Mingaw

Poetry by | December 7, 2008

gimingaw na ko sa davao
sa baho sa durian,
sa kahumot sa barbikyu sa
delongtes,
sa kalami sa ice cold beer sa bakbak,
c5, taboan…

gimingaw na ko kang
marissa,
na nagsuroy og maruya kada
alas tres sa hapon –
gisum-ol na ko
sa potato chips,
“hastang parata!”
sa kagahi sa bagel
na gipalit sa bruegger’s.

unsa kaha ang balita
ni stephen unya; diri
walay laing mapaminaw
kondili ang kadaogan ni obama,
ang krisis sa pinansya, ug ang
mga bayot na nag-rally
batok sa prop 8.

gimingaw na ko sa davao
sa ukay-ukay sa uyanguren,
sa dagway ni duterte,
sa balod na nagahampas sa bangka
na naglawig padulong sa samal.

sa akong bentana,
hinay hinay nga mikapyot ang
nyebe na morag asukal
kaputi.

gimingaw na ko sa davao
na nagdilaab daw sugnod
sa akong kasingkasing.

Iowa City
November 10, 2008

—-
“At a Chicago literary forum that I attended, the general opinion emerged that international writers must write in their native languages for the sake of authenticity. Feeling ko tuloy Knorr-chicken-cube writer ako. Artificial. So striving for authenticity, I am now writing in Bisaya for the first time.” Gutierrez “Teng” Mangansakan 11 is currently a fellow of the 2008 University of Iowa International Writing Program.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.