Shadow Master

Poetry by | December 18, 2011

Bedtime calls hurried us to our beds,
every night was an exciting escape
where waking up was to be beneath soft cotton sheets,
and the world outside the room was where we slumbered,
and it was all because of you and your voice that said,
“Wansapanataym…”—that rooster cry that roused us,
and the Bunny, and the Dog, and the Snake
that stretched from the shadows of your hands
to the wall where your shadow play was always staged.
But age has demanded you and us
to swallow bitter spoons of cure we had refused then;
now finding yourself retired on a bed
where we cannot hurry to or escape from,
in a room where walls allow no shadow,
forcing any to retreat into your darkening skin
that has become the stage of a dying theater house,
where the last act is a shadow play
of red rashes and gray spots.

—-
Melona Mascarinas is a Creative Writing student at UP Mindanao.

Affair

Poetry by | December 11, 2011

You have remained untouched at the side of the desk
where last night we made love over papers and poetry
and pens that worked and did not work
when held over blank sheets—
their nakedness turned us on,
and you pushed me to push the pen further
while the cigar smoke rose higher and higher
like the dancing of a ballerina
swirling and twirling simultaneously
with the curves of ink that I wrote upon the nude surfaces
that invited words to glide and skate smoothly
and mark forever on their bodies.
But all that is left of last night
is a dried kiss-mark of our last kiss
imprinted on the rim of the cup where you drugged me;
your taste no longer lingering,
now fading; the drug dissolving
into the waking call of the morning.

—-
Melona Mascarinas is a Creative Writing student at UP Mindanao.

Sa Kalsada, Part 1

Fiction by | December 11, 2011

Wala na gihurot ni Stella ang iyang kape.

“Lagi, kuya. Padulong na ko. Apurado man kaayo ka uy,” maoy sulti ni Stella samtang ginataktak ang toothbrush sa gripo. Mga alas sais y media kadto ug padulong sila ni kuya Lucas niya sa eskwelahan.

“Pasensya gyud, hud. Naa pa mi asaynment sa Araling Panlipunan. Mangopya pa ko sa akong klasmeyt, mao’ng dapat ta magdali. Tara na.”

Gibira ni Lucas ang iyang sling bag nga naa sa lamesita duol sa ilang TV. Nakalimot diay siya sa pagsirado sa zipper sa bag ug nangahulog ang iyang mga sinsilyo pati ang iyang cellphone.

“Na, na, na… paghinay pud, nak! Naunsa man ka nga mura man ka’g gigukod og manok? Wa man ka gaamping sa imong gamit uy! Huna-hunaa biya ha nga dili ta dato. Swerte na man gani mo kay napalitan pa mo’g cellphone, dili pa gyud ninyo ampingan? Hay nalang!” Mao’y sulti sa ilang inahan nga nagpugong-pugong nga mangasaba sa sayong oras sa buntag.

Continue reading Sa Kalsada, Part 1

Alaala ng Kahapon

Poetry by | December 11, 2011

Tanaw na tanaw ko pa
       ang dating punong mangga
na tagpuan namin
       noong kami’y musmos pa.

Habulan dito, habulan doon,
       walang kapaguran kami noon.
Bata pa nga at walang alam
       sa mundo na aming ginagalawan.

Ngunit tila biglang naglaho ang lahat,
       pagmamahal pala’y di sapat.
Kanyang hinanap, kinabukasan sa Maynila,
       at ako’y naiwan na walang nagawa.

Ako’y naiwang luhaan,
       sa punong saksi sa batang pagmamahalan.
Ikaw pa ba’y magbabalik—
       yakap mo’t halik ako’y nasasabik.

Mararamdaman ba kaya ulit,
       And pagmamahal mo noon,
O panghahawakan na lang
       alaala ng ating kahapon?

—-
Galil Joey P. Morados is an AB Massscom sophomore at the University of Mindanao who has been writing since she was thirteen years old.

