Ilad

Fiction by | September 25, 2011

Usa ka kusog nga singgit gikan sa kuwarto ang mibitad kang Marvin sa halawom niyang pamensar. Kalit nga gigakos siya sa kahingawa. Dali dayon siyang nakatindog sa gilingkoran ug mituhoy paingon sa didto. Sinati kaayo niya katong tingoga. Pag-abli sa niya pultahan, wa gyod siya masayop. Iyang nakit-an si Arlyn ang iyang uyab nga nagtuk-ong sa higdaanan daw may gikalisangan. Iyaha dayon ning giduol ug gihalog.

“Babe, unsa may nahitabo?”

Giumod sa dalaga iyang nawong sa dughan sa ulitawo ug kalit ning midangoyngoy.

“Babe, ngil-ad kaayo ang akong damgo. Gilugos kos yawa! Huhuhu! Way kokalooy nga gipanamastamasan niya ang akong pagkababaye!”

Nalooy si Marvin sa iyang uyab mao nga iyang gihapuhap ang abaga niini aron mahuwas-huwasan ang gibati niining kahadlok.

“Shhh! Hilom na babe. Di to tinuod. Nia nako.”

Gihangad ni Arlyn ang iyang nawong samtang ang mga luha way puas nga nangatagak. Mitan-aw pod si Marvin kaniya ug gihikap ang iyang aping. Ang mga malulot nga mata niini morag adunay gustong ipadayag. Wa na mapugngi sa ulitawo ang iyang kaugalingon; maaghop nga gihalokan siya niini sa ngabil. Tungod sa kasubo ug wa damhang gibuhat sa uyab, nagpaanod na lang pod ang dalaga sa iyang gibati.

Anam-anam mihugot ang gakos ni Marvin kaniya. Gihalokhalokan siya sa ngabil paingon sa dalunggan ug paubos sa iyang liog. Sa sinugdanan, morag adunay pay kaanghop ang paghalok sa ulitawo apan nagkadugay morag law-ay na ang mga pamaagi niini. Ginahikap na sa wa mahimutang nga mga kamot sa ulitawo ang mga sensitibong parte sa iyang lawas. Gitulak ni Arlyn ang dughan sa uyab apan gihugtan nuon niini ang iyang paggakos. Tungod niana, nagkisikisi ang dalaga. Nagpanglugnot.

“Vin, palihog sakto na! Sakto na ba!”

Wa nanumbaling ang ulitawo. Nagpadayon lang gihapon nis gibuhat daw nagpangurog sa kahidlaw. Iyang gipaak ang mga ngabil sa dalaga ug gipugngan ang duha niyang mga kamot.

“Sa ngalan sa Ginoo, Marvin, maluoy ka!” Naghilak nga pakilooy ni Arlyn nga nagsagol na ang kahadlok ug kalagot apan gibaliwala ra kini sa ulitawo. Dala sa kahadlok ug paningkamot nga muhonong ang uyab sa iyang tinguha, gisipa niya ang bugan niini! Misiyaok ang ulitawo sa kasakit ug kalit kining mibuhi kaniya! Ug nagping-it sa kasakit samtang nanggunit sa iyang kinatawo.

“Abi ba nako gihigugma ko nimo!? Nganong gibuhat mo kini kanako? Palihog respeto-a ko Marvin!” Nagkurog nga siyaok sa nahiubos nga dalaga. Nagtinutokay ang duha daw mga mananap nga gikan nagbugno.

Gibakwi ni Marvin ang iyang panan-aw sa uyab. Morag naulaw sa iyang gibuhat. Miadto dayon ni sa talamboan ug giablihan ang bentana. Misampikad sa iyang nagpangurog nga lawas ang bugnaw nga hangin. Nanag-giti ang iyahang ngipon hinungdan sa paglugdang sa iyang nagdilaab nga gibati.

“Pasayloa ko babe…”

Milingkod si Arlyn sa kilid sa higdaanan. Morag naluag-luagan ang kahuot sa iyang dughan. Apan nagpatigbabaw gihapon sa iyang kasingkasing ang kahadlok.

“Babe, di pa gyod ko andam nianang botanga. Unsa nalang ang mahitabo sa akong pag-eskuyla kon mamabdos ko? Dako ang pagsalig sa akong mga ginikanan kanako. Kabalo na bitaw ka nga ako ang kinamaguwangan sa among pamilya. Unta makasabot ka.”

“Naghilak ka ug buot lang nako alam-alaman ang imong gibati. Nadala lang ko sa akong pagbati diha kanimo ug di nako gusto nga pasakitan ka.” matod sa ulitawo nga di makaharong sa pagtan-aw kaniya.

