Category: Poetry

Ang Ulan ug ang imong Pagbiya

Poetry by | July 20, 2008

Nakahinumdum ka ba sa panganod?
Itom ug nagataliabot,
Halagpad nga gawara-wara sa nasukong langit;
Murag imong pagbiya nga managsugod,
Dili matugkad sa akong pagsabot,
Dili mahangyo sa pulong ug sa hagit.
 
Nakahinumdum ka ba sa kilat?
Hugpong ang iyang mga kamot
Sa pag-igo sa kakahuyan ug kayutaan,
Halangdon sa iyang pagbusikad ug pagpakurat
Murag imong mga kalagot ug kasukong hurot
Sa usa ka kalit ug dili gitaganang katapusan.
 
Continue reading Ang Ulan ug ang imong Pagbiya

Palaw

Poetry by | July 6, 2008

7:00 o’clock
Ligo…
    Ilis…
       Dagan…
Para!
Nccc Uyanguren ROXAS
BAYAD MUNA BAGO BABA
     Liko sa tuo…
          Liko sa wala…
Lugar lang!
Bayad oh? Estudyante!
     Naog…
          natingala…
No ID No Entry
No Class Today!!!

Reality

Poetry by | July 6, 2008

Here is the truth of all truths;
love is a stone on the road
where vultures circle
with a lone cactus on the side.

Yes…

Love is boring.

Kisses become dull
caresses become tiresome
whispers simply become rasping breaths
and shoulders become solid rock.

Love is boring;

Continue reading Reality

Scaffolding

Poetry by | June 29, 2008

Though you are a mature cane,
You are still grass.

How did they mount your
Pliant body

With no ropes to knot you
If sand dunes rather strengthen

Your base node
Loosely you will fall

How long can
Your suntanned body endure

The light weight
Of a ceaseless work.

By now, rootless-

Leafless,

As you are;
No more sap

And soundless breath
To fend

This Artificial
Growth.

Ang Hangin at Kahel na Lampara

Poetry by | June 29, 2008

Hipan mo ako hangin ng iyong hiningang kay lamig
Kasabay ng iyong laway na tumatalsik sa aking pisngi
Ibig kong malaman mong ako’y nag-iisa
Walang kasamang kumain sa gabing kay lanta
Tabihan mo ako hangin, h’wag kang matakot ‘di ako titingin
Kunin mo ang kutsara at tinidor
Dahandahanin mong ubusin ang nasa iyong harapan
Ibabalin ko ang aking mata sa kahel na lampara…

Continue reading Ang Hangin at Kahel na Lampara

Ang Babaye Inig Alas-Saes / Si Manong Inig Alas Kuwatro

Poetry by | June 22, 2008

Ang Babaye Inig Alas-Saes
Ang kamingaw sa kabuntagon
Sugaton sa mahait nga singgit
Taginting sa dunggan
Murag mudagan sa kailaluman

Babayeng murag langgam
Lupig pa ang umalohokan
Daw hangin sa kalawakan
Mupukaw sa hinanok na katikaran

Alas-saes sa buntag
Kini pirmi ang nahiaguman
Sa akong pandungog, kini naga-ingon
Bingka! Suman!

Si Manong Inig Alas Kuwatro
Nagbaguod kauban ang balde
Mumhong nagtagaktak sa kalye
Tiguwang nagguyod ug di-ligid
Niduol sa silingan ug niingon
“Naay lamaw diha day?”

Hunghong ni Beng

Poetry by | June 22, 2008

Samtang ang kalibutan nag banha-banha
Uban sa nagkalipay karong orasa,
Ako nagasulat, nagamugna, ug naghunahuna.
Samtang ang adlaw nipahulay sa pag-atubang sa pikas tungas iyang dagway,
Ani-a siya sa akong tapad.
Di’ makita apan siya mabati
Ug siya mihunghong,
“Ayaw kabalaka, hasta ra nang sayuna”.
Iyang pulong usa ka huyuhoy sa pinakamahayahay.
Milingi ko kun diin naggikan ang tingog –
Nga misugakod kuyog ang bugnaw nga paghuyop
Nga hangin gikan sa electric fan.
“Kinsa diay ka? Kaila ba tika?”
Mitubag ako human mabati nga siya niistorya.
“Dili kana importante. Basta, sayon ra na”.
Balos niya sa sulod sa akong panghuna-huna.
“Murag nakaila na ko nimo.”
Apan siya wala na nitubag.
“Kaila gayud ko nimo.”
“Kaila sad ko nimo.”
Nabati usab nako ang usa ka tingog
Nga wala pa nako nabatian –
Apan ako nang nakaila.
Samtang nilabay na ang panganod
Ug milutaw na ang hayag nga bulawanong bulan,
Nahuman na sab kining akong tulubagon.
Kini, samtang ako nagasulat,
Nahinumduman tika ug ang imong ngalan.
“Dili ba ikaw si Beng?
Salamat kay ani-a ikaw.”
Ug siya mitando. “Sa makausab, sayon ra na”.

Paghinumdom alang kay Benjaline “Beng” Hernandez