Laksoy, Part 2

Fiction by | December 4, 2011

Tukma usa ka tuig kanhi, sa susamang adlaw karon nga kini nagsugod. Ulanon kadtong mga panahona nga inubanan sa gabonon nga palibot nga hinayhinay nga mipatius-os gikan sa kinatumyan sa lasangong bukid, ug milukop sa bungtod nga nahimutangan sa among kuta. Hinuon dili kaayo baga ang gabon tungod kay maaninag pa man ang porma sa tawo mga kawhaan ka metros gikan sa among nahimutangan. Tugnaw kaayo kadtong panahona ilabina didtong dapita nga taas ang elevation mao nga didto kami sa sulod sa among mga payag. Kulang kami sa usa ka squad kay nagkuha man sila’g mga supply gikan sa headquarters.

Nakaaninag ang akong mga sakop ug mga tawo nga nagtrabaho taliwala sa ulan ug sa gabonon nga palibot apan sa among pagtuo, mga mag-uuma kini nga nag-atiman sa ilang mga pananom. Bisan pa man niana, kanunay kami nga nagmaigmat sa among pagbantay tungod kay kung kami sulungon sa mga kaaway, mga duha ka oras pa ayha makaabot ang reinforcement niining panahona nga lapokon ang dalan tungod kay dili makaagi ang mga sakyanan.

Continue reading Laksoy, Part 2

Laksoy, Part 1

Fiction by | November 27, 2011

Usa ka adlaw, miabot siya sa among dapit inubanan sa dili kasarangang kinaiyahan sa usa ka tawo nga hayan gisamok sa usa ka butang nga bisan ang usa ka mananambal maglisod sa pagsuta. Hilumon siya – mao kana ang akong gihunahuna sa kinauyokan sa akong pangisip. Daghan sa akong mga silingan ang misulay sa pagbuak sa iyang kahilom nga mapagarbuhon niyang gipakita, apan wala sila molampos.

Basin ug moambak kamo sa sayop nga paghukom nga dili gayod siya makigsulti kang bisan kinsa niadtong mga higayona nga siya dinhi pa sa among dapit. Ang tukma nga pagkasulti mao nga pipila lamang ka mga pulong ang mogawas sa iyang mga ngabil nga igo na nga makasugyot nga siya dili diay amang. Kadtong pipila ka mga pulong igo-igo na nga makasugyot nga anaa pa gayod siya sa tukmang pangisip. Usa lamang ka butang ang segurado kanako – ang iyang pagkatawo

Continue reading Laksoy, Part 1

The Best Remedy

Fiction by | November 20, 2011

The sun was just beginning to set. Looking at the red orange glow of the sky from his kitchen window, Mike wanted to just go out there and jog to his heart’s content. It had been weeks now since he had jogged last. This was because of a number of murders that happened recently. Already there had been two killings near their otherwise peaceful town of Gusa.

He had been gardening for the last few hours and doing some chores. It was the weekend of a long tiring week selling fine watches. He had decided to take the day off to relax. The headaches were back. The only thing that he found that could make it go away was if he did something that he really liked to do to relax. Gardening was one of those.

But as he stooped to turn on the sink, he couldn’t help but wince slightly as the headache was still there as well as the shaking of his hands. Jogging was one thing he could do that would really clear his head. He wondered if the police had caught the killer already.

Continue reading The Best Remedy

Ang Kinabuhi Murag Bubble Gum

Poetry by | November 20, 2011

bubblegum
Dili gyud maikalimud
Na ang kinabuhi murag bubble gum.
Ang katam-is imong masinati
Anyag ang imong mabati.
Kon dugay na
Iluwa na na
Kay wala nakay matiti niana
Na-na sa baba na lang imo ana.

Letse! Gipapikit pajud sa lamisa.

Pero ayaw kabalaka
Sa ako pang gipahimulong kaganina
Ang kinabuhi murag bubble gum
Kay muabot ra angay na panahon
Ang tawong may dako nga kadasig

MUHAPIT

MUPUNIT

Og MUHUNGIT

Sa bubble gum
Nga gilukop sa imong na-na

Nga gikan kaniadto sa imong
maanindot na baba.


Si Angelito G. Nambatac, Jr. ay isang mag-aaral ng AB-English sa MSU-Iligan Institute of Technology.