Poetry by Edgar Bacong | December 28, 2008
Nagpinta ka
sa lupalop ng aking gunita—
ng mga natuklap na kaban at maleta,
ng mga napudpod na sapatos at sandalyas,
ng mga nasugatan na pantalon at bestida.
Tumugtog ka
sa lupalop ng aking gunita—
ng mga hiyaw ng sanggol na gutom,
ng mga lagapak na interogasyon,
ng mga buntong-hininga ng disilusyon.
Poetry by Edgar Bacong | December 7, 2008
Puta ang turing ko sa syudad
sa mga sandaling kinukumutan
ng kulay abo ang kalangitan.
Nagmemeyk-ap ng maputlang ilaw
upang ikubli ang mga bitak at dungis
ng bawat edipisyo, iskinita’t kanto.
Nagsusuot ng mga karatulang
bumabakat sa mga panindang
nangangako ng kaluwalhatian.