Kahakog sa Dalan

Poetry by | November 29, 2025

Sa Tacunan, magsugod akong paglakaw
Misakay ko’g bao-bao subay sa dalan nga lubakon
Nagligid kini nga puno’g untol-untol ug lapok
Mga sakyanan, kusog mopadagan
Walay lingi-lingi kung kinsa’y napisikan
Sa daplin ra ko naghulat, nanghinaot nga adunay masakyan
Kahakog sa dalan.

Sa Mintal, naggukod-gukod ang katawhan
Sa jeep nga pirting puno-a gikan pa sa Calinan
Mga estudyante, trabahante, tiguwang, ug kabatan-onan
Nag-ilog sa ganghaan aron makasulod
Makakuha lamang sa gitaya nga lingkoranan
Ug wala nay pasiplat pa nga aduna ba’y napasakitan
Kay wala man gipalad, nitabok ko sa pedestrian
Nangurog sa kakuyaw sa mga sakyanan
Nga murag walay plano mopahinay’g dagan si Manong
Kahakog sa dalan.

Sa Bangkal ko ninaog, atubangan sa Adventist Hospital
Kay mopalit pa’ko sa kinaham kong pudding sa Convenience
Apan samtang motabok na unta, akong tuhod nangurog
Kay bisan naa sa pedestrian, wala gihapon mopahunong
Ang mga drayber nagpadayon sa ilang gahum —
Kahakog sa dalan.

Niadto ko sa dalan atbang sa Ateneo Senior High
Namasin ko basin makatabok pa diay
Kay daghan naman mga magtulungha nga makasabay
Sobra napod kayo mo uy!
Kung di gihapon mo mohunong o mopahinay
Kay wala na gyud moy laing sama
Kamong mga drayber na adunay
Kahakog sa dalan.

Sa tibuok dalan sa syudad sa Davao
Kaniadto, makatabok pa man ko nga dili nerbyoson
Kay tinood nga dakong buhi pa ang Dabawenyo DCplinado
Apan karon, pirmi na lang ko makapanawag ug mga santos
Tungod kay nanaghan ang mga sakyanan
Ug di na maihap usab ang mga drayber nga tampalasan
Kahakog sa dalan.

Nanghinaot ko sa atong mga opisyales sa LTO
Nga ipahugot unta ang pagbantay sa mga pedestrian
Aron hapsay ang among paminsar pagtabok sa dalan
Daw sama kami na maglakaw sa dalan sa Japan
Unta dungagan ang pampublikong sakyanan
Ug ipalambo ang sistemang pangtransportasyon
Aron maundang na kining mga hasol na kabuang
Kamo, mga drayber —kahakog gyud sa dalan.


Jerry T. Epefanio is an English teacher in the Senior High School unit of Ateneo de Davao University. He is also a freelance writer with a deep passion for Bisaya poetry and short fiction. Beyond the classroom and the page, he advocates for the revitalization of indigenous languages—the root of our identity and cultural heritage.

Kaanyag

Poetry by | November 29, 2025

Kon imo kong pangutan-on
Sa konsepto sa kaanyag
Nga nagdagan sa akoang sentido?
Aw, pagkadali ra anang bitikon og tubag.

Kaanyag,
Kining tubig sa sapa
Nga nagdagayday
Subay sa kaugatan
Sa gautaw-utaw
Nga kalibutan.

Kaanyag,
Ang mga tulo sa ulan
Nga nangasaghid
Sa mga gipang-uhaw
Nga mga udlot ug dahon.

Kaanyag usab,
Ang bidlisiw sa adlaw
Nga mianam og himugso
Sa bulok ning nagdilaab
Nga kalibutan.

Kaanyag,
Kining langit
Nga giwitik-witikan
Og bituon nga nagkadaiyag sidlak
Sa kon asa sila gipangpapilit.

Kaanyag man gani usab
Ang hanging di makita
Apan lumoy ang hapuhap
Sa nag-ugang mga panit.

