Ang Ginatago na Balangaw

Play by | August 5, 2024

A One-Act Play


CHARACTERS

Chan – 19 years old, skinny, with bruises on his arms, wears a pink shirt, and black pants

Karlo – 23 years old, tall. Wears a green shirt and jeans

TIME

1 o’clock in the afternoon.

SETTING

At the plaza; a projector shows a video of a Pride event to act as a backdrop of the play; benches on the right side of the stage

THE PLAY

It’s a celebration of Pride, the venue looks festive and full of joyous people to celebrate the event. The event happens as Chan and Karlo are frantically running from Chan’s house to escape his father. The two of them arrive at the plaza to discuss Chan’s situation as a gay boy, and Karlo’s confession to Chan. Will Chan be able to accept Karlo’s confession and conquer his fears as a closeted person, or will he forever hide in the closet?

Karlo and Chan enter the stage running.

KARLO: Ali, diri ta!

The two stop at the left side of the stage.

CHAN: (Panting) Layo na ba ta?

KARLO: (Also panting) Murag nakalayo na man ta. Sa pikas dalan naman ning plaza, unya maglisod sad to imong Papa ug gukod sa atoa kay dili man to kalakaw ug paspas.

CHAN: Pero nabalaka ko ba, imo baya tong gituklod si Papa basin naunsa to siya didtoa.

KARLO: Nganong mabalaka man ka ato na kung wala pa nako to siya gituklod, iyana unta kang bunalan sa iyang sungkod? Maayo gani kay naabtan pa tamo bago to niya buhaton sa imo. Madungagan na sad na imong mga bun-og sa imong lawas. Worst case scenario, basin ma-ospital na gayod ka tungod niya.

CHAN: P-pero—

KARLO: Ayaw na lagi’g balik didto. Pasagdie na to siya, makatindog ra to kay naa man siyay sungkod. Nganong na ing-ato na sad siya? Unsa diay nahitabo?

CHAN: Nangayo man gud siyag kwarta sa akoa kay pangdungag daw niyag Red Horse. Unya wala man ko’y ikahatag kay bag-o ra ko nagbayad ug bill sa among kuryente kay pila na mi ka bulan walay suga. Dayon katong giutang nako na 500 ila Manang Arcing na pampalit unta nakog bugas ug mga de lata kay iyang gikuha, maong akong gikuha sa iyaha ug balik. Unya nasuko siya, iya kong gibunalan sa iyang sungkod.

KARLO: Kayawa jud ana imong papa oy. Wala na gani siya’y trabaho, dili pa jud niya undangan iyang bisyo. Layas na lang lagi didtoa, didto sa ka puyo sa akoang apartment.

CHAN: Dili ko, maulaw ko. Unya lisod sad kung biyaan nako si papa, walay muatiman niya.

KARLO: Dako naman to siya, Chan. Kung dili pa jud ko nimo pugngan, ako na jud na i-report sa pulis imong Papa aron matagam.

CHAN: Ayaw lagi Karl, ingon-ato lang man si papa kay hubog man gud siya.

KARLO: Kabalo ka, dili na ta maghisgot ana niya bi kay muinit ug samot akong ulo. Unsa diay naa diri karon?

(SFX: Loud cheers and blasting pop music)

CHAN: Pride party? Karon diay na?

KARLO: Tama! Mao man diay akong tuyo maong giadto tika sa inyoha. Dalhon tika diri kay naay pa ing-ani. I just have a brilliant idea, maayo pag kalimtan sa nato atong mga problema unya moapil ta diria.

CHAN: Unsay buhaton diria? Maulaw man ko Karl uy, yagit kaayo kog nawong.

KARLO: Ako man sad, ikaw daw modagan ug duha ka kilometro, dili ta manga- haggard. Ayaw kabalaka uy, wala naman na silay labot sa atoa. Maki blend-in lang gud ta. Ali didto ta sa tunga oh! Murag mas lingaw didtoa.

