Tag: Edgar Bacong

Pangarap ni Fahed

Poetry by | December 23, 2018

Salaysay sa akin ni Inay
Nasa sinapupunan pa lamang ako
May digmaan nang sumiklab sa Gaza.
At nang pumasok ako sa Madrasah
Natigil naman itong pansamantala
Dahil binomba pati ang aming eskwela.
Kahit na noong minsang nakipaglaro ako
Sa kalsada kasama sina Bashaar at Saleh
Nagsasalitan ang aming mga sigaw
Sa nakabibinging putukan ng mga baril.
Napakalalim ng sugat sa mukha ng galak
Pagkat sa lupa sindak ang namumulaklak.
Sa bayan walang nakakikilala
Nang dalisay na pagmamahal
Pagkat ang laging nakakasalamuha
Sa palibot ay ang matinding poot.
Mapusyaw ang kulay ng bukas
Pagkat ang usok ng pulbura’y
Ulap na humahabong sa papawirin.
Ngunit may pakpak ang aking pangarap
Matulin naming liliparin ni Buraq
Ang paraisong bukal ng karunungan,
Isang masigasig na pakikipagsapalaran
Na tanging layunin ay sunsunin
Ang kapayapaang kaytagal nang naglaho
Kasabay ng aming mga awit, tula at kuwento,
Mga pamanang itinatangi ng buong lahi.

Agosto 9, 2014

Si Edgar Bacong ay awtor ng Habagat at Niyebe, isang kalipunan ng mga tulang Filipino at Cebuano na nilathala ng Tuluyang Pinoy Zurich at Mindanews noong 2005. Ilan sa kanyang mga akda ay mababasa sa mga antolohiyang Ani ng Cultural Center of the Philippines, Obverse 2 ng Pinoypoets at The Best of Dagmay 2007 to 2009. Si G. Bacong ay tubong Dabaw at nakapagtapos ng Bachelor of Arts in Sociology sa Ateneo de Davao University. Dahil sa pag-ibig ay nilisan niya ang bayang kinalakhan at kasalukuyang naninirahan sa Zurich, Switzerland.

Badya

Poetry by | December 23, 2018

Sa halip na ulan, dugo ang ipinandilig
Sa nagbabagang daan at mga palayan
Pagbungad ng Abril sa Kidapawan.

Sa halip na bigas, bala ang itinugon
Ng mapanupil na mga sundalo’t goon
Sa mga magsasakang nagugutom.

Sa halip na kapayapaan, dahas ang itinanim
Ng mga awtoridad sa mga puso’t damdamin
Ng mga mamamayang kahirapa’y idinaing.

Sa halip na buhay, kamatayan ang iginawad
Ng gobyernong ang pagsisilbi ay huwad
Sa mga tagahatid ng pagkain sa ating hapag.

Nang bumungad ang nakapapasong Abril
At patuloy na nabibitak ang mga bukirin
Nagbabadya ito ng masamang pangitain—

LAKAS AT SANDATA’Y LIKUMIN!

Si Edgar Bacong ay awtor ng Habagat at Niyebe, isang kalipunan ng mga tulang Filipino at Cebuano na nilathala ng Tuluyang Pinoy Zurich at Mindanews noong 2005. Ilan sa kanyang mga akda ay mababasa sa mga antolohiyang Ani ng Cultural Center of the Philippines, Obverse 2 ng Pinoypoets at The Best of Dagmay 2007 to 2009. Si G. Bacong ay tubong Dabaw at nakapagtapos ng Bachelor of Arts in Sociology sa Ateneo de Davao University. Dahil sa pag-ibig ay nilisan niya ang bayang kinalakhan at kasalukuyang naninirahan sa Zurich, Switzerland.

Cuba: Sa Mata Ng Isang Turista

Poetry by | December 23, 2018

Ipinagbunyi ko ang tagumpay ng rebolusyon
na natamo ni Che sa lalawigan ng Sta. Clara
at nadatna’y masiglang sayawan sa Mejunje.

Inamoy ko ang samyo ng rebolusyon
sa sakahan ng mga guajiro sa Vinales
at nalanghap ay maaskad na tabako.