Kaanyag,
Ang sama nimo
Gikan sa imong pangalan
Imong pahiyom ug mga tisngi
Nga makita ang kristal
Mong mga ngipon —
Imong buhok nga maski abog
Maulawng motandog
O, maski ang kagubot ini
Sa buntag kon asa gisipitan pa
Sa hinanok ang imong sudlay —
Imong panit nga puting langit
Kon asa nanggipahulay
Ang mga bituon mong alom —
Ang kurba nga gituyog hulma
Aron subayon sa akoang mga tudlo
Para ila-ilahon imohang anatomiya —
Imong mga likang ug nilaktan
Nga segun mo pa
‘Tulo dos,’ samtang gasubay
Sa ritmo sa imong pulso —
Ang tempo nga gimugna
Sa tinagubtob sa imong dughan
Nga madungog ko
Sa kasingkasing ning kalibutan
Ilalom sa atoang mga lapalapa.

Kon imo kong pasaysayon
Kon unsa ang kaanyag?
Nimo masangit, malangay,
Ug matigom ang tanang tubag
Di mahuman ang mga gabii
Ug mga buntag —

Makat-on na lang siguro
Sa atoang linggwahe
Ang mga gangis sa kahaponon
Di gihapon mahikaplagan
Sa propeta ning modernong panahon
Ang utlanan ning gakalandrakas
Kong balak.


Jevin Astillero, a writer from Bonifacio, Misamis Occidental, is currently pursuing his MA in Panitikan at MSU-IIT. By day, he immerses himself in fiction, essays, and poetry; by night, in moments of quiet leisure, he crafts his own works—often born from the gentle drift of late hours.

 

Korapsyon, Kalamidad, Paglaom

Poetry by | November 29, 2025

Sukad pa kaniadto hangtod karon
Korapsyon nagpabilin lang gihapon.
Magamay man o madako
Katilingban maoy nag agulo.

Nagkadaiyang kalamidad nga nasinatian
Singgit sa katawhan mao ang pagpakitabang.
Karon unta nga panahon angayan nga magkahiusa
Apan sila nagpabilin nga bungol og buta.

Kinabuhi nga mga nakalas
Bunga kini sa ilang pagpanamastamas.
Seguridad sa katawhan nga dapat panalipdan
Gipaka walay bili sa mga kawatan.

Sa wala pa ikaw makalingkod sa trono
Imong mga plataporma maanindot kaayo.
Ingon sila nga kaayohan sa katilingban imong amomahon
Apan pansariling interes imong gipahiagom.

Tanan sila nagtinabangay
Aron ang tanan mahapsay.
Makita nimu nga dili uyon sa imong gusto
Batikoson dayon kay taas man ka og garbo.

Ang nasod nag antos sa mga panghitabo
Apan nagpabilin nga mapaubsanon aron molambo.
Ikaw nga giisip nga amahan
Nahimo na hinoung sunod-sunoran.

Dili sa tanang panahon sa inyuha mopabor
Timan e nga adunay sakto nga kobrador.
Kaharuhay og katawa nga inyong nabatonan
Basin puhon kini mabaylo-an.

Natura sa mga Pilipino nga mokatawa luyo sa tanang kasakit
Kay kanunay sila kay MAGBABAYA mosangpit.
Kining mga panghitabo nga atong nahiagoman karon
Makalingkawas ra kita uban sa tumang paglaom.


Ildefonso Jr. Toloy Apiag is a local mountaineer and dedicated volunteer engaged in various outreach programs. A Civil Engineering graduate, he is also an avid photography and music enthusiast. His advocacy centers on the preservation and protection of mountains and the promotion of cultural heritage.

Bato

Poetry by | November 29, 2025

Ang dinudurog at pinupundasyon sa tahanan
Ang tinatapon kapag galit
Ang nilalagay sa bag ng kaklase pag-uwi
Ang pinupukpok sa ulo
Ang pinupukpok sa ulo kapag may pinapatay
Ang pinapalukso sa tahimik na tubig
Ang pinupukpok sa ilalim ng tubig
Ang nahuhulog mula sa bangin
Ang binabato ng mga aktibista
Ang nahuhulog mula sa langit
Ang puso
Na paulit-ulit na nahuhulog sa langit
Ang bato, ang inabot ng demonyo kay Hesus
Sa apatnapung araw na pag-aayuno sa disyerto at hinamong gawin itong tinapay

Lumapit ka, hawakan mo, gawin mo itong tinapay.