Karlo grabs Chan’s arm then proceeds to the center of the stage. (SFX: Dancing Queen by ABBA)

KARLO: (Grabs two Pride flags from his back pocket) Dara oh, imoha ning isa.

CHAN: Unsay buhaton ani?

KARLO: Wala, iwagayway lang, mao man sad ilang ginabuhat.

CHAN: Pero basin makita ko ni Papa—

KARLO: (Puts his finger on Chan’s lips) Shhh! Don’t say bad words! Maayo pag manayaw ta, kay gasayaw sad sila. Whoo!

CHAN: Uy, ulaw man, daghan kaayog tao.

KARLO: Mao nay lingaw! Tistinga ug sayaw ‘di ba malingaw ka.

Chan awkwardly dances. Karlo hypes him up. 

KARLO: Go, Channy! Go, Channy!

CHAN: (Laughs) Ikaw na sad sayaw! Go, Karlo! Go, Karlo!

Karlo dances. (Ambulant vendor selling water claps and cheers)

The music changes and Karlo and Chan end their dance.

KARLO: (Bowing) Thank you! Thank you!

CHAN: Hawoda nimo mosayaw uy!

KARLO: You should’ve seen yourself earlier! Hawod kaayo ka mogiling! Kinsa’y maka-imagine na ang ulawon na Chan, lagtik diay kaayog lawas! (Laughs)

CHAN: (Laughs) Ayaw ba, naulaw jud baya ko kay daghan kaayog tao. Pero tama ka, lingaw jud diay mosayaw.

KARLO: See? I told you!

CHAN: Salamat ah. Kung wala ka niadto sa amoa, wala nako kabalo kung unsa akong buhaton karon.

KARLO: Syempre! I like you baya!

CHAN: Ha?

KARLO: Ah—I like you as a friend! Haha!

CHAN: Ako sad. I like you too…

KARLO: H-ha?

CHAN: Buotan kaayo ka na amigo, maong gusto tika.

KARLO: Ahh… Amigo diay… Haha… Sige tara, didto ta sa kilid oh, naay mga bangko didtoa, pahuway sa ta.

CHAN: Sige, tara.

The two proceed to the right side of the stage. Chan sits on an empty bench while Karlo buys water from the woman selling water. 

KARLO: Papalita ko ug tubig te. Tagpila?

ATE: Tag baynte ra sir.

KARLO: Duha kabuok. Dili lang bugnaw ang isa.

ATE: Nia ra sir.

KARLO: Salamat po.

Karlo returns to Chan then gives the water to him. 

KARLO: Nia ra oh.

CHAN: Uy, salamat. (Drinks it)

KARLO: So, unsa nay buhaton nimo karon? Dili man sad pwede na mobalik ka unya kay basin wala pa nahuwasan imo papa.

CHAN: Ambot, basin motambay sa ko ila Manang Arcing.

KARLO: Di ba daghan sila sa ilang balay? Basin magguot ra mo didto.

CHAN: Bahala na, at least duol ra ko kay papa. Makita ra nako siya.

KARLO: That’s the problem! Duol ra ka, maong makita ra ka niya dayon! Basin suguron ka niya’g pinakalit didto.

CHAN: Pero—

KARLO: Basin nakalimot ka na silingan ra sad ta, unya ako ra isa sa akong ginapuy-an. Didto na lang sa lagi ka.

CHAN: Pero ulaw man. Magdungag-dungag ko sa imong gastos.

KARLO: Pwede man ko nimo bayaran kung naa na kay kwarta. Or, don’t pay me at all! Huna-hunaa  na lang na nagabakasyon ka sa inyong bukid, libre na tanan.

CHAN: Pero ulaw man jud oy.

KARLO: Sige ka, bastos baya daw ang mo-deny ug grasya.

CHAN: Nge, kalain! Sige oy, mosugot nalang ko, mamugos man ka.

