig mo ay kasinglawak rin
ng espasyong pumapagitan
sa tadyang na pumoprotekta sa puso ko.

Ngunit paano naman ang sa akin inay,
Minsan mo rin akong tinawag na anak, hindi ba?
Dahon nalang sana akong tinangay
ng malakas na hangin patungong kawalan.

Ivan Ridge Arbizo is from Davao City High National High School.

Skylab (You Goodbye)

Poetry by | November 24, 2019

Inigkiling ning katig
sa atong sakyanan,
huna-hunaa
ang atong mga kaagi
padulong ning taknaa

ug kon malantaw man nako
ang pang-pang nga atong
pakahagbungan,

tutokan ko gihapon
ang galurat mong mga mata
kay sa ulahi natong pagginhawa,

magbulag ta –
ikaw sa tuo, ako sa wala.

Lance Harvey Gonzales is a BS Electronics Engineering student from Mindanao State University – General Santos City.