Hiniging ko ang awit ng rebolusyon
sa mga kalye’t parke ng Cienfuegos
at nakisaliw ang babaeng namalimos.

Kinalugdan ko ang rilag ng rebolusyon
sa kolonyal na bayan ng Trinidad
at humarang ang kabulaanan sa daan.

Hinangaan ko ang diwa ng rebolusyon
na kasinlinis ng dagat ng Varadero
at hinimlaya’y inaanay na edipisyo.

Dinalaw ko ang pangako ng rebolusyon
sa malawak na Plaza de la Revolucion
at binusalan bawat kataga ng pagpuna.

At nang lasapin ko ang bunga ng rebolusyon
sa mga hapag ng paladar ng Habana Vieja
binusog ako ng ‘sang pinggang katotohanan.

Marso 3, 2015
Zurich, Switzerland

Si Edgar Bacong ay awtor ng Habagat at Niyebe, isang kalipunan ng mga tulang Filipino at Cebuano na nilathala ng Tuluyang Pinoy Zurich at Mindanews noong 2005. Ilan sa kanyang mga akda ay mababasa sa mga antolohiyang Ani ng Cultural Center of the Philippines, Obverse 2 ng Pinoypoets at The Best of Dagmay 2007 to 2009. Si G. Bacong ay tubong Dabaw at nakapagtapos ng Bachelor of Arts in Sociology sa Ateneo de Davao University. Dahil sa pag-ibig ay nilisan niya ang bayang kinalakhan at kasalukuyang naninirahan sa Zurich, Switzerland.

Pasubali Sa Isang Kaibigan

Poetry by | December 23, 2018

Minsan na tayong namuhay
sa isang lipunang takot at dahas
ang pinairal ng mga namumuno.
Sa nayon at syudad sumambulat
ang libu-libong puso’t bungong
tanging hangad ay magpanday
nang maaliwalas na pangarap
para sa liping biyaya ay salat.
Ngunit gaya nilang naninindigan
at kumakalinga sa kapwa
di tayo natinag sa lakas at sandata
ng mga berdugong walang kaluluwa.
Tuwi-tuwi na, pinanghihinaan tayo ng loob
subali’t kailanma’y di natin isinuko
ang tangan-tangang idealismo
at higit sa lahat wala tayong
ipinagkanulong mga tao.
Nabuhay tayo sa taimtim na pananalig
at pagpapalaganap ng ating pinakabuod—
Hindi, hindi nauutas ng bala
ang masalimuot nating problema.

Si Edgar Bacong ay awtor ng Habagat at Niyebe, isang kalipunan ng mga tulang Filipino at Cebuano na nilathala ng Tuluyang Pinoy Zurich at Mindanews noong 2005. Ilan sa kanyang mga akda ay mababasa sa mga antolohiyang Ani ng Cultural Center of the Philippines, Obverse 2 ng Pinoypoets at The Best of Dagmay 2007 to 2009. Si G. Bacong ay tubong Dabaw at nakapagtapos ng Bachelor of Arts in Sociology sa Ateneo de Davao University. Dahil sa pag-ibig ay nilisan niya ang bayang kinalakhan at kasalukuyang naninirahan sa Zurich, Switzerland.

Pangarap ni Fahed

Poetry by | August 24, 2014

Salaysay sa akin ni Inay
Nasa sinapupunan pa lamang ako
May digmaan nang sumiklab sa Gaza.
At nang pumasok ako sa Madrasah
Natigil naman itong pansamantala
Dahil binomba pati ang aming eskwela.
Kahit na noong minsang nakipaglaro ako
Sa kalsada kasama sina Bashaar at Saleh
Nagsasalitan ang aming mga sigaw
Sa nakabibinging putukan ng mga baril.
Napakalalim ng sugat sa mukha ng galak
Pagkat sa lupa sindak ang namumulaklak.
Sa bayan walang nakakikilala
Nang dalisay na pagmamahal
Pagkat ang laging nakakasalamuha
Sa palibot ay ang matinding poot.
Mapusyaw ang kulay ng bukas
Pagkat ang usok ng pulbura’y
Ulap na humahabong sa papawirin.
Ngunit may pakpak ang aking pangarap
Matulin naming liliparin ni Buraq
Ang paraisong bukal ng karunungan,
Isang masigasig na pakikipagsapalaran
Na tanging layunin ay sunsunin
Ang kapayapaang kaytagal nang naglaho
Kasabay ng aming mga awit, tula at kuwento,
Mga pamanang itinatangi ng buong lahi.