KARLO: Ana ba! (Laughs)

CHAN: Nganong buotan man kaayo ka sa akoa, Karl? Dili man unta ta kapamilya, unya bago ra sad ka ningbalhin sa among purok, pero ing-ani ka makitungo sa akoa. Natingala na jud ko, kay akong mga amigo, dili man ingon ani ka galante.

KARLO: Wala pa diay ka kapansin?

CHAN: Na unsa?

KARLO: Gusto tika.

CHAN: H-huh? Ngano? Kanus-a? Nganong ako?

KARLO: Well, nakita tika tong cashier pa ka sa convenience store sa una. Gikan ko atog club, kauban akong mga barkada. Unya nagpahuwas ko kadyot sa Conve kay init na kaayo sa club. Paggawas nako, giatngan diay ko sa katong manyak na kastorya nako sa club. Iya kong ginapugos na mouban niya, pero dili jud ko gusto. Unya katong hapit na unta ko niya hilabtan, nikalit ra kag abot unya gibuyag siya. Naggunit kag cellphone while ga atik atik ug tawag sa police. Mao to nidagan ang manyak. (Laughs) 

CHAN: I-ikaw diay to?

KARLO: Hala, wala diay ko nimo na remember? (Acts hurt)

CHAN: S-sorry, Karl. Dulom man gud to na pwesto tong giadtuan ninyo. Wala tika naklaro. Unya daghan na kaayog nahitabo human ato na adlaw, nakalimtan na nako to siya.

KARLO: Okay lang, I figured out din naman na you wouldn’t remember me, kay katong nakita tika sa street sa akong apartment, wala ka nanagad sa akoa. Pero after that incident din, I started thinking about you, kay gusto unta tika pasalamatan. Hangtod sa nahimo tang friends kay sige ra ta ug kita sa dalan. Mao to, months have passed then I realized na dili na friends akong pag-tingin sa imoha. It’s much more than that. Sorry, dili ani nga confession akong gusto. Pero wala eh, kung dili ko muamin karon basin mawad-an na jud kog chance. Kaya, Chan, will you go out with me?

CHAN: (Acts silent for a moment) Karl… Kabalo baya ka na dili ko bayot sa atubangan sa akong papa. Kung makita niya na mag-uyab ta, basin patyon na jud ko niya.

KARLO: We can keep our relationship a secret from everyone else, even from your father. Dugay na ta nila nakita na sigeg uban. Dili na na sila matingala kung mag-uyab na ta.

CHAN: Mao na ang point, kabalo sila na bayot ka, ug kung sige na lang ta ug uban, makabantay na jud na si papa. Unya, mabalaka ko kay basin ikaw, iya na sad pasakitan. Dili nako mapasaylo akong kaugalingon kung mahitabo na.

KARLO:  I will endure it. And he won’t be able to do it for long kay kung iya man kong pasakitan or even kung ikaw, ipakulong man nako siya diretso.

CHAN: Karl, please… Dili pa ko ready…

Karl’s phone makes a sound. He opens it and the two of them see the content of the notification. 

CHAN: Unsa na, Grindr? Vincent, 24 years old, 300 meters away? Nganong naa kay ing-ana? Abi ba nakog… Ako imong gusto?

KARLO: It’s preparation.

Chan stands up, angry.

CHAN: Preparation? Para asa? So, kung sugton na tika karon, mangita pa diay kag lain? Unsa, i-two-time ko nimo?

Karlo stands up too.

KARLO: No! Dili ko mag cheat sa imoha! It’s a preparation in case dili ko nimo sugton karon. Mangita kog lain kay dili ko gusto ma hung-up sa imoha. Mangita kog rebound kay dili ko gusto mabuang ug huna-huna sa sakit. (Softly) And I guess, magamit na nako ni karon kay nakuha naman nako imong tubag sa akong pangutana…

CHAN: (Calmer) Pero… Mag-unsa ko kung mangita kag lain?

