Tag: Edgar Bacong

Sa Afghanistan mahigpit na ipinagbabawal
ng grupong Taliban sa mga kababaihan
ang pumasok sa paaralan upang mag-aral.

Ang sinumang sumuway sa patakarang ito
ay tahasang pinaparusahan sa pamamagitan
ng pagliligwak ng asido sa mukha.

Nobyembre 2008.
Pinili kong idiin ang lapis
Kaysa magkuskos ng dungis.
Magbuklat ng mga aklat
Kaysa magsulsi ng hijab.
Magsaliksik sa pali-paligid
Kaysa mag-igib lagi ng tubig.
Nais ko lamang ipabatid
Babae man ay may himig:
Makaniig ang lawak ng kaalaman,
Maglinang ng sariling kapasyahan,
Kaya lusawin man ng asido
Ang buo kong pagkatao
Iluluwal ng kaluluwa ko’y pangarap
Na susuhay sa dalisay na hinaharap
At magbibinhi ng karunungang
Magpapalaya sa aking angkan.

(hijab- katagang Arabiko na nangangahulugang kurtina o di kaya’y belo na pantakip sa mukha ng mga kababaihang Muslim)

—
Edgar Bacong studied AB Sociology at the Ateneo de Davao University, and now lives in Zurich, Switzerland.

(kina Archie at Joey)

Walang makasaysayang edipisyo ng syudad
ang nag-iwan ng matingkad na palatandaan
sa lupalop ng aking gunita.
Kundi tanging mabibilog na mukha
ng matalik kong mga kaibigang
may ilang taon na ring di ko nayakap
ng mahigpit sa kanilang mga kaarawan.
O di kaya’y naiabot man lamang ang kamay
sa mga sandaling diwa’y nag-aapuhap
ng katiyakan sa pangingibang-bayan.
Kaya nitong muling pagtatagpo
lubos kong kinagiliwan ang gabi-gabi
naming paglatag ng mga nakasalansang
karanasan sa lihim na kilusan at tanghalan.
Minsa’y napabuntong-hininga kami
sa mga kakilala’t kasamang pinaslang.
Minsan nama’y biglang napahagikhik
sa mga pag-ibig na di naipahiwatig
sa mga kapwa mandudula sa teatro.
Binagtas na ng aming mga talampakan
ang liku-liko’t mabatong disyerto.
Ngunit bumabalik at bumabalik kaming tatlo
sa pagtunton sa mga kalyehon ng nakaraang
kaytitingkad ng mga palatandaang iminuhon
ng aming mga di malimot-limot na kahapon.

—
Edgar Bacong studied AB Sociology at the Ateneo de Davao University, and now lives in Zurich, Switzerland.

Profile Pic:     Ipapaskil
     Mukhang nagkukubli ng (p)angil

Status:     Iniuulat
     Kahungkagan ng diwa’t ulirat

Wall:     Ipinapaalam
     Bawat hakbang ng pagmamanman

Albums:     Inilalahad
     Katauhang nanghahagilap ng galak

Friends:     Isinasalansan
     Mga ngalang walang namagitan

Links:     Iniuugnay
     Sariling buhay sa mga patay

Message:     Umiinog ang buhay sa integrasyon
     Hindi sa mekanisasyon.

—
Edgar Bacong is author of “Habagat at Niyebe”, published by Mindanews and Tuluyang Pinoy Zurich in 2004.

Tulad nang ipinataw ng taglamig
Sa mga pontanya ng syudad,
Itinigil niya ang pag-agos ng galak
Sa katawan kong sabik sa init-araw.
At kung may gunita mang pangahas
Na dadaloy sa isipa’t
Liligwak sa mga labi’y
Sasalukin niya maging
Ang madalang na mga patak
Upang pagkatapos ay papagyeluhin,
Patutulising tila mga estalaktita
At iuumang sa pandamdam.

Continue reading Taglamig

Inilagak ako sa isang sulok
Na walang bumibisita maliban
Sa mga kakilalang alikabok.
Sa pag-iisa, isa-isang inuusisa
Ang mga katangiang humuhugis
Sa kabuuan ng aking pagkalubid:
Bawat makintab na hibla’y
May isang libo’t-isang saysay;
Ang mala-daliring diyametro’y
Pansilo sa mga payak na damgo.
Kaya di ko ikinamangha minsang
Sa aki’y may paslit na dumampot.
Bulong ko ngayon sa palibot:
May silbi na ang aking eksistensya.
Ngunit nang sa leeg ako’y ipinansabit
Wala akong ibang dalit na nasambit—
Sana ako na lang ang n
         a
         p
         a
         t
         i
         d
         .

Continue reading Lubid