Poetry by Rory Ian Bualan | February 6, 2011
They defined love right before we knew it;
boxed it, typecast it even before we saw it,
and actually felt it:
bright red silk and sheets
of sun-dried passion;
yet they never told us it could be this painful. About Rory Bualan: “I teach, read and write. 😉 …and eat and diet.”
Poetry by Rory Ian Bualan | August 22, 2010
Mihiwi ang tul-id
sa pag-agi mo:
Buhok pay imo
nga dunay kompas –
giwakli-wakli sa huyop
sa hangin nangambras.
Mata mong gangisi
daw gisungog sila –
mipitok-pitok luyo sa
siga ning hapona.
Liog mo pang
hastang lunoya –
gaduyan-duyan uban’s
mitalidhay mong higala.
Hawak mo pa lagi
nga gahinay-hinay –
nahadlok mapiko,
sa batsi galikay-likay.
Tiil, duna kay tulo,
gapulihanay ug duso –
pirting amping, kimbot;
maski ang isa wa’y koko.
Mihiwi ang tul-id
sa pag-agi mo;
Ug ako mipadaplin
uban sa biay-biay’ng
wa gyud nimo gipansin.
—-
Rory Bualan enjoys reading Steve Berry.
Poetry by Rory Ian Bualan | February 7, 2010
He took his time and made up his mind,
now he talks in front with spectacles on:
“This is not a way of life—it’s the way I am.”
So the line goes; and being sarcastic
makes him feel good, like a pat on his
square-model shoulders.
He glanced at the sun, noticed it’s early;
so he lingered and walked like forever.
“It is not fashion, babe, it’s passion!”
So he proclaims! And comments, rants,
insults with pure joy and pride—like
a panelist in one of those ramp realities.
Poetry by Rory Ian Bualan | September 6, 2009
Kon mobawog na gani ang kumpay,
Mga bituon motalidhay,
Duyog sa kagabhion,
Mohulat pod nimog padayon.
Diri sa ko maglingkod-lingkod,
Subang gipayongag panganod;
Diris daplin ko moagik-ik,
Inig singgit unya sa langit –
“Pagdali na kay tili-tili na ra ba!”
Ang tangkay mibawog sa huyop sa hangin.
Ang mga bituon mitalidhay apan wa magpabilin;
Gikaon sa kagabhion, naputos sa dayon…
Padayon gihapon ko sa paghuwat –
Diri magtindog-tindog,
Sipa-sipaon ang tuod
Ug maghandom, mag-ampo,
Nga unta wala ka makalimot nako.
Poetry by Rory Ian Bualan | May 2, 2009
Ang pag-inusara dili aso nga makapahilak nga way lugar;
timan-i nga dili kini makumkom ug usahay di mahikit-an –
sama sa mga laraw ta nga di pirmi matuman…
Busa, ayaw ra tan-aw sa liki sa pwertahan kung adunay
migimaw nga kahayag gikan niini; buhia dayon ang suga
ug pahayagi imong matang nagalurat sa madugay.
Ang imong lawak dili hawla sa mayang bungol…
Poetry by Rory Ian Bualan | March 15, 2009
Who says my purple umbrella’s cheap?
Well, it may be the Captain,
or that guy who’s got rigid legs,
or the lady who thinks otherwise
as everyone did.
It may be the Operator,
or that little kid who knows math,
or the old man who takes his wife
for an alley cat.
Poetry by Rory Ian Bualan | September 23, 2007
Ikog mikitoy-kitoy pagtukar sa karaoke;
ming kitiw-kitiw pagkita sa Rusty (baho).
Nagsinaw-sinaw ang ilong, nalingin-itom
pagsinimhot-simhot sa balhiboon ug
gipangkapoy nga mga bitiis: sikad gibalik;
hikap sa paghigugma nga way pinalabing iring.
Lawas miikyad-ikyad, luyo sa hapak sa tsinelas –
Spartan (hastang gahia, makabuak ug tay-ang lata);
apan sige gihapon, kay mao may naandan: si Kuya
muuli sa hapon ug dapat sugat-sugaton; simhuton.
Hala, gawas ug lili sa gamay’ng kang-a;
duna nay nag-alirong sa lamesa;
kawhat basig mahutdan;
kay ang damgo raba dili dyud kabayran—
sa gabii kon makatulog nga wa makakaplag ug nahot,
matabunan unya ang kalag sa sartin nga way sulod!