Wa motubag si Arlyn. Nanagana siya kon unsay isulti aron di masakitan ang hinigugma. Mibati pod siyag kaulaw sa iyang gibuhat kaganina. Iya man pod nasabtan nganong nabuhat kadto ni Marvin. Taud-taod, gipuskay ni Marvin ang kahilom nga mibiay kanila.

“Ugma puhon babe, mupauli na lang ta sa Davao. Hangyoon lang nato sila James nga mag-una tag uli nila.”

Pagkadungog, morag bula nga kalit nahanaw ang tanan kahadlok ug kahingawa sa dalaga. Iya dayong giduol si Marvin ug gihikap ang abaga niini.

“Sige babe, ato na lang tong kalimtan ang nahitabo kaganina. Sorry pod kayo ha? Unta nakasabot ka… Yuna pa, asa man diay silang tanan?”

“Tua ron sila sa lungsod namalit ug atong mga pagkaon ugma. Grabe man god ang imong pagkahinanok mao nga wa ka na lang nila gitugaw.”

“Lage babe, gikapoy man god kos biyahe kaganina… tapos wala pa jud koy tarong nga tulog kadtong miaging gabii kay akong gihuman ang among final project sa English.”

“Sige babe, mubawi lang ko nimo. Mag-andam kos imong panihapon.”

“Ay, ayaw na lang. Wa man pod ko gutoma. Perti baya nakog kaon sa puto og pan nga gihatag ni Cathy samtang nagbiyahe ta,” sulti niya nga natandog sa gisulti sa ulitawo.

“Magtimpla na lang kog kape ug magkuhag masima-sima nato samtang atong hulaton silang tanan.” Nagpahiyom nga sulti sa ulitawo. Milakaw pod ni dayon paingon sa pikas kuwarto nga girentahan nilang cottage.

Wa kapugni sa dalaga si Marvin. Nakapangalot intawn siya sa iyang ulo.

Ug gibiyaan siya didto nga nag-inusara sa kuwarto sa mga babaye. Nalingaw siya samtang naglantaw sa kaanindot sa kagabhi-on. Sa layo, iyang nasud-ongan ang gasidlak-sidlak nga mga gagmayng balod sa dagat. Mihapyod ang katugnaw sa hangin nga nagpahapsay sa iyang gibati.

Magtulo na ka bulan nga managtrato sila duha ni Marvin. Sa tinuod, morag di makatuo si Gladys nga mahigugma kaniya ang ulitawo kay langit ug yuta kaayo ang agwat sa ilang kahimtang. Si Marvin naggikan sa aduhang pamilya samtang siya anak sa usa ka kabos nga nahatagang iskalarship aron makatungha sa prestidyodong iskuylahan. Bisan gani ang iyang mga amiga di gani makatoo nganong nagkagusto kaniya ang lalaki. Kon sabagay naa man pod siyay katahom apan di gyod usahay niya malikayan ang maghuna-huna kon tinuoray ba gyod ang gugma niini.Supak sa iyang kaugalingon nga mukuyog siya sa mga barkada ni Marvin nga mag-out-of-town kay wa siyay igong kwarta ug maulaw pod siya nila Cathy ug Jasmin nga mga sosyal kaayo apan namugos man gyod si Marvin, mao nga wala siya kabalibad.

Nahiuknol ang iyang pamensar sa dihang adunay miabli sa pultahan. Si Marvin ang mibutwa nga nagdalag gihiwa-hiwa nga pan, mani ug duha ka tasa nga kape. Gisugat niya ug pahiyom ang ulitawo.

“Pwede muhilak?” Tiaw sa dalaga nga medyo natandog sa gipakita sa iyang uyab.

Ang kahumot sa aroma sa kape daw nagpahupaw sa iyang gibati. Gibutang ni Mavin ang gidala sa usa ka lamesita nga nahimutang duol sa talamboan. Ug gitunol ang nag-asoaso pang kape.

“Babe, init pa kaayo na.” Ni Marvin.

“Salamat ha? Unsa gani ning lugara nga nahimutangan nato karon?

Hinay-hinay nga gihigop si Gladys sa kape.

“San Agustin Beach resort babe.”

“Mao ba. Nindot ning dapita no? Pero layo lang gyod. Kinsa man pod ang nakahibalo niining lugara?”

“Si Jayson. Iyang tiya man ang nanag-iya niining resort.”

