Tag: Karlo Antonio David

Pag-asa ng Drug Pusher sa Davao

Play by | July 14, 2013

Mga Tauhan

FRANZ Maranan: 22, binata. Medyo mahaba ang buhok at may kaunting balbas.

GNG. MARANAN: 55, ina ni FRANZ. Naka-pusod ang buhok. Naka-salamin at may pagka-pormal ang damit.

PULIS: 40, lalaki

DDS: lalaki, mahigit 30, naka-itim na balat na jacket at maong na pantalon. Maayos ang suklay ng buhok. Magalang sa pananalita.

Mga NARS, ibang pasyente at bisita sa loob ng ward

Tagpo: Sa ward ng isang pampublikong ospital sa Davao City, takip-silim.

Magaganap ang kabuuan ng dula sa loob ng isang araw

Walang malay na nakahiga si FRANZ sa kama, walang damit pang-itaas, ngunit may duguang benda sa tiyan. Abalang pumaparoo’t parito ang mga NARS sa ward, inaatupag ang ibang pasyente.

Papasok si GNG. MARANAN at ang PULIS.

PULIS: Sa tiyan siya banda natamaan ma’am, pero wala man siya maano sabi ng doktor.

GNG. MARANAN: Asan niyo siya nakita, sir?

PULIS: Sa Boulevard, ma’am. Nakatanggap man gud kami ng tip na meron na naman diyan banda… Swerte yang anak niyo ma’am ba, patay gud yung dalawa niyang kasama.

GNG. MARANAN: Salamat, sir.

(lalabas ang PULIS)

(tititigan ni GNG. MARANAN ang binata, bakas ang pag-aalala, pagka-irita at dalawang taong pangungulila sa mukha.)

(manunumbalik ang malay ni FRANZ. Magugulat at maiilang siya pagkakita sa ina.)

FRANZ: Mang…

GNG. MARANAN: (pagod. Bubuntong hininga.) Kelan ka huli nagpagupit, ha Franz? Kapangit na niyang buhok mo, o..

FRANZ: (mapapapikit sa irita) …Asan sila papang?

GNG. MARANAN: Nasa-opisina. Si ate mo din. (uupo sa tabi ng kama. Kapos sa salita) ‘yan, ano na nangyari sa iyo?

FRANZ: (hihiga patalikod sa ina. Sa sarili) Magsesermon na naman. (sa ina) Ano sa tingin mo?

Continue reading Pag-asa ng Drug Pusher sa Davao

Candles

Poetry by | December 23, 2012

(Salin-wika mula sa Singlish na tula ni Alvin Pang)

Oy, bantay ka lang pag malaman ni papa na nagkuha ka na naman ng mga candle sa church.

Sige na lang gud kuya, uy. Ibalik ko lang pagkatapos mo mag-study. Hindi man niya malaman kung hindi ka magsabi. Madilim kaya masyado, pa’no ka makabasa?

May moon man din, makakita ako konti. May ilaw din kila ankel Leon, nagakuha ako ng konti sa mirror. Pwede na ‘to. Ibalik mo yang mga candle. Ayaw ko makasab-an dahil sa iyo.

Gi-uwian na gani kita, na kalayo-layo nitong bahay, ipabalik mo pa? Good Friday bitaw ngayon, dami masyadong candle sa church, hindi na yan nila mapansin na wala ang nine, a.

Mali pa rin kahit hindi nila mapansin uy! Ibalik mo na yan.

Ayoko.

Continue reading Candles

Transforming Imagery in Three Poems by Young Davao Writers

Nonfiction by | December 2, 2012

The transforming image is one of the most captivating things about poetry. When a poem transforms one thing into another right before the reader’s eyes, it becomes magical. Such a feat of ingenuity demonstrates the creative genius of the poet-magician.

This poetic element has been central to the poetics of many Filipino poets. It has been argued by many Philippine literary critics that the earliest form of poetry in the Philippines is the riddle, which represents things in fresh, often startlingly unexpected ways to tease the curiosity of the reader or listener. The “teasing of curiosity” lives on today to be the main appeal we get in reading poetry.

