Poetry by Paul Randy Gumanao | September 27, 2009
You were once grass leaves
along the cliff
spread around the rock
where the two of us leaned
You heard our giggles
when in secret
we mocked the moon’s
rough and bumpy face
You also heard
the popping sound of the breeze
as it pushed our bodies closer
to each other
Poetry by Paul Randy Gumanao | September 27, 2009
The ball soared
the sky like a dove
after the golfer struck
its body with the club
The ball soared
the sky like a dove
But not a dove
of peace
For it landed
on the rusty-roof
of a squalid shanty
in a nearby slum
Creating a loud bang
disturbing the kid
who was sleeping
to his mother’s hum
Poetry by Cayetano Polancos Jr. | September 13, 2009
Totoo ba na ang mga tala
Sa ating kapalaran ito ang nagtatakda?
Ito rin ba ang tadhanang nagsasaad
Ng buhay sa ating mga palad?
Nais kong malaman kung ito ang nagdidikta
Sa ating mga ngiti at tawa,
Kung ito ang nagsisindi
Sa isang pag-ibig na mali.
Kung tayo ay nagdurusa at nahihirapan,
Kung tayo ay bigo at luhaan,
Ito rin ba ang dahilan
Kung bakit tayo nasasaktan?
Minsan ako’y nagtataka
Bakit hindi pantay-pantay?
Bakit kokonti silang masasaya
Habang marami ang nalulumbay?
Nais kong malaman dahil ito’y mahalaga.
Banggitin ko man isa-isa
Ang lahat ng damdaming nadarama,
Hindi ko mawari pagkat magkahalo sila.
Ito ba’y nagkataon o sadyang ginawa?
Ito ba’y dinikta o talagang nakatakda?
Ito ba’y tadhana na gawa nila,
O ng aking sarili, o ng mga tala?
Poetry by Rory Ian Bualan | September 6, 2009
Kon mobawog na gani ang kumpay,
Mga bituon motalidhay,
Duyog sa kagabhion,
Mohulat pod nimog padayon.
Diri sa ko maglingkod-lingkod,
Subang gipayongag panganod;
Diris daplin ko moagik-ik,
Inig singgit unya sa langit –
“Pagdali na kay tili-tili na ra ba!”
Ang tangkay mibawog sa huyop sa hangin.
Ang mga bituon mitalidhay apan wa magpabilin;
Gikaon sa kagabhion, naputos sa dayon…
Padayon gihapon ko sa paghuwat –
Diri magtindog-tindog,
Sipa-sipaon ang tuod
Ug maghandom, mag-ampo,
Nga unta wala ka makalimot nako.
Poetry by Fatima Zacaria | September 6, 2009
Lami kaayo matulog
Kay tugnaw man god.
Ay! Kalain!
Late na diay ko.
Unsaon nako pagligo?
Perteng tugnawa sa tubig
Dili na ko kakaon
Kay kinahanglan moadto na.
Paggawas sa balay,
Nawala ang mek-ap
Kay gibasa sa ulan!
Poetry by Arman Neri | August 23, 2009
Batang bulingit, daw piso
Nagpaulan, nagpainit
Sip-on ug lapok nangumbabit
“Piso, Kol! Piso, Te!”
Sangpit sa batang bulingit
Aron tiyan masudlan og init
Balay ang karsada
Karton iyang kama
Tun-og gibukot niya
Mga ginikanan hain na
Ang inyong mga piso
Nanginahanglan og alima
Poetry by Prince Gerard Magdaleno | August 23, 2009
Ang ulan samok panagsa
Basaon ka, padagan-daganon ka,
Patago-tagoon ka.
Kon magbaktas ka sa yuta
Mahugaw-hugawan pa ka.
Pero ang ulan diay panagsa maghatag
Og maayong resulta
Pag ikaw manguyab tabon-tabonan dayon
Ang ulo sa dalaga
Para makabalo siya
Nga ga-care ka sa iya.
Panagsa pod kon ikaw ra usa
Makahinumdom ka sa moment ninyong duha.
Gakson ka, pakiligon ka, palipayon ka
Tungod sa katugnaw nga anaa.
Abi nako sa una samok ang ulan
Pero dili diay.
Ang ulan nagahatag pod diay
Og kalipay sa mga naghinigugmaay.
Poetry by Krisini Nanini | August 16, 2009
(Para sa ating lumipas na pangulo na naging simbolo ng kababaihan, pag-ibig, katapangan at pag-asa)
tulad ng halik
ng unang sinag ng araw
sa mga matang
kay tagal na
nalugmok sa dilim
niyapos ng dilaw na laso
ang perlas ng silangan
at ikinumot ang pag-asa