John Dave B. Pacheco is a BA Filipino Linguistics graduate from Mindanao State University–General Santos City. He won 1st place in the Komisyon sa Wikang Filipino’s Dula Tayo: Pagsulat ng Dramatikong Monologo 2025 and 2nd place in the Tula category of the 72nd Don Carlos Palanca Memorial Awards in 2024. His works have been published in CLJ, NAGMAC, TLDTD, UPD Kalazine, and other literary platforms.

Mantsa

Poetry by | November 29, 2025

Duna gyud siguroy mantsa
nga dili na mawala.

Bisan unsaon nimo’g kuso-kuso.
Ihumol og isa ka adlaw.
Way undang nga pagbrush.
Yab-ag chlorine.
Duna gyuy mantsa nga
magpamatood
sa atong milabayng tuig
nga kasipyatan.

Bisag unsaon nimog
pagpaningkamot,
Dunay mantsa nga
mas maayung
pasagdan nalang
nato.

Mapansin man o dili sa uban—
Wa kay mahimo,
magpabiling hugaw na kini
sa imong pagkatawo.

Dunay mantsang
imposible
nang
mawagtang.

Hangtud sa hangtud
na kining
mag pabilin,

Aron ipahinumdom
ang imong
kas-ang
kasaypanan.


Krisha Rose Pasaol is a 22-year-old published book contributor. She earned her Bachelor of Elementary Education degree and graduated cum laude from Davao Oriental State University – San Isidro Campus.

Laba

Poetry by | November 29, 2025

Sa hataas nga panahon
nagpabiling pilo ang imong paboritong sinina.
Piko ang walang manggas niini
(sama kon giunsa nimo kini gibiyaan)
ug nagpanggunit pa gihapon ang panapton
sa bayhon sa kawalaan.

Karon
gihumol ko kini sa tubig.
Nangatangkas ang imong alimyon sa hinanali.
Dili ko ni kuso-kusoon.
Pasagdan lamang ko kining magniwniw
sa repleksiyon sa akong nawong sa planggana.


Si Alden Arsèn nahimugso sa kapusorang bahin sa Zamboanga City, diin ang kalakala sa mga baki ang kinaunhang laylay nga nagpahinanok kaniya. Apan, nahigaid ang iyang pusod sa usa ka haligi habig sa sidlakang bahin sa Daanbantayan, diin nakasaksi ang kalanggaman sa tam-is, parat, pait ug apod niyang mga kasinatian.

Ang Gasa

Fiction by | November 22, 2025

Alang sa atong mga gugma nga maisogon gihapon taliwala sa hagit sa pasismo

NAHITIMBAKUWAS kos akong paghitagpilaw. Pasado ala una sa kaadlawon ang takna. Nagbinugtong lang kos akong dining table ug nagbasa og libro. Unang misantop sa akong hunahuna ang kadaghan sa wala ko pa hibasahing mga libro sa akong shelf tungod sa nagbuntaog sa kadaghan sa akong giunang gipangbasa: mga Newspapers, Entertainment Articles, Magazines, Emails, Facebook Messages ug uban pang mga basahon nga gipugos ko lang og basa tungod sa panginahanglan sa akong trabaho. Aduna koy mga Electronic Books sa akong Laptop nga sa kadaghan, wala gayod nako maatol og basa. Dinhi sa giabangan kong Apartment, may pipila ka mga tawo nga anaa nag-abang kaniadto sa kasikbit nga mga rooms nga kaniadto magbinuntagay og inom ug managsadya sa himaya ug managkukabildo— ang uban pa ganiy kanila kay magbidyuke pa— apan karon hilom na kaayo kay dili pa dugay nag-anam-anam man silang mingpahawa sa hinungdan nga wala na lang nako susiha.

