PISO

Poetry by | December 28, 2008

Adunay usa ka bata
Nangandoy ug PISO
Mupalit daw siya ug kendi
ug tungod kay pasko man
nakahuna-huna manaygon
Nagkuha ug duha ka bato
gigamit nga musiko
ug nagsugod sa kanto…

“jinggol bels, jinggol bels
jinggol od da wi, olwis pan
darestorayn en d wanders open sli.”
Kanta sa bata sa unang higayon
Apan gisirad-an kani sa balay
ug gipahawa ang bata…

“jinggol bels, jinggol bels
jinggol od da wi, olwis pan
darestorayn en d wanders open sli.”
Kanta sa bata sa ikaduhang higayon
Apan gikasab an sa tag-iya sa balay
ug gipagukod ug iro…

“jinggol bels, jinggol bels
jinggol od da wi, olwis pan
darestorayn en d wanders open sli.”
Kanta sa bata sa ikatulong higayon
Apan gipalungan ug suga
ug dali siyang mibiya…

“jinggol bels, jinggol bels
jinggol od da wi, olwis pan
darestorayn en d wanders open sli.”
Kanta sa bata sa ikaupat nga higayon

Apan wala gipaminaw
ug dali siyang hinglakaw…

Hinglakaw ug naglakaw lakaw
sa dalan..
wala kabalo asa paingon..
kahilakon…
kadaganun…
kasiyagiton…
ug hing tan aw sa siga kaayo nga bituon…
ug sa sarili hing-ingon
” PISO LANG GANI AKONG
GIHANGYO, DILI PA GYUD MAHATAG,
UNSA NA LANG KAHA
AKONG LIBUNG PANGANDOY ”

—-
Alfredo is an AB Mass Communications student of Ateneo de Davao University.

2 thoughts on “PISO”

  1. Maka-kunsensya pud. : (. Nakapanguta sad ko sa sarili nako kung naa ba koy wala gihatagan last december. Beautiful poem.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.