KARLO: Ambot! Wala ko kabalo! Nganong mag-uban pa man ta kung dili man diay ko nimo gusto mahimong uyab? Friendship na lang akong mahatag sa imoha kung dili pa ka ready. Ayaw kabalaka, papuyuon gihapon tika sa akong apartment. Dili man ko ing-ana ka bastos.

CHAN: Dili diay ka manguyab nako? Suyuon ko nimo kay para mahulog ko sa imoha?

KARLO: Kung manguyab ko, naa diay kasiguraduhan na sugton ko nimo? Pila naman sad ka adlaw, bulan, tuig, akong hulaton para magkagusto ka sa akoa? Halos one year na gani ko sigeg patagad sa imoha unya all this time, amigo ra diay imong paglantaw sa akoa. Sorry, sala nako nga nag assume ko. Abi naman gud nakog mutual atong feelings kay sige ra ta ug uban unya dili pa jud pang-amigo lang imong tagad sa akoa. Abi ra man diay nako. Pero, sige daw, ipasabot daw sa akoa kung nganong dili pa ka ready?

CHAN: Karlo, kabalo baya ka sa akoang sitwasyon. Dili pa ko open sa akong sekswalidad sa kadaghanan. Si Papa, mahadlok ko niya. Ang iyang ginapangbuhat sa akoa, murag constant reminder na dili jud ko niya dawaton kung makahibalo siya na bayot ko. Unya karon na nilayas ko didtoa, wala nako kabalo kung naa pa ba koy Papa maabtan kung mobalik ko. Please, Karl, ikaw na lang ang naa nako. Dili nako kaya kung pati ikaw, mobiya nako.

KARLO:  (Holds Chan’s hands) Dili man ko mobiya nimo. Amigo man gihapon ta. Naa ra ko diri kung kailangan nimo ug kastorya. Pero dili man sad pwede na ubanan tika pirmi unya moasa na pud ko sa wala. Ma double-dead ko ana, Chan.

CHAN: Kung sugtan tika makipagkita anang ka match nimo sa Grindr, mobalik pa ka sa akoa?

KARLO: Oo naman. Balikan pa man gihapon tika kay niana baya ko ganiha sa imoha na tabangan tika for the meantime.

CHAN: Pero kung willing nako magladlad ug mahusay na nako akong ginabati sa imoha, available pa ba gihapon imong kasing-kasing para sa akoa?

KARLO: Only time will tell, Chan. Dili ko gusto mohatag ug false hope sa imoha na mag-stay gihapon akong feelings sa imoha karon ug sa umaabot na panahon kay wala ta kabalo unsay mahitabo sunod. Basin kung ready naka moako sa imong sekswalidad ug mag enter ug relationship, lahi na nga tao imong gusto.

CHAN: Karl… Dili man ko ana, need lang jud nako ug panahon para ma-sort akong sitwasyon. Sugtan tika i-meet si Vincent, pero ayaw siya pilia please, hulata sa ko. Mao ra ani akong mahatag sa imoha na assurance.

KARLO: (Pinches Chan’s cheeks) Pasalamat jud ka, amigo ta ug naa koy gusto nimo. Dili tika maantos bisag unsaon nako ug pugong sa akong ginabati. Sige uy! Dili na nako imeet si Vincent. Lain sad kaayo kay mura tikag himoon ug baggage counter kay balikan pa tika human nako nakipagkita sa lain.

CHAN: S-sure ka? Dili man tika pugngan.

KARLO: Dili na lagi! Maypag mobalik ta sa party kay murag naay banda didtoa. Tara, maminaw sa ta.

Karlo puts his shoulder around Chan’s neck. 

CHAN: Okay, tara!

(SFX: Pare ko by Eraserheads) The two exit the stage. Music fades as the lights fade out.


Sophia Ann Pacaña graduated from the BA English-Creative Writing program of UP Mindanao in July 2024. This play is part of her thesis manuscript of plays about the LGBTQ community and their rights.

Ang Sembreak Ni Rencie Boy Panchito

Play by | October 29, 2017

Mga Tao:
Rencie Boy – Kinse (15) anyos.
Celia – Singkwenta (50) anyos. Ang inahan ni Rencie Boy.
Tikboy – Kinse (15) anyos. Amigo ni Rencie Boy.

