Ngit-ngit pah ug tugnaw gihapun,
Ang mga dahon nakayuko, mga bulak nakapilo.
Kahilum nigakos sa palibot, ni hunghong wala,
Mga mananap tulog pah, mga bampira ug wakwak pauli nah.
Ang yuta basa sa ni-agi na ulan gabii,
Gilkaligu-an ang dugay nang uga na yuta.
Sa pag gakos sa katugnaw sa mga dahon,
Nakahilak sila, ang luha na anaa sa tumoy,
Mihulat sa una na pag-agi sa bugnaw na hangin,
Muuyog, mupukaw sa tulog na kalag.
Ang luha mutulo, mutabo sa buhi nga yuta.
Pila pa ka oras ang milabay,
Ang kamatuoran sa tanan misidlak nah.
Ang kahayag na mikalat, mikatag, mipukaw sa tanan.
Nitugsok, nidunggab sa mga dahon.
Dili para mupatay kun dili para mubuhi.
Tanan maagi-an, mimata, nabati ang pagpukaw sa kinaiyahan
Na dala puros gugma — ngadto sa tanan,
Wala nag nilaog.
Ug ang mga dahon nituskig, magsugod sa bag.o nga adlaw.
Ang mga bulak mibukad, hatagan ang kalibutan sa bag.o nga paglaum.
Mga mananap, magamay-madaku, nilihok, nilakaw, nigawas —
Para ipadayun ang kinabuhi.
Kini ang kamatuoran na kulang ang pagsabot para mahibaw-an.
Kinahanglan bati-on, buhi-on.
Ug dili puede na dili, ang tao apil niini.
Sa kadlawon ang paghulat sa paglaum na hayahay.
Dili gabii ni buntag.
Sinugdanan ug Katapusan.
Sa kadlawon, gibuhat ang tanan.
Tyron Keith Sabal is finishing his undergrad studies in philosophy at Xavier University, Ateneo de Cagayan.