The successful execution of transforming imagery involves comparison between two things, and by properly connecting the dynamism of one thing to that of the other. The transforming image may be central to the poem, or may simply be a supporting element in its overall effect. The image may result in fantastic, often semantically deviant language, or it may arise in intended ambiguity.

Today, particularly in Davao, the transforming image is championed by local men of letters such as Don Pagusara and Macario Tiu, and many young writers, picking up from their poetics, also demonstrate this in their poetry.

A look at three particular poems by young Davao poets would reveal a harvest rich in imagination and transforming images.

Continue reading Transforming Imagery in Three Poems by Young Davao Writers

This Cup of Coffee

Poetry by | October 21, 2012

This cup of coffee
is the sadness
of your absence
Steam rising
to perfume
the sleepless void
of your absence
Smooth surface
free from the lies
of milk and honey,
refusing to reflect
memories,
or the sweetness of your smile –
mirroring only the emptiness
of your absence
And because you are gone
I have no one to drink
this coffee with
but a hundred years of solitude.
Even ants do not come
to feast on my crumbles
But even as things
cool down
I grow used
to the flavor of this misery,
soon making this habit
a ritual,
of sipping it in afternoons
Refusing
to sweeten
this bitterness
until I am as empty
as the cup
of black coffee
that is the sadness
of your absence.

—
Karlo Antonio David was a fellow at the 2011 Iyas Creative Writing Workshop, and the Silliman National Writers Workshop which was held in Dumaguete.

Gagamba

Poetry by | September 16, 2012

Nagising ang puyat na gamo-gamo
Mula sa sandaling idlip
Giniginaw sa hangin ng umaga

Nakikita niya ang ninanais
Sa ilalim ng kumot
Na hinabi ng gagamba

…hahalikan siya ng manghahabi
At hindi na siya magigising

—
Si Karlo Antonio G. David ay 2012 gradweyt ng AB Literature mula sa Ateneo de Davao University. Nakapagdalo na siya sa Bacolod at Dumaguete writers workshops.

Nature-nature? Na!

Poetry by | July 22, 2012

Nature-nature ang gusto mo na date?
Na! wala man tayo mapala niyan, babe!

Sige, maghanap tayo ng mga shape sa clouds
pero intawon,
usok na lang baya ng mga factory
ang clouds ngayon!
Okay lang sa iyo
may pagka- brown ang cotton na makita mo?

Pag-sure diyan sa “halimuyak ng katsubong,” babe uy
sige daw, subukan mo huminga
kay halong lechon manok,
tambutso,
haplas
at sigarilyo lang maamoy mo.

Swerte na kung walang halo na ihi o imburnal

… love man kita babe ba
pero alangan naman
pinturahan ko ng glow in the dark
ang mga lamok
para lang may fireflies tayo…!?

Bitaw, pwede gud tayo mag-Shrine Hills
pero kay wala na man tayong
mahanap na stars,
ilaw na lang
ng mga poste ng Davao titigan natin
para mag-horoscope..!

– babe, hindi yan mountain spring, ha
nasira lang yan na tubo ng water district.

…Kalayo man ng Marilog uy!
kung gusto mo ng breeze
sa Abreeza na lang tayo magpalamig

Bitaw, babe
sa Abreeza na lang gud tayo, uy
may garden-garden bitaw dun…

(Update: ginatulungan ako
ng music ng mga jeep
na kalimutan yung ingay ng gangis
pag-break natin)

—
Born in Kidapawan, Karlo Antonio G. David was a fellow at the 2011 Iyas Creative Writing Workshop in Bacolod and the 2012 Silliman National Writers Workshop in Dumaguete. He is a regular contributor to Dagmay.

Pagtatapat

Poetry by | January 29, 2012

Sandali lang lumangoy 
ang mga alitaptap
Sa aking mga luha
Nang sabihin niyang
Hindi sapat ang liwanag ko
Nung gabing yun sa Kidapawan…

Ah! Hindi ko rin 
mapagmamantsa
Ang kahel nitong Claveria
Sa puti mong panyo!

—
Born in Kidapawan, Karlo Antonio G. David was a fellow at the 2011 Iyas Creative Writing Workshop in Bacolod. He is a regular contributor in Dagmay.