(MUSIGA ANG SUGA)

Sa sulod sa kwarto ni Rencie Boy. Makit-an ang usa ka-maleta nga gipa-ibabawan ug gubot nga tambak sa mga sinina ug pantalon. Madunggan usab ang “Love Yourself” ni Justin Bieber nga gipatugtog niyas iyahang cellphone. Mapansin ang usa ka-dakong litrato ni Digong nga naka-frame nga gibutang sa pader, ug usa ka-body size nga samin.

Musulod si Rencie Boy sa kwarto. Nakatapis lang ug tualya. Ginasabayan niya ang nagatugtog nga kanta, apan tono lang ang iyang makuha ug ang ulahing bahin sa korus nga iyang ginapakusgan ang pagkanta.

RENCIE BOY: Ha! Pagkagwapo talaga niyang kanta na yan ba. Gustong-gusto ko talaga yan ba, kasi sikat yan na kanta ni idol Justin Bieber.

(Muagik-ik.)

(Duolon ang cellphone nga nakabutang sa iyahang katre, ug iyahang ibalhin ang playlist sa sunod nga kanta. Mutogtog ang “Sorry” nga kanta.)

RENCIE BOY: Ito pud! Ito pud! Ka-nice din nito ba. (Magpiyong samtang ginasabayan ang sonata sa kanta.) Laktawan natin sa chorus, hindi yan dahil hindi ako marunong ng lyrics ah, pero kay ito man kasi gud yung gwapo na part.

(Sabayan ang tono, apan mali-mali ang lyrics, ug pakusgan ang pagkanta sa ulahing linya.)

(Mikalit ug kawala ang tugtog.)

RENCIE BOY: Oh? Na-ano man ito? Bakit nawala si idol Justin Bieber? Aaah. Lowbat pala ito siya. Sayang. Makinig pa sana ako. Sige lang. Kanina pa man din kasi ito naga-play ba. I-charge ko na lang muna itong cellphone ko. Baka kasi masira.

(Kuhaon ang charger sa iyang bag.)

Ma-remember ko gud talaga yung dorm mate ko sa Davao ba. Grabe yun. Nasira niya gud talaga cellphone niya. Siya man kasi. Sige lang man gud siya Clash of Clans. Tapos di na niya gina-tanggal ang charger niya. Yun. Buto. Ka-hadlok talaga nun ba.

(Ipaslak ang charger.)

RENCIE BOY: Buti na lang gani, gibilhan din ako ni mama ng bago na cellphone. Dati kasi, yung cellphone ko yung may keypad na maingay pag magtext ako. Tapos sabi ko kay mama kailangan ko ng touch screen, binili din ni mama uy. Pagkabili lagi nito, ah, gihambog ko talaga sa mga friends ko uy. Sabi ko sa kanila na bagong bili ito.

(Gitrapuhan ang cellphone.)

Buti na lang talaga ba nagpayag si mama. Sabi ko talaga uy. First day pa lang, sure na ako need ko yang touch screen na cellphone na yan. Kasi dito man gud, maka-download na, at maka-type na din. Kahit wala pang binigay na project ang teacher, dapat handa gyud, diba? Tapos mayron man din yung mga batchmates ko ng ganito. Alangan naman ako lang isa ang wala? Lain din.

Continue reading Ang Sembreak Ni Rencie Boy Panchito

Tilamsik ng Dugo

Play by | March 5, 2017

(Unang Bahagi)

Tagpo: Isang lugar sa Mindanao

Mga Tauhan:

John: sundalo, may asawa.

Elaine: asawa ni John.

Abdul-Malik: nagnanais sumapi sa rebolusyon, may asawa ‘t anak.

Noraisa: asawa ni Abdul-Malik.