Mikuha si Gladys ug pan ug gihigop ang iyang kape. Nahilom kadiyot si Marvin ug nagpanghupaw nga mitotok sa dalaga. Mitan-aw pod kaniya ang dalaga ug gibanabana kon unsay gihunahuna sa uyab. Sa hayag gikan sa bulan, natataw niya ang dagway sa ulitawo. Ang kaambongan niini. Ang mga malulot niyang mga mata, taliwtiw niining ilong, ang hamis kaayong aping og ang mga pulang ngabil nga wa makatilaw ug sigarilyo.

“Babe, unsay imong nagustohan sa akoa?

Wala mibuka ang baba ni Marvin. Mipahiyom lang ni ug maaghop nga gihawiran ang iyang aping.

Wa dagtig usa ka minuto, morag naglain ang paminaw ni Gladys. Mibug-at ang iyang ulo nga daw sa iyang pamati nag-ilog ang lipong ug katulogon. Giwilig-wilig niya ang iyang ulo naningkamot nga mahanaw ni ug mobalik ang iyang saktong pamati. Nag-anam kahanap ang iyang panan-aw, usahay muduha ang panagway ni Marvin. Ug nagkawala ang iyang umoy.

Gitotokan niya ang mga mata sa ulitawo samtang ang iyang kamot naggunit sa bentana. Naningkamot nga di siya malup-og. Sa lubog nga panan-aw, natataw pa niya ang ngising demonyo ni Marvin. Ug didto niya nasabtan ang tanan! Mudagan na unta siya apan kalit siyang natumba, maayo gani kay nasagang siya ni Marvin. Nagpanglugnot siya sa paggakos niini. Gisumbag-sumbag niya ang dughan sa uyab apan kusgan kaayo ni. Misuway siyag singgit apan abtik nga gisampongan ang iyang baba. Milingin ang mga mata ni Gladys! Nahadlok! Nagpakilooy, morag nanghangyo nga di unta ipadayon ni Marvin ang iyang tumong. Apan wala, mahugtanong nuon niining gipugngan siya. Ug diha-diha, naglumbaanay pagpanglugmaw ang iyang mga luha ug ang iyang lawas susama sa kandila nga nagkaanam ug kaupos.


John Lloyd Moriones is a BSED graduating student of Holy Cross of Davao College-Babak campus. This story is a translation of “Deception” by

Ilad

Translated from English by John Lloyd Moriones

Usa ka kusog nga singgit gikan sa kuwarto ang mibitad kang Marvin sa halawom niyang pamensar. Kalit nga gigakos siya sa kahingawa. Dali dayon siyang nakatindog sa gilingkoran ug mituhoy paingon sa didto. Sinati kaayo niya katong tingoga. Pag-abli sa niya pultahan, wa gyod siya masayop. Iyang nakit-an si Arlyn ang iyang uyab nga nagtuk-ong sa higdaanan daw may gikalisangan. Iyaha dayon ning giduol ug gihalog.

“Babe, unsa may nahitabo?”

Giumod sa dalaga iyang nawong sa dughan sa ulitawo ug kalit ning midangoyngoy.

“Babe, ngil-ad kaayo ang akong damgo. Gilugos kos yawa! Huhuhu! Way kokalooy nga gipanamastamasan niya ang akong pagkababaye!”

Nalooy si Marvin sa iyang uyab mao nga iyang gihapuhap ang abaga niini aron mahuwas-huwasan ang gibati niining kahadlok.

“Shhh! Hilom na babe. Di to tinuod. Nia nako.”

Gihangad ni Arlyn ang iyang nawong samtang ang mga luha way puas nga nangatagak. Mitan-aw pod si Marvin kaniya ug gihikap ang iyang aping. Ang mga malulot nga mata niini morag adunay gustong ipadayag. Wa na mapugngi sa ulitawo ang iyang kaugalingon; maaghop nga gihalokan siya niini sa ngabil. Tungod sa kasubo ug wa damhang gibuhat sa uyab, nagpaanod na lang pod ang dalaga sa iyang gibati.

Anam-anam mihugot ang gakos ni Marvin kaniya. Gihalokhalokan siya sa ngabil paingon sa dalunggan ug paubos sa iyang liog. Sa sinugdanan, morag adunay pay kaanghop ang paghalok sa ulitawo apan nagkadugay morag law-ay na ang mga pamaagi niini. Ginahikap na sa wa mahimutang nga mga kamot sa ulitawo ang mga sensitibong parte sa iyang lawas. Gitulak ni Arlyn ang dughan sa uyab apan gihugtan nuon niini ang iyang paggakos. Tungod niana, nagkisikisi ang dalaga. Nagpanglugnot.

