Category: Poetry

Ang Traydor

Poetry by | January 10, 2010

May tao akong nakilala
Sa kanto dose nakatira
Ang pangalan niya’y Pasito
Trabaho niya’y pagtataho.

Umupo ako sa kanyang silong
Pansin ko’y suot niya’y ‘sang dumihin
At putikang kamiseta
Nabahiran na ng grasa

Ng kapanayamin ko siya
Halatang si Pasito’y nangangayat
Epekto raw iyon ng karukhaan
Ng gobyernong ‘di makandungan

“Noong unang panahon”
Dagdag niya, “Ako’y may nagawa.
Naging bahagi ako ng kudeta
At gobyerno aking inasinta”

“Nang mahuli ako ng mga opisyal
Dinala ako sa isang nanlilimahid na lugar.
At doon ako’y kinawawa
‘Di nila alintana ang aming paghihirap

Sa gilid ng bulubundukin
Pinarusahan, iniwang duguan
Sa buhos ng malakas na ulan
Naging lugmok aking katauhan

“Katarungan nami’y hinarangan
Kalayaan, aming inaasam-asam.”
Sa sobrang ipit ‘di ko napansin
Nawala na si Pasito sa aking paningin

Naalala ko huling hirit nya
Habang binulay-bulay mga alaala
“Pag-atake sa mga tiwali
Sadya nga bang mali?”

—-
Hannah Louise Enanoria is a 3rd year AB Sociology student of ADDU.

Hanuy nga Dalan (Padu’ng unta ngadto sa Gensan)

Poetry by | January 3, 2010

(usa sa mga daghang pagpahinumdum sa usa ka higayun kaniadtong Nobimbre dus mil nuybi)

Sementong dalan
Gikan cotabato kutob sa gensan
Hanuy ang padagan
May agian pang kapinyahan

Ug sa kalit
sa duha ka gamay’ng rotunda muhapit ug manamilit
Nga ‘daw sa mata, usa ka pagdalit
Kay diay misteryoso ang dalan sa sharif

Abe ko pa man gani
Dakung balay katu sa pari
Taliwala sa lapad nga yutang kasagbutan
Nga hawan ug pit-os ang mga katawhan

(Sa wa damha, petsa baynti tres sa Nobimbre,
kapinkulang saysenta nga gitusak-tusak ang natimbre)

Karun, duna nay mga kamut sa armado’ng sundawo
Nga muwara-wara sa mga byahero
Bawal na daw sa imperno

Continue reading Hanuy nga Dalan (Padu’ng unta ngadto sa Gensan)

Nobyembre 23, 2009, Shariff Aguak, Maguindanao

Poetry by | January 3, 2010

May araw ding ang luha mo’y masasaid, matutuyo…
–Amado Hernandez

Musmos pa lamang nang aking isinaulo
Ang obrang tula ni Ka Amado;
Mga titik nito’y idinambana sa isipan,
Medalya’y nasungkit mula sa paligsahan.

Ilang taon pa’t kamalayan unti-unting nagising
Bakit luha ng bayan ay hindi maampat;
Ang bayan ko’y alipin, hindi ng ibang lahi,
Ang bayan ko’y busabos ng kapwa kayumanggi.

Sino ang kakapitan?
Kapitalista, pulitiko, gobyerno ay iisa;
Bingi sa panaghoy ng lugaming bansa
At ng katarungang inilibing sa hukay.

Ngayon, mga luha mo’y said na at tuyo
Sa harap ng nagbabagang apoy ng mga sulo;
Habang ang mga mata’y nakatuon sa nahukay na mga biktima
Sa malayong bayan ng Shariff Aguak.

Continue reading Nobyembre 23, 2009, Shariff Aguak, Maguindanao

Home

Poetry by | December 6, 2009

As I lie on my bed, I remember
the carved wooden door I used to bang
when I’m outrageously mad at someone,
the heavy narra chairs I used to kick
when I tried to tame my lazy brothers,
that long soft sofa I used to sleep in
during those long cold boring afternoons,
that comfortable bed I woke up in
early in the morning,
the big airy house full of noise,
that white house I used to sneak out of,
that is now the most sentimental place
I long to go back to and never leave again.

