Una takang namatikdan sa umahan sa duol,
Gahawan pud day kas mga sagbot sa imong yuta.
Nag pamati ra kos mahilum, apan wala ko damha
Nga ang mga tan-aw nato duna pay ika lalum.
Nilabay ang pipila ka adlaw, nasaag ka sa akong yutang
Gi-atiman. Gi sugnod nimo ang mga kogon, gibungkal ang yuta,
ug gi ila-ila ang akong kalibutan.
Ang mga alindanaw sa akong umahan, nagmalipayon;
Ug ang mga punoan sa cacao nagpungasi.
Ang mga kogon sa yuta hinay hinay
Nga gakawagtang, gatubo na ang sagbot sa kabaw.
Sukad sa una natong pagila-ila,
dungan na tang gahulat sa pagsalop sa adlaw;
Nahibaw-an nakong duna tay kanya-kanyang kasubo,
Apan ang kinabuhi nimo’g ako dili hilayo.
Makapamati tas pareha nga huni,
Nagasayaw tas usa ka pandanggo.
Duna tay usa ka paghuna-huna sa ilalum sa tagsa-tagsa
Natong krus. Ang imong kasakit akoa, ang akoa, imo.
Ang atong mga pagbati napadayag bisan pas kawad-un
Sa mga pulong nga sakto.
Ang pagsubang sa adlaw kalipay sa mga mata
Kay ang kahayag midampi sa imong nawung
Ug gahatag sa kasidlak sa mga yamog.
Ay, kanindot sa talan-awun;
Pagka anindot lantawun sa umahang gitikad
Sa atoang mga singot.
Ang duga sa lemon nga daw aslum
gahatag og katam-is sa samad sa atong mga kamot.
Bulahan ang yuta’ng gi atiman sa nag higugmang
Kasing-kasing. Mabungahon ang yuta og dunay
Pagpanumbaling.
Cyrell is a psychosocial worker in a local NGO that helps young adolescent children in vulnerable situations. She is a graduate student of Masters in Applied Social Research at the Ateneo de Davao University. She also paints and sketches, aside from writing fiction and poetry.