—
Mr Bacong studied AB Sociology at the Ateneo de Davao University. He loves to travel.

Paghahanap ng Dagat sa Switzerland

Nonfiction by | July 6, 2014

Sa isang Dabawenyong tulad ko na halos nasa bakuran lamang ang dagat, ay di maitatuwang kasingkahulugan ng dagat ang pagiging masaya, pagdiriwang, pagpapahinga mula sa araw-araw na kalakaran, karaniwan at masaganang buhay. Kung kaya’t hinanap ko ito bago pa man napanatag ang loob ko sa Switzerland. Ngunit nabigo ako sa paghahanap na ito. Oo, maraming anyong-tubig sa Switzerland subalit wala ni isa man sa mga ito ay tubig-dagat. Lahat ng tubig sa lawa at ilog ay nanggagaling sa mga natutunaw na niyebe buhat sa nagtatayugang mga alpina na nakapalibot sa maliit na bansang matatagpuan sa gitnang kanluran ng Europa.

Dahil nahirapan akong tanggapin ang katotohanang wala talagang dagat sa bayang nakilala ko lamang noon sa mga makikintab na larawan sa kalendaryo’t libro, ay nagpasya akong hanapin ito sa ibang lugar. Mag-iisang taon pa lamang ako noon sa Switzerland ngunit pakiramdam ko’y dekada nang di ako nakalusong sa dagat. Laking pasalamat ko nang naunawaan ng aking katuwang ang pangangailangan kong ito. Isang araw pagkagaling ko sa Alpha Sprachschule Zuerich, kung saan ako nag-aral ng lengguwaheng Aleman, ay nakalatag sa mesa ang isang makulay na magasing nagbebenta ng mga bakasyon sa mga destinasyong maaraw at may dagat di lamang sa Europa kundi maging sa iba pang kontinente. Lumundag sa galak ang puso ko sa aking natunghayan.

Continue reading Paghahanap ng Dagat sa Switzerland

Sa Panahon ng Internet at Cellphone

Poetry by | December 9, 2012

Ipinagbubunyi natin ang pagdagsa
Ng mga gadyet na tila infusyon
Nating ikinakabit sa ating mga ugat.
Sapagkat kundi man tayo iga
Sa tango at pansin ng mga kakilala
Ay takot tayo sa mga sandali ng ating pag-iisa.
Kinakabahan tayong manatili sa isang silid
Na istakato lamang ng ating pulso at dibdib
Ang mauulinig sa kinasasadlakang paligid.
Kaya sa halip na ang isip ay makikumpas
Makidama sa pagitan ng bawat paghinga
Pagbubulaybulay at pagkilala sa pagkatao
Ay abala tayo sa pagpindot ng mga teklado
At pagbuo ng mga niritokeng teksto’t litrato
Gayong kinakatay lamang natin ang saysay
Ng ating mga panaginip at paglalakbay ng malay.

—
Edgar Bacong studied AB Sociology at the Ateneo de Davao University, and now lives in Zurich, Switzerland.

Ang Basurero

Poetry by | October 14, 2012

Binubuhay ako ng mga berde at puting botelya
Na natatagpuan ko sa mga bundok ng basura
Namumuhay ako sa lawa ng latak
Samantalang nagpipista ang ilan sa alak
Kailangan kong mabuhay sa mundong ito
Kundi walang tagalikom sa kalat ninyo
Sa tuwing nahahalukay ko ang mga botelya
Kasama ang mga plastik at kalawanging lata
Ay pinapaubaya ko silang maghalo
Sa isang matibay at maluwang na sako
Hindi inihihiwalay ayon sa kulay at anyo
Gaya ng pagbubukod ng lipunan sa tao
Silang mga itinapon at walang buhay
Ang umaalalay sa binabasurang buhay.

—
Edgar Bacong studied AB Sociology at the Ateneo de Davao University. He now resides in Zurich, Switzerland.