Ikaduhang Ganti, Ika-6 Satur P. Apoyon Tigi sa Mubong Sugilanong Binisaya
TINGPANIHAPON na nakauli sa balay si Poloy, gikapoy ug gigutom. Igo pud nga bag-o ra nahumag panghikay si Gemma. Ayha pa sila nanguros, gisugo sa iyahang papa si Dodoy nga ipaandar ang radio.
“Sa mga nag-una nga balita, lokal nga gamhanan sa Pagadian gipaspasan ang pagpabakuna sa mga frontline workers! Mga ismagol nga sigarilyo…”
“Kamo ha…Uhheem!…ayaw gyud mog pabakuna ug pa-swab. Kadungog ka atong sa Iligan nga natagak sa lubi unya gideklarag kubid?!” ug niubo na pud ang amahan.
“Ha? Kabuang. Asa man nimo na nadunggan, pang?” ug dali nga nitunol si Gemma og usa ka plastik nga baso sa tubig.
“Ana akoang kauban nabasahan niyas Ip-Bi. Unya…uh-uh-uhheeeem…pangwartahan ra na nila kay dakog bahin sa Pilhelt! Grabe ka kurakot!” tubag ni Toto nga samtang nagkagahi ang paghot kay nagkadako sab ang tingog.
“Diay pang, giunsa nimog sulod anang trabahoa nga kinahanglan man daw nag baksin?” hibulong ni Gemma. Namati usab si Dodoy nga naganahan nuon og kaon kay nalingaw og paminaw sa amahan.
“Kato si pareng Jun, bakunado ‘to. Gihulman nako kadyot iya kard kay gapakopya ko diha atbang sa Columban, kana bitawng mga maayo mobuhat diha? Singkwenta ra gud!” biaybiay ni Toto nga pahumanay na og hungit. “Mao ‘to, igo ra man nisiplat sa kard ang bayi katong pag-apply nako, wala na man basaha,” ug dayong lingi sa anak niya nga gahinuktok na og gaduwa sa pagkaon.
“Doy! Naunsa…pagdalig kaon diha kay nagtingit na oh! Datahi dayon ni ilang ‘Nang Susie, ingna nga kana lang sa kay sunod semana na pod. Dayon, kuan…u-u-uhheeem…pastilan nga ubo! Pagkuha didtog usa ka dyunyor, usa ka ice, ug baynte ka Happy kay magtunga ta.” Human nikuot siyag usa ka gatos sa iyang bulsa sa sampot ug gibutang sa gamatoy nga lamesa nga maygani, maskig tulo nalay tiil kay nibarog gihapon kay gisandig sa plywood nga suok.
***
NILABAY ang duha ka adlaw ug naglain ang pamati ni Poloy. Nisamot man gani ang iyahang hubak tungod kay dili man malikayan sa trabahoan ang gapuhag nga abog ug ang naglingiting nga kainit sa palibot. Makausa hapit siya matumba samtang galukdo og sako sa graba, apan iyaha ra ning gipasagdaan. Pagkaugma, supak sa hangyo sa iyahang asawa nga magpahulay, nipadayon siya og trabaho. Walay higayon nga dili siya moubo, ug kani maoy rason ngano nagpalayo na ang uban trabahador gikan sa iyaha. Niabot ang takna nga gitawag siya sa porman ug gikwestiyon sa iyahang kondisyon.
“Ayaw pagsakit-sakit diha dong, bakunado na man kaha ka?” yawyaw sa porman nga murag karaang kontrabida.
“Gamayng subaw ra ni, boss, way kaso,” pasangil ni Poloy nga gapugong sa iyahang gakatol nga tutunlan.
“Pagtarong dong! Gatubod na nang singot sa imong agtang, ‘nya hastang lawoma sa imong mata oh. Pa-rapid na lang o pauli lang sa sa inyoha kay maglikay na lang mi.”
Ug kato nga higayona gipapahawag trabaho si Poloy, pero pag-uli wala niya sultii si Gemma. “Pahuway sa ko, Ma,” mao lang iyahang ingon ug nidiretso og higda sa lantay.
“Ingon biya ko nimo, Pang. Lahi biya ning panahon ron.”
“Ay sus, tuo man ka. Mawa ra ni ugma.”
Tibuok hapon gahinanok si Poloy. Apan, gabii hangtod kadlawon nga galanog iyahang hutoy nga daw misundog sa hulhol sa mga irong laaw. Pagkabuntag, nanilhig si Gemma sa ilahang gawas ug natingala na lang siya nga lain man ang pagtutok sa uban niya nga silingan. Naghinunghongay pa gyud tong mga igmat sa tindahan sa unahan. Nabalaka pud siya niadtong pag-ingon ni Dodoy nga kon molabay daw siyas tindahan aron naay paliton, mopahilayo daw ang mga tawo sa iyaha.
***
WALA gyud nahitabo ang ugma nga gitiaw ni Poloy—dili na man gani siya kabangon sa lantay. Maulaw na sab mogawas si Gemma ug kanunay na lang nga nagbantay sa iyahang bana sa kwarto. Si Dodoy na lang ang kanunay niya nga sugo-suguon sa tindahan.
“Pang, basin kubid ni—”
“Unsay kubid…uh-uh-uheeem?! Kon unsa man gani na imohang plano, ayaw gyud,” pasuko pero hinay nga tubag ni Poloy.
“Magpatabang unta ta sa barangay ba kay aron matambalan kas ospital,” kahilakon nga pangamuyo ni Gemma.
“Di-dili, dili,” ug nilingo nalang siya kay galisod na og litok. Gisugo ni Gemma si Dodoy nga tua sa sala. Nagluya na ang asawa nga gapahid og basa-basa nga nuog sa ulo sa bana.
“Nak, pagpalit didtog parasitamol ug niyusip, tag duha-duha. Ipalista lang. Dayon ipahid gud na imohang sip-on!”
Gibira ni Dodoy ang tumoy nga parte sa iyahang sanina aron mosikma. Aginod dayon siya nga milakaw sa iyahang sanilas nga wa natarog sul-ob padulong sa pultahan, bisan pa sa gabalas nga salog og giabog nga likop sa panimalay.
“Kadyot, doy. Kon naay mangutana ha ingna nga nagluya si papa nimo kay gisubawan sa trabaho kay ulan-init biya. Ha?” pinahunghong nga sulti sa inahan nga wala nas hitsura.
Paggawas ni Dodoy, nakabantay siyag panon sa unahan nga nabungkag human og lingi niya. Gipasulod sa mga inahan ang ilahang mga bata, ug ang uban man pud gani nga inahan niapil og sulod. Luya kaayog nawng ang bata nga nagkaduol sa tindahan. Usa ra gyuy nagpabilin sa may bangkito, apan wala milingkod, tulo ka lakangan ang kalay-on. Ga-pismas, ga-pis sheld, ug nagpalayo gamay si Riza, suod nila nga silingan nga trabahante sa barangay. Sa wala pa si Dodoy makapang-ayo…
(To be continued)
Si Niño Jan Pol natawo ug nagdako sa Dakbayan sa Pagadian. Nahimong Fellow for Creative Nonfiction sa ika-27 nga Iligan National Writers Workshop. Nagtukod sa pinakauna nga Pagadian Writers Workshop niaging tuig 2020. Kasamtangang estudyante sa University of Toronto. Mabasa ang iyang ubang sinulatan sa Reading the Regions 2: Philippine Folk and Oral Traditions (usa ka antolohiya sa NCCA) ug sa Dagmay.online.