A message from your host

Editor's Note by | June 17, 2025

It has been six months since the last update to the Dagmay web site. The last entry, as of this writing, was dated December 30, 2024.

I am sure many of you are wondering if the web site will ever resume updates, not to mention catching up to its backlog of the last half year. Unfortunately I have no answer to either. I am now merely the technical host of the site and I no longer manage its content. To my knowledge, the Davao Writers Guild continues to send works for print publication in the Sun Star Davao newspaper.

For inquiries and entreaties as to resuming publication online, please message the Davao Writers Guild Facebook page.

Ako si Don Carlos

Poetry by | April 6, 2025

‘Ako si Don Carlos
Hari sa mga Moros
Bisan pila ka gatos
Hutdon ko ug gapos
Bandila nagkayab-kayab
Sundang nagkidlap-kidlap
Dugo nagbanaw-banaw
Sa yuta sa Mindanao’

Dili ang Kidlap sa Sundang,
Ang kagahapon nga nag-antus.
Dili Dugo ang nag-banaw,
Ang Luha sa Kamingaw.

Human sa mga pulong sa garbo,
Ang mga tingog sa kasakit mipatigbabaw.
Kinsa man gayud diay ang hari
Sa yuta sa Mindanao?

Mga istorya sa katigulangan,
Mga balak sa kagawasan,
Mga pag-ampo sa kalinaw,
Naglupad sa kahanginan

Dili hari, apan katawhan,
Nga nagbarog sa ilang yuta.
Dili gapos, apan paglaum,
Nga nag-pabilin hangtud utlanan

Human sa mga ngalan sa gahum,
Ang kamatuoran nag-abri
Ang Mindanao, dili lang sa sundang
Apan sa paghigugma kini walay undang

Human sa “Ako si Don Carlos,”
Ang pagpangita sa pagsabot nagpadayon.
Sa mga pulong nga wala gilitok,
Ang kamatuoran nagpaabot.

Lester B. Argawanon is a university instructor from Davao Oriental State University- San Isidro Campus (DOrSu-SIC), teaching language and literature. Balancing academia and creative writing, he draws inspiration from personal experiences, cultural roots, and the people who have shaped his journey. His poetry often reflects themes of memory, love, and the passage of time. This piece is inspired by his late father’s poem about Don Carlos.

Mga Talan-awon Kon Masuko ang Kinaiyahan

Poetry by | March 17, 2025

Ang ulan walay hunong
nga nangatagak sa yuta.
Ang mga suba nag-awas
nga mibanlas sa mga balay.
Ang mga bakilid nangahugno
ug gilubong ang atong paglaom
ug mga damgo—kinabuhi.
Apan taliwala sa kagubot,
dihay kaisog ug kaluoy.
Ang mga tigluwas milahutay bisan
nameligro ang ilang kaugalingong kaluwasan.
Ang mga naluwas nagkupot sa usag usa
nakakaplag og kusog sa panaghiusa.
Inubanan sa kalig-on, nahimugso
ang bag-ong espiritu sa tawo.
Ang adlaw mosidlak pag-usab.
Moalim ang samad sayuta sa iyang kaugalingon
ug mobalik ang katahum niini.
Ingon man ang katawhan mubarong
pag usab inubanan sa pagtuo ug gugma.

Si Glenn usa ka education student nga nagtungha sa Davao Oriental State University—San Isidro Campus.

Hamiguitan, Ang Talagsaon Mong Katahum

Poetry by | March 17, 2025

Daghan kaayo kog madungog mahitungod kanimo,
Gikan sa akong mga suod nga mga amigo.
Tungod sa imuhang talagsaong katahum,
Ako usab nga naminaw, taas ang paghandum.
Sa wala ko damha nga panahon,
Adunay miabot kanako nga imbistasyon.
Kahinangop og kalipay nga akong gibati,
Kini nga emosyon akong nasinati.
Sa nagkaduol na ang adlaw,
Kahadlok maoy nipatigbabaw.
Mga hungihong nga akong nadunggan,
Ang pagkab-ot kanimo, daghan og kalisdanan.
Miabot ang takna sa pagduaw kanimo,
Hilabihang kalipay ang gibati ko.
Sa talagsaon mong katahum nga akong nakita,
Walay sukod akong pagpasalamat kang Magbabaya.
Huni sa mga kalanggaman,
Nahimong musika sa akong dalunggan.
Haguros sa presko nga hangin,
Naghatag og kalinaw sulod sa akong kasing-kasing.
Dili gayod naku ikalimod nga sa imong kaanindot,
Daghan ang gusto kanimo mokab-ot.
Katahum mo nga imong gipakita,
Sama sa tubig nga walay katapusan nga midagaya.
Kami nga gitahasan mo nga modumala,
Pagpreserba og pagpanalipod among gimantala.
Wala makawang ang akong paghandum,
Tungod sa talagsaon mong katahum.

Si Ildefonso usa ka mahigugmaon sa arte ug kabukiran. Siya kasamtangan nagpuyo sa probinsya sa Davao Oriental.

Balud sa Kapalaran

Poetry by | March 17, 2025

“Balud sa kapalaran hunong na sa imo kanako’ng pagdagmal,” mao ang giawti ni Lola kanako. Gikanta niya kini agig paghandum sa mga balud nga mitamparus sa lapyahan.
Kadtong makabungol nga hadyong sa unos ug liti nga iyang natagamtaman.