Niining orasa karon, wala ni bisan kinsa ang nagmata gawas kanako.

Migawas ko kay buot kong mohanggab og presko nga hangin. Mibiya ko sa makadiyot sa pagbasa ug nahukman nga maglakaw-lakaw usa taliwala niining mangitngit nga kaadlawon. Sa ganghaan sa Village, dihay tigbantay nga hangtod sa karong mga orasa sa gabii, nagmata pa. Kulong ang iyang buhok, namungingi sa uwat ang iyang duha ka aping, giatutong ang iyang mga ngipon, tabunon ang pikas niyang mata ug ang pikas iyang gitak-opan og eyepatch.

Sir, asa ka man paingon nga lawom na man ang gabii? pangotana pa niya.

Maglakaw-lakaw ra ko. Mogawas sa ko sa gate kay mosuway kog lakaw-lakaw sa gawas. Kutob ra kos waiting shed sa unahan ug mobalik ra ko dayon. Tubag nako.

Dili pa kaayo ko tantong suhito sa palibot sa akong Apartment. Pipila pa lang ko ka semana nga nagpuyo dinhi mao nang wala pa gayod ako makalugar og gawas-gawas ug lakaw-lakaw sa palibot niini. Sa akto sa akong paglakaw-lakaw, akong hibatyagan nga malinawon ang palibot. Walay kisaw ni alingasa sa mga dahon sa mga kahoy nga naglinya kilid sa dalan. Wala usay mga iro nga nagbahis-bahis sa dalan. Nagsilbing lampara ang buwan sa akong pagbaklay dinhi sa mingawng dalan sa Village. Miabot na kos Waiting Shed. Mipungko ko ug nagmalinawong gipanid-an ang tanang butang nga hisil-ipan sa akong mga mata ug madunggan sa akong duha ka dunggan. Miginhawa ko og lawom ug dayon akong gisubay sa akong panan-aw ang palibot samtang nagpungko.. Dihay dagitabnong kahayag nga gikan sa suga sa usa ka poste ug tataw nga dihay habog nga anino nga akong hikit-an. Ug diha-diha adunay talinis nga butang nga mitaop sa akong hawak ug daw may linalang nga anaa sa akong luyo kay hibaohan ko man ang iyang gininhawa. Ug tuod, usa kiniy ka tawo nga adunay talinis nga kutsilyo ug kiniy iyang gition ubos gamay sa akong tuo nga gusok.

Ayawg lihok Sir, dili ko buot mopatay og tawo. Aduna lang gyod koy ganahan diha kanimo nga buot kong kuhaon. Niya pa sa tawo.

Ayaw tawon ko patya…Sir! Nia…Nia…Dia koy kuwarta sa akong bulsa. Kuhaa ni! Kaning akong mga alahas kon gusto ka apila lang pod kinig kuha! Basta Sir ayaw…ayaw… lang gyod ko patya!!! Tubag nako kaniya.

Dili ko mopatay og tawo, Sir. Dili na maoy akong tuyo ug tumong diha kanimo. Buot ko lang kuhaon kanang imong tabunong mga mata.

Ha? Un..Unsaon man ni nimo ang akong mga mata, Sirrr?

Sa tinuod lang, wala koy interes anang imong mata kon dili lang gyod sa hangyo sa akong asawa. Wedding Anniversary man god namo karon unya miingon siya nga ang ganahan niyang gasa mao ang imong maanyag ug tabunon nga mga mata. Buot ko lang tumanon ang kalipay sa akong asawa, Sir. Ang iyang kalipay mao usab ang kalipay nga gipuy-an ko ning kalibotan.

Dakong sayop ang imong pagtuo, Sir! Dili kini tabunon Sir, dili! May kadugo akong langyaw mao nang dili espiso kining pagkatabunon sa akong mga mata. May pagka-asul kini sir! Lasaw nga asul!