Continue reading Home

Playground

Poetry by | December 6, 2009

I was there again,
In the river where we used to play with my friends,
The water from the cave beside it was still clear,
But the river looked different.
I thought something strange had changed.
For the last years it was still playable,
We had even spent time soaking our bodies in it.
But now floating on it were crumpled toiletries,
empty beaten cans,
and rotten skins of coconut and pomelo.
From the bridge already rotten,
Naked children jumped off, just like we used to.
The splashing sound of water reached me,
But it doesn’t feel cool anymore.
I shuddered at the thought
of the water pinching my skin.
I woke up from my sleep
And took off my headphone,
Wishing I had a better dream.

Continue reading Playground

Panaad

Poetry by | December 6, 2009

Panaad kanako
nga gaksun ko nimo sa hugot
sa mga buktong luwas ako
diin makabatyag kalinaw
ug makalimtan ang tanan.

Panaad kanako
nga sagupon ko nimo
ug padayunon sa gambalay
sa imong hunahuna
dayon sa kasingkasing
lahos sa imong kalag.

Panaad kanako
nga subayan ko nimo
sa dalan sa way sukod
ug samang kalipay
diin mawagtang ang
handumanan sa kagahapon
sa paghulat ug pagmahay.

Ayaw tuod ko pakyasa
diin kaniadto napakyas ko
kay ako nakahukom na
nga dugmukon ang talikala
sa akong kalibog
nga nagpitul sa akong
kagawasan.

Karon ako manaad usab
nga panggaon
ug amumahon ka sa labaw –
butang nga wa nako
nabuhat kaniya.

Dili ko mabasol
ang mga rosas nga
gibalibad ni Alyssa
nga maoy nagtukmod
kanako sa kahimtang
kung ang pinitik mao
nang imong gugma.

Alang kanila
dili man kini angay
apan maangay ra kini.
Salig lang kanako
ug diha usab kanimo
ug sa atong mga panaad

Continue reading Panaad

Science Fiction

Poetry by | November 22, 2009

I wish to live with you on a planet
at the edge of the universe. Earthly
houses, their pestilence of weed and gnome
have tired me. I wish to uproot
myself from them as quickly as I would mute
the screens of this black and white world
of Di Caprio and Winslet. Titanic
towers and princesses – the same entrapment,
the same frame, the graven
images we are meant to idolize.
I wish to live with you on a planet
at the edge of the universe. Where we constellate
the zodiac of our fates
and the geography of our feet.
And the Sun? The Sun will be an alien,
a distant star we shall point out one night
and say: It took billions of years for that light
to reach us. The Sun must be dead by now.
I wish to live with you on a planet
at the edge of the universe.
And there, where strange is now home
I can finally say to you this, this, this:
Only in your hands, stellar yet familiar, light
hands will I dissolve
and die.

Continue reading Science Fiction

Pagpadu’ng sa Jolo (Sakay sa Gamay’ng Eroplano)

Poetry by | November 15, 2009

Layo ang pamalandong sa mata
Samtang naghuwat sa airport sa Zamboanga

Karga ang bug-at nga bag
Puno ug bisti ug mga pulong sa asawa nga mga tambag

Ang camera, computer ug mineral water,
Daghang papel, gisuksok sa pikas bag nga di-zipper

Hantud nanawag na ang laki’ng taga Seair
Boarding na ang eroplanong 19-seater

Dayun sa su’od, sa gamay’ng bintanang palingin dayun modungaw
Ug bisan sa kaigang, maminsar pag-usab sa katuyuan ug laraw

Mahunong lang sa pag-andar ug pagtuyok sa makabungog nga tapiraw
Arun molupad sa padul’ngang gibantuga’ng kulba’g kuyaw.

Continue reading Pagpadu’ng sa Jolo (Sakay sa Gamay’ng Eroplano)