Darwa ka lawas kang tubi
ang nagailig sa akon dughan:
ang sara, lawas kang pagdumdum,
kag lawas kang kahadlok.
Ka dya, sumpa run para kanakon ang tubi
bisan kauna nagasipal ako nga nagalinumpatlumpat
sa lao kag buho nga buta kang tubi uran.
Duok kang akon mga kahig ang turugban
rapit sa nagainggat nga repleksiyon
kang tubi suba rugto sa uma.
Apang, sangka hapon, kang ginlawig ni Tatay
ang ana karbaw sa puno kang kamunsil
rapit sa bibi kang suba, nadalin-as tana.
Ginbutong kang baskog nga sulog
ang ana mga paa samtang daw manoglupok
run ang ana ugat ka panguyat sa higut
kang karbaw nga nakuga sa kakusog
kang puwersa sa pagpanginluwas niya.
Nagasinggit lang ako nga nagatindog
kag ginapamahulay ka basa kang uran kag luha.
Nagasinggit ako sa tunga kang pagpanglinti
kag nagapuruyakot nga pinanid
kang nagagunum nga panganod.
Wara ako magpauli sa balay kato.
Bukun ako maributay.
Gani kada parigos, ginatapungul kang akon inumul ang tubi sa balde.
Pero wanhun ta bay,
wara tana it baratyagon.
Bukun tana makatangis.
Tubi kang akon mata run lang gid ang may baratyagon.
Mula sa Banga, South Cotabato si Adrian Medina Pregonir. Ang kaniyang mga akda ay lumitaw sa Liwayway Magazine, Dx Machina 4 ng UP Likhaan, TLDTD, Ani 41 ng CCP at iba pa. Ang kaniyang mga sanaysay ay nagwagi sa Don Carlos Palanca Memorial Awards for Literature at Gawad Rene O. Villanueva. Ang kaniyang koleksiyon ng mga Binalaybay sa Kinaray-a ay nagwagi sa Bantugan Panulatan Kinaray-a.