Ayaw ko ilara! Mabulokon ug malulot kanang imong mga mata! Mao kana nga klase sa mga mata nga ampay kaayo sa akong asawa. Kon ako kanang makuha gikan kanimo ug madawatan niya kiniy, mag-awas sa kalipay ang iyang kasingkasing. Kon dili nimo ikapangotana, Sir, maayo gayod ako nga klase sa kapikas, dili ko hikawan sa kalipay ang akong asawa. Gimahal ko siya. Gimahal sa tiunay sa bug-os kong kasingkasing. Kon mao ang iyang kalipay ang pag-angkon sa imong tabunon nga mga mata, ikalipay ko kini nga lugiton gikan diha sa imong nawong bisan pa man mabulit sa bagtok mong dugo ang akong mga kamot.

Dili lagi ni tabunon ang akong mga mata Sir! Dili lagi!

Mipadayon kos pagdumili nga dili tabunon kining akong mga mata Apan wala mituo ang tawo nga dili kini tabunon busa iyang giiwagan sa gidala niyang sulo ang akong mga mata. Daw mabuta ako sa tumang kasulaw sa dihang iyang gitandang ang dilaab sa sulo dinhi sa akong nawong.

Ayaw piyonga ang imong mga mata aron akong matan-aw kon nagsulti ba gayod kas tinuod. Dako akong pagtuo nga ikaw gayod ang tawong may tabunong mga mata nga dugay ko nang gipangita!

Gipugos kog buka ang akong mata taliwala sa kasulaw sa dan-ag sa kahayag sa kalayo sa sulo. Daw mikilab ang usa ka bangaw sa akong panan-aw.Tungod niini, dako nang matataw ang matuod nga bulok sa akong mga mata ug kiniy tatawng nasud-ong sa tawo.

Pasayloa ako, Sir! Dili man diay tabunon ang imong mga mata. Dili diay ikaw ang akong gipangita nga tawo nga adunay tabunong mga mata.

Ug kalit namatay ang kalayo sa sulo daw gitayhop sa daklit nga pagdagsa sa hangin ug kalit nga nahanaw ang tawong nangita og tabunong mga mata. Mibalik ang kahilom sa palibot.

Mibulhot kog dagan aron mobalik sa akong Apartment. Diha pa ang tigbantay sa ganghaan nga nag eyepatch.
Diin ka man gikan, Sir? Nga nagdusingot man ka unya mora mag naay migukod kanimo?

Wala ko mitubag sa iyang pangotana ug gilabyan ko lang siya ug midiretso lang kog sulod sa akong giabangan nga lawak. Pagkabuntag niana gipanghipos ug gipangsulod ko na ang tanan kong mga butang kay buot ko nang molibkas sa maong lugar.


Si Leonel Quillo usa ka Mindanawon. Siya gipanganak sa Malalag Davao Del Sur, apan gipadako sa Sugbo. Siya ang kasamtangang Literary Editor sa BISAYA. Siya usab usa ka magbabalak, filmmaker ug kasamtang gapuyo sa Intramuros Manila. 

Maguindanao

Poetry by | November 22, 2025

Nindot ang tibuok hapon sa bukid sa Minandar,
samtang gilantaw ang pikas bungtod sa Timako,
nga nag-umbaw sa malinawon nga isla sa Bongo,
naghulat sa pagsalop sa adlaw sa dagat sa Kusiong,
gidaig ang dakong Mosque sa Kalanganan,
nalamdagan sa halangdong ilog sa Tamontaka,
ug sa katahum sa mais nga nilaray sa umahan,
nagpatong pud sa kilid ang niyog sa kuprasan,
mihalok sad sa tiil ang taas nga mga kugon,
samtang misayaw ang mga langgam sa kawanang,
misalmot sa alingogngog nga tingog sa mga kulili sa balili,
sa gabii, ang mga kabog nagmando sa kahayag sa bulan.

Langitnon nga nindot balikan ang yuta sa Maguindanao,
diin hilom nga nagpahipi ang kauswagan ug kalinaw sa kinabuhi.


Angelo Lenard E. Yu, usa ka magtutudlo sa dakbayan sa Dabaw nga natawo sa Kutawato.