Farida: rebolusyonaryo, pangalawang asawa ni Abdul-Malik
(Magbubukas ang dula sa pamamagitan ng pagpapakita ng mga magsisiganap sa anyong pagdarasal – Muslim at hindi Muslim.)

KORO: Nanunuot sa kalamnan ang lamig ng hanging dumadampi sa pisngi lalo na sa may mga buhanginan sa isang isla ng Mindanao. Tumatarak, sumusugat ang mga kutsilyong mandi’y hawak ng dilim na bumabalot sa naghuhumiyaw na katahimikan ng lupa. Sumisirit ang sariwang dugong may mga katagang sumasabay sa pagbulwak ng mapulang likido. Binabaybay nito at niyayakap ang mga katotohanang pilit ikinukubli sa likod ng mga hungkag na pangarap. Ang dugo ay nananambitan, naghihinagpis, nanunumbat, humihiyaw. Ang bugso ng galit sa katahimikan at ang dugo ay iisa.

Elaine: Lagi na lang kasi yang uniform mo ang inaatupag mo. Pakiramdam ko ‘yang baril mo ang pinakasalan mo e.

John: Tama na Elaine ano ba? Kung anu-ano ang pinagsasasabi mo. Lagi na lang ba tayong ganito?

Elaine: Oo nga John. Lagi na lang ba tayong ganito?

John: Tama na, Elaine, pagod na `ko.

Elaine: Pagod na rin ako (katahimikan). Gaano ba kasarap haplusin ang baril? Ga’no nga ba ito kasarap hagurin nang hagurin? (Patlang) Paano ba maging baril?

John: Ilang taon na tayong magkasama.

Elaine: Oo nga, yun nga ang problema. Ilang taon na tayong magkasama. Dalawa tayo no’ng nagsimula, hanggang ngayon dalawa pa rin tayo.
John: Iyan na naman ba ang pag-uusapan natin? Siguro hindi pa ta tayo handa.
Continue reading Tilamsik ng Dugo

Dangaw

Play by | July 12, 2015

(CAN UTILIZE HUMAN PROPS IN BLACK AS ANINO, UTILIZE PUPPETS, SHADOW PUPPETRY)
1 SINUGDANAN:
(NAKA-TROMPA)
 

(THE REST OF THE PERFORMER NAKA SHADOW PUPPETRY-HUMAN PUPPETRY-TABLEAUX IN SILHOUETTE ON WHITE CLOTH)
 

(NARRATOR ATUBANGAN SA AUDIENCE)
Mga kahigalaan
Magsugod na, nia na
Ang pasundayag, ang pasundayag

(2ND VOICE)
Ayaw na pagdugay-dugay, ayaw pag-pahayahay
O hinay hinay ra manang

(2ND VOICE)
daghan pa
O hinay-hinay ra manong duna pa
O dong day ayawg dagan dili matungkad
Kay madagma unya ka ayaw ra ipahuwad
Ayaw kabalaka
Kay dili pa magsugod
Kung dili pa
Muabot ang imong presensya
Mga kahigalaan ania na dyud

(MIGIKAN SA SHADOW /WHITE CLOTH SA LIKOD; SULOD IN TRIANGULAR FORMATION)
ang mag-dudula sa entablado
gikan pa sa hilayong dapit

(TOROTOT, THROUGH HUMAN VOICE)
Gilukdo Ang kalibutan para ka ninyo
Hilasa ana uy

(HUBOG, NAGDALA UG GITARA)
O cge ania na, mas maayo pa nga maminaw kamo sa akong istorya
Gikan sa hilayong dapit, ayaw kabalaka dili nani muhapit
Sa patag, sa basakan, sa buntod, sa nihit,
Diretso na sa langit
Continue reading Dangaw

Kawanangan

Play by | July 5, 2015

Mga Tauhan:

Isagani – 26, struggling artist. Intelihente pero usahay weirdo.
Miguel- 28, law student. Seryoso ug hilumon.