“Vin, palihog sakto na! Sakto na ba!”

Wa nanumbaling ang ulitawo. Nagpadayon lang gihapon nis gibuhat daw nagpangurog sa kahidlaw. Iyang gipaak ang mga ngabil sa dalaga ug gipugngan ang duha niyang mga kamot.

“Sa ngalan sa Ginoo, Marvin, maluoy ka!” Naghilak nga pakilooy ni Arlyn nga nagsagol na ang kahadlok ug kalagot apan gibaliwala ra kini sa ulitawo. Dala sa kahadlok ug paningkamot nga muhonong ang uyab sa iyang tinguha, gisipa niya ang bugan niini! Misiyaok ang ulitawo sa kasakit ug kalit kining mibuhi kaniya! Ug nagping-it sa kasakit samtang nanggunit sa iyang kinatawo.

“Abi ba nako gihigugma ko nimo!? Nganong gibuhat mo kini kanako? Palihog respeto-a ko Marvin!” Nagkurog nga siyaok sa nahiubos nga dalaga. Nagtinutokay ang duha daw mga mananap nga gikan nagbugno.

Gibakwi ni Marvin ang iyang panan-aw sa uyab. Morag naulaw sa iyang gibuhat. Miadto dayon ni sa talamboan ug giablihan ang bentana. Misampikad sa iyang nagpangurog nga lawas ang bugnaw nga hangin. Nanag-giti ang iyahang ngipon hinungdan sa paglugdang sa iyang nagdilaab nga gibati.

“Pasayloa ko babe…”

Milingkod si Arlyn sa kilid sa higdaanan. Morag naluag-luagan ang kahuot sa iyang dughan. Apan nagpatigbabaw gihapon sa iyang kasingkasing ang kahadlok.

“Babe, di pa gyod ko andam nianang botanga. Unsa nalang ang mahitabo sa akong pag-eskuyla kon mamabdos ko? Dako ang pagsalig sa akong mga ginikanan kanako. Kabalo na bitaw ka nga ako ang kinamaguwangan sa among pamilya. Unta makasabot ka.”

“Naghilak ka ug buot lang nako alam-alaman ang imong gibati. Nadala lang ko sa akong pagbati diha kanimo ug di nako gusto nga pasakitan ka.” matod sa ulitawo nga di makaharong sa pagtan-aw kaniya.

Wa motubag si Arlyn. Nanagana siya kon unsay isulti aron di masakitan ang hinigugma. Mibati pod siyag kaulaw sa iyang gibuhat kaganina. Iya man pod nasabtan nganong nabuhat kadto ni Marvin. Taud-taod, gipuskay ni Marvin ang kahilom nga mibiay kanila.

“Ugma puhon babe, mupauli na lang ta sa Davao. Hangyoon lang nato sila James nga mag-una tag uli nila.”

Pagkadungog, morag bula nga kalit nahanaw ang tanan kahadlok ug kahingawa sa dalaga. Iya dayong giduol si Marvin ug gihikap ang abaga niini.

“Sige babe, ato na lang tong kalimtan ang nahitabo kaganina. Sorry pod kayo ha? Unta nakasabot ka… Yuna pa, asa man diay silang tanan?”

“Tua ron sila sa lungsod namalit ug atong mga pagkaon ugma. Grabe man god ang imong pagkahinanok mao nga wa ka na lang nila gitugaw.”

“Lage babe, gikapoy man god kos biyahe kaganina… tapos wala pa jud koy tarong nga tulog kadtong miaging gabii kay akong gihuman ang among final project sa English.”

“Sige babe, mubawi lang ko nimo. Mag-andam kos imong panihapon.”

“Ay, ayaw na lang. Wa man pod ko gutoma. Perti baya nakog kaon sa puto og pan nga gihatag ni Cathy samtang nagbiyahe ta,” sulti niya nga natandog sa gisulti sa ulitawo.

“Magtimpla na lang kog kape ug magkuhag masima-sima nato samtang atong hulaton silang tanan.” Nagpahiyom nga sulti sa ulitawo. Milakaw pod ni dayon paingon sa pikas kuwarto nga girentahan nilang cottage.

Wa kapugni sa dalaga si Marvin. Nakapangalot intawn siya sa iyang ulo.

Ug gibiyaan siya didto nga nag-inusara sa kuwarto sa mga babaye. Nalingaw siya samtang naglantaw sa kaanindot sa kagabhi-on. Sa layo, iyang nasud-ongan ang gasidlak-sidlak nga mga gagmayng balod sa dagat. Mihapyod ang katugnaw sa hangin nga nagpahapsay sa iyang gibati.