Karon, nia siya. Hugot nga mikupot sa pisi nga gihikot sa duyan nga akong gisapnayan. Dungan sa pag-abri sa iyang mga ngabil, miuyon ang iyang mga tudlo sa pagtabyug niining gamay ko’ng lawas.

“Nalisang ako nga ibanlas sa baybayon,” siya mipadayon sa awit ni Max Surban. Iyang tingog daw hagawhaw ingon lang sa gapnud nga nagpalawud niining kinabuhia— walay hunong sa pagpasipala.

Didto, sa tumoy sa iyang awit, ako mitimbakuwas. Sa iyang kakurat, siya mikanta sa makusog, “Oh! Balud sa palad ko, hunong na intawon! Oh, hunong na!”Hinapos nga linya sa maong tukar nga hangtud karun, dili niya mahikalimtan.

Lester B. Argawanon is a university instructor from Davao Oriental State University- San Isidro Campus (DOrSu-SIC), teaching language and literature. His poetry often reflects themes of memory, love, and the passage of time.

Nganong Dili Man Ako Usa ka Pintor

Poetry by | March 17, 2025

Dili ako pintor, usa ako ka magbabalak.
Ngano man? Sa akong pagpangagpas, mas pilion pa
nakong mahimong pintor, apan dili man ako. Aw,
pananglitan, nagsugod og pagpintal si Mike Goldberg. Nibisita ko.
“Lingkod, inom,” matod niya.
Niinom ko; nagtagay mi. Nihangad ko.
“Naa kay SARDINAS diha.”
“Oo, kinahanglan man gud na.”
“Oh.” Milabay ang mga adlaw, nibisita ko pag-usab.
Nagpadayon ang pagpintal, ug milabay na usab ang mga adlaw.
Nibisita ko. Nahuman na ang dibuho.
“Hain ang SARDINAS?”
Ang nahibilin nalang kay mga titik.
“Nasobraan ra,” matod ni Mike.

Apan ako? Usa ka adlaw, naghinuklog ko mahitungod sa usa ka bulok: kahil.
Nagsulat ko og usa ka linya bahin sa kahil.
Sa dili madugay, usa na kini ka tibuok panid sa mga pulong, dili lang mga linya.
Unya nadugangan pa og laing panid. Daghan pa gyod—
dili lang mahitungod sa kahil,
kundili sa mga pulong, sa kung unsa ka makalilisang ang kahil
ug ang kinabuhi. Milabay ang mga adlaw.
Naa na kini bisan sa prosa. Ako, usa ka tinuod nga magbabalak.
Nahuman ang akong balak, ug wala man gani ko makahisgot
bisan og gamay mahitungod sa kahil.
Dose kini ka balak. Gitawag ko kini og KAHIL.Ug usa ka adlaw, sulod sa palko,
nakita ko ang dibuho ni Mike, giulohan kini og SARDINAS.

Si Gerwin Vic Evarretta Bhuyo usa ka magtutudlo nga OFW sa Bangkok, Thailand. Kinaham niya ang pagkuha og mga hulagway, pagsulat og balak ug sugilanon. Kon walay kakulian, magyampungad siya sa mga ipahigayong book sale events. Kining balaka hinubad sa Inenglis nga balak ni Frank O’Hara.

Pagbiya sa Kahilom

Poetry by | March 17, 2025

Gitabyog sa mahuyang nga hangin
Ang nag-inusarang layang dahon sa Talisay,
Nanamilit sa iyang ulahing sayaw.
Nahiplos ang pungango
Sa sangang iyang gitapotan
Ug mipahiluna paingon sa
Malinawong lim-aw nga tubig
Diha sa tiilan sa baybayon.
Way kisaw.
Way pisik.
Ug sa hilom
Mihigda ang layang dahon—
Mipauraray sa tabyog sa musika
Sa gagmayng sulog sa baybayon.
Pila ka gutlo, nasiak ang ginikanang
Sanga sa kahoy.
Nahagbong kini paingon sa layang dahon—
Malinawong naunlod sa hilom nga tubig
Ug wala ko na kini mahikaplagi pag-usab.

Si Shaira S. Camsa usa magtutudlo nga gikan sa Davao Oriental State University-San Isidro Campus. Nahimo siyang fellow sa balak sa Ateneo de Davao University Summer Writers Workshop 2024.

Ang Pamimingwit nina Liloy at Danoy

Fiction by | March 17, 2025

“Isa…dalawa…tatlo. Tatlong tilapya na ang nabingwit ni Liloy sa ilog. Yohooo, may makakain na kami!” bulalas niya.

Samantala, wala pang nahuhuli si Danoy, ang kaibigan ni Liloy. Tahimik lamang siya. Nakasandal siya sa isang malaking bato. Tinitingnan niya ang isang tilapya sa ilog. Lalapit-lapit ito sa pain ng kaniyang pamingwit na kawayan.

“Pag nakalimang isda na ako, baka mauna na ako ‘yo, Noy, ha. Baka nagugutom na sila sa bahay,” sabi ni Liloy.

Tumango lamang si Danoy. Nakaramdam siya ng inggit. Sa isip niya, “Buti pa sina Liloy, may makakain na, kami, wala pa.”

Ilang sandali pa, gumalaw-galaw ang pamingwit niya.

“Salamat, salamat, may makakain na kami!” sigaw niya.
Continue reading Ang Pamimingwit nina Liloy at Danoy