Setting:

Usa ka gamayng balay sa San Fernando Cebu nga nag atubang ug dagat. Sekreto nga lugar ni Isagani ug Miguel. Usa ka gabii sa karon nga panahon.

(Pagsiga sa suga, adunay upat ka bangko sa entablado. Daan kining nakaporma ug kwadrado paatubang sa audience. Musud si Isagani gikan sa audience nga adunay bitbit nga pisi. Ihikot niya ang pisi sa upat ka bangko nga pinakahon. Mura niya’g ikulong iyang kaugalingon. Muadto siya sa tunga niini, mutan-aw sa iyang gibuhat nga kahon, mutan-aw sa palibot, ug musugod sa iyang monologo.)<\i><\center>

ISAGANI

Taga-gabii sa kaniadtong bata pa ko, pirmi ko paihapon sa akong lola ug mga bituon.

(Itudlo ang kamot sa langit ug magsugod ug ihap.)<\i><\center> Usa, duha, tulo…
(Mubalik sa audience)<\i><\center> Suma pa niya, mangawagtang daw ang mga bituon pag di sila pang-ihapon. Kay daw, sila ang pinakaluoran nga elemento sa kawanangan. Upat, lima, unom…

Uy! Takdol man diay ang bulan! Bantog ra nagsaulog ang mga bawod sa dagat. Hilom pero mabugnawon ang hangin mao nang mabati’g kusog ang awit sa mga timos. Hay! Kanindut! “Bulan, usa ka gamayng buslot sa langit, li-lianan sa mga bathala.” – maoy ingon sa akong propesor sa Literatura.

(Mutaas ang tingog nga murag manawag ug mga kalag)<\i><\center> Oh! Mga bathala! Dungga akong mga damgo! Bathala sa gasa! Bathala sa gugma! Nangamuyo ako! Ohhhmmm! Ohhhmmm!
(Nag bugalbugal ug meditate. Taud-taod, mukalit kani ug katawa.)<\i><\center>

Shhhh! Ayaw ug saba! Mabuyagan unya ta!

Makapanglimbawt ang kahilum. Mura ba’g, ikaw ray usa sa kalibutan. Ikaw ray usa sa dako ug ngitngit nga espasyo. Ikaw ray usa sa wanang.

Continue reading Kawanangan

Pangposas Nga Panyo

Play by | November 9, 2014

Sa istasyon sa pulis. Hapon.

Miduol si Liling, usa ka kwarintay-singko nga babayi, sa lamisa kung asa adunay babayi nga pulis. Sa iyang atubangan, adunay usa ka lalaki nga naka-polo. Gihiktan ang mga kamot sa lalaki gamit ang usa ka pink nga panyo. Gisenyasan ni Liling ang lalaki nga muingkod tapad sa ubang mga pulis nga nangape. Nipuwesto siya sa tunga sa istasyon nga nakatindog.

Liling: O, maayong adlaw mga Chief! Maayong adlaw kaninyong tanan! Siguro katingalahan para ninyo nga ania ko diri karon, nagdala ug usa ka lalaki nga giposasan nako ug panyo. Pink pa gyud nga adunay mga gagmay’ng bulak-bulak sa kilid. Mga Chief, ako siyang gipabantay sa inyo karon. Pero sa kadako sa iyang sala, dili siguro ni siya mudagan samtang ania pa ko.

Ako si Liling, usa ka labandera lang intawon didto sa Sampaguita. Dili ako ang kanang maong panyo. Kanang akong gipangposas kay gipalaba sa akong silingan, pero dili gyud nako mabalik sa tag-iya. Ang kanang lalaki sa inyong tapad kay akong ipakulong tungod sa hastang pagkapangit nga pagkapa sa piano didto sa Mintal, ug sa pag-undang ug tugtog sa tunga-tunga sa kantang “Amahan Namo”.

Pasensya, Chief. Basin abi ninyo bugal-bugal lang ni akoa ba. Pero dili. Wala nay mas ikaseryoso nga akong himuon sa akong tibuok kinabuhi. Gusto gyud nako siya ipakulong diri nga istasyon sa pulis. Bisag mga pipila lang intawon ka adlaw.