Magtulo na ka bulan nga managtrato sila duha ni Marvin. Sa tinuod, morag di makatuo si Gladys nga mahigugma kaniya ang ulitawo kay langit ug yuta kaayo ang agwat sa ilang kahimtang. Si Marvin naggikan sa aduhang pamilya samtang siya anak sa usa ka kabos nga nahatagang iskalarship aron makatungha sa prestidyodong iskuylahan. Bisan gani ang iyang mga amiga di gani makatoo nganong nagkagusto kaniya ang lalaki. Kon sabagay naa man pod siyay katahom apan di gyod usahay niya malikayan ang maghuna-huna kon tinuoray ba gyod ang gugma niini.Supak sa iyang kaugalingon nga mukuyog siya sa mga barkada ni Marvin nga mag-out-of-town kay wa siyay igong kwarta ug maulaw pod siya nila Cathy ug Jasmin nga mga sosyal kaayo apan namugos man gyod si Marvin, mao nga wala siya kabalibad.

Nahiuknol ang iyang pamensar sa dihang adunay miabli sa pultahan. Si Marvin ang mibutwa nga nagdalag gihiwa-hiwa nga pan, mani ug duha ka tasa nga kape. Gisugat niya ug pahiyom ang ulitawo.

“Pwede muhilak?” Tiaw sa dalaga nga medyo natandog sa gipakita sa iyang uyab.

Ang kahumot sa aroma sa kape daw nagpahupaw sa iyang gibati. Gibutang ni Mavin ang gidala sa usa ka lamesita nga nahimutang duol sa talamboan. Ug gitunol ang nag-asoaso pang kape.

“Babe, init pa kaayo na.” Ni Marvin.

“Salamat ha? Unsa gani ning lugara nga nahimutangan nato karon?

Hinay-hinay nga gihigop si Gladys sa kape.

“San Agustin Beach resort babe.”

“Mao ba. Nindot ning dapita no? Pero layo lang gyod. Kinsa man pod ang nakahibalo niining lugara?”

“Si Jayson. Iyang tiya man ang nanag-iya niining resort.”

Mikuha si Gladys ug pan ug gihigop ang iyang kape. Nahilom kadiyot si Marvin ug nagpanghupaw nga mitotok sa dalaga. Mitan-aw pod kaniya ang dalaga ug gibanabana kon unsay gihunahuna sa uyab. Sa hayag gikan sa bulan, natataw niya ang dagway sa ulitawo. Ang kaambongan niini. Ang mga malulot niyang mga mata, taliwtiw niining ilong, ang hamis kaayong aping og ang mga pulang ngabil nga wa makatilaw ug sigarilyo.

“Babe, unsay imong nagustohan sa akoa?

Wala mibuka ang baba ni Marvin. Mipahiyom lang ni ug maaghop nga gihawiran ang iyang aping.

Wa dagtig usa ka minuto, morag naglain ang paminaw ni Gladys. Mibug-at ang iyang ulo nga daw sa iyang pamati nag-ilog ang lipong ug katulogon. Giwilig-wilig niya ang iyang ulo naningkamot nga mahanaw ni ug mobalik ang iyang saktong pamati. Nag-anam kahanap ang iyang panan-aw, usahay muduha ang panagway ni Marvin. Ug nagkawala ang iyang umoy.

Gitotokan niya ang mga mata sa ulitawo samtang ang iyang kamot naggunit sa bentana. Naningkamot nga di siya malup-og. Sa lubog nga panan-aw, natataw pa niya ang ngising demonyo ni Marvin. Ug didto niya nasabtan ang tanan! Mudagan na unta siya apan kalit siyang natumba, maayo gani kay nasagang siya ni Marvin. Nagpanglugnot siya sa paggakos niini. Gisumbag-sumbag niya ang dughan sa uyab apan kusgan kaayo ni. Misuway siyag singgit apan abtik nga gisampongan ang iyang baba. Milingin ang mga mata ni Gladys! Nahadlok! Nagpakilooy, morag nanghangyo nga di unta ipadayon ni Marvin ang iyang tumong. Apan wala, mahugtanong nuon niining gipugngan siya. Ug diha-diha, naglumbaanay pagpanglugmaw ang iyang mga luha ug ang iyang lawas susama sa kandila nga nagkaanam ug kaupos.


John Lloyd Moriones is a BSED graduating student of Holy Cross of Davao College-Babak campus. This story is a translation of “Deception” by Dr. Jondy M. Arpilleda.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.