Pagkahuman

Poetry by | July 7, 2019

Human sa paglumpag, human sa mga bubog sa bildo nga sama sa mga nawaning bituon: ikaw ang akong Kataposan, ikaw ang kinaunhang takna sa kinabuhing wala nay orasan, ikaw ang karsada tali sa mga dakbayang wala nay gapuyo; ang ngalan sa kon unsa may mahulog gikan sa mga panganod kay dili na ulan, kon dili Ikaw: tangkugo sa magul-anong undo nga bangason, himno sa pinulongang wala nay gagamit, nag-inusarang suga sa panggabiing bangka sa kabaybayonan—unsaon ko pagdawat nga ang matag pulong mao imong ngalan?


F Alex San Juan writes poetry and prose from—-and is currently on self-exile in—-northeastern Mindanao.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.