Continue reading Pangposas Nga Panyo

Ang Kinabuhi sa Usa ka Minyo

Play by , | September 28, 2014

Mga Magdudula:

Sarah – 25 anyos, dalaga

Myrna – 25 anyos, minyo

Hugna: Sa usa ka bar, naghulat si Sarah sa iyang barkada na si Myrna. Nagalingkod si Sarah sa ilang kanunayng puwesto, adunay lamesa sa tunga sa duha ka magkaatbang nga bangko. Naay duha ka menu sa lamesa. Alas otso ilang sabot apan mag alas otso y media na, wala lang gihapon si Myrna. Mga pipila ka minuto, miabot si Myrna.

MYRNA: Ganina ra ka ‘Day? (milingkod sa atbang ni Sarah) Sorry, I’m late. Nag-ilis pa kog lampin ni JR.

SARAH: (nikatawa) Lagi. Klaro man. Medyo nanimaho pa gani ka’g tae, Girl.

MYRNA: Tse! Suya lang ka. Buotan kayo ang akong JR uy kay natulog na gyud siya para makaadto na ko dinhi..

SARAH: Oh siya siya. Mag order sa daw ta noh.

MYRNA: Unsa man ni ilang menu uy. Puro man sad burger ug fries, klase-klase ray tawag. Maayo pa akong niluto sa balay.

SARAH: Char uy! Diha ka? Kanus-a pa ka natuon ug luto, girl?

Continue reading Ang Kinabuhi sa Usa ka Minyo

Vigilante

Play by | May 18, 2014

vigilanteTauhan:

Jaime Villareal, 19
Bobot, 32
Alfonso Almeda, 27

Pook: Isang kanto sa baryo na malapit sa bahay ni Alfonso

{Music}

(Nakaupo si Jaime at Bobot sa harap ng isang maliit na mesa. Kararating lang ni Jaime na may dalang tasang may kape, habang si Bobot ay umiinom mula sa isang bote ng alak.)

BOBOT: Hoy, ano sa tingin mo ang ginagawa mo, bata?

JAIME: (nininerbyos) Ah, nagkakape po.

BOBOT: Bata, mas lalo ka lang ninerbyosin sa kape. Teka, ikukuha kita ng isa pang bote. Di naman malayo yung karinderya. (Magsisimulang tumayo si Bobot.)

JAIME: Ah, huwag na po, Sir. Okay na ako. Sanay naman ako na magkape kapag kinakabahan, tulad na lang kapag nag-re-review ako para sa exam.

BOBOT: Aha! Iyan ang gusto ko! Parang exam lang nga ang gagawin natin ngayon. Hep, hep, ako ang ga-grado sa iyo, kaya pagbutihan mo, Jaime..Jaime ano? (Tatango si Jaime.)

BOBOT: Teka, bata, talagang nakapag-aral ka?

JAIME: Nakapagtapos po ako ng haiskul. Tapos kurso sa TESDA, computer hardware repair.

BOBOT: Ah, wow! Ang talino mo pala talaga! Pero alam kong kinakabahan ka. Chill ka lang! Kaya nga nagkukuwentuhan tayo ngayon. Ito talaga ginagawa ng mga boys bago ang gig. Di ka ba sinabihan ni Anton tungkol sa SOP namin? (Tatawa si Bobot habang sinusuri ni Jaime ang paligid.)

JAIME: Di po ba parang medyo malakas ang boses nin— . . . Mga boses natin?

BOBOT: Yun nga! Pagsususpetsahan tayo kung para tayong mga patay na nakatambay at di nag-iimikan. SOP namin yan. Magkuwentuhan. Mag-inuman. Parang wala lang. Plus, mas mare-relax ka pa kung ganito, chill ka lang bata. Sigurado kang ayaw mo? (Iaalok ni Bobot ang kanyang bote.)

Continue reading Vigilante