Karon ania napud ko
Ilawom sa landong ni’ng dakong kahoy,
Kauban ang karaang gitara
Sa pagsakit diri ako magdanguyngoy.
Sa paggitik ko ni’ng instrumento
Hinay nga milupad ang mga tono
Puno sa kasakit padulong
Sa walay katapusang kawanangan.
Og ang gikumot kung dughan
Giabuhap sa nipis og mainitong musika
Nga miagi sa gamayng dalan sa akong dalunggan
Paingon sa paghilot sa napiang kong kasing-kasing.
Sa kada kaskas ning karaang gitara
Inubanan sa paghaplas sa kanunayng init nga sonata
Sa paglupad sa mga pino og hinayng tono niini
Hamis og humok nga mga kamot sa musika tambalan ka.
I can feel the sorrow from the image of the person holding a guitar. Nice Job.:)
Thanks, Lee ^_^