Ang kahadlok nga nahimugso sa iyang panit

Poetry by | November 22, 2021

Siya ra gyuy nasayod
sa kanunayong pagpuga sa luha
sa iyang mga mata
nga mingbisbis sa iyang
daan ug bug-at nga unlan

Siya ra gyuy nasayod
Sa kabugal-bugalon sa iyang huna-huna
mga storya nga gubot ra
sa iyang alimpatakan

Suod niya ang kadaghanan
Alegre ang palibot ug naa siya
Makatakod ang iyang ka hapsay

Apan luyo sa katim-os sa iyang mga pahiyom
Adunay kahuyang, adunay kahadlok
apan siya ray nasayod

Igo nalang ako sa pagpamalandong
Apan ngano ako musulay pa og salom sa iyang mga hinyap?
Ngano og samukon ko pa usab akong kaugalingon?
Kung mao ang iya, iya gayud
Kung ang ako, ako gayud

Ug di niya ipa-ambit kanako
ang iyang kasakit,
dawaton ko nalang
ang kahadlok nga nahimugso sa iyang panit


John Ferdinand Torralba is a web-developer, Mechanical keyboard modder, and coffee addict in Davao City.

Hinaot Tanan

Poetry by | June 14, 2021

Hinaot unta

naay igong kahusay

ang tanan

 

Pareho sa tulo sa ulan

nga wa damha ang pagkatagak

niini sa yuta

 

Wala kini kalibutan

ug mawala kay mukuyog

siya sa panun sa tubig nga puhon

mupadong sa baybay

 

Sama pud sa kanunayong

Paghunghung sa hangin

sa imong nawong

 

Nga wa pud ka kamatikod

sa matag panamilit niini

 

Kay sa matag hapak niya

sa imong dunggan

ibilin niya ang saad

nga mubalik siya

 

Mao ra pud ni ang iyang

Kanunayng bugtong pasalig

 

Hinumdumi ang matag hikap

sa adlaw kay wala pud ni niya tuyua

gapasabot ra nga amdam siya

muatiman kanimo

Kay gihimaya siya sa tanang

iyang nagunitan

 

Ang kahusay sa ilang lihok ug gama,

Way laing babag sa pagbuhat sa ilang gusto

Kay kani maoy bagad na sa kung unsa sila

Ug kini ang ilang kagawasan

 

Kagawasang lampingas sa mga tinguha

Kagawasang walay gipiling kondisyon

Kagawasang maoy sumbanan sa tanang

matang sa kagawasan

 


John Ferdinand Torralba is Web developer from Davao City.

Ikaw Pa Rin

Poetry by | October 14, 2012

Bawat ngiti mo nagpapaalala
ng bawat panaginip at pangarap
Mukha mo’y puno ng alaala
na nag dadala sa ‘kin sa alapaap
Bawat luha’y isang madilim na kahapon
na nais makalimutan, sa isip ay dapat maitapon
Bawat alaala ay nakaraan
na bawat sakit at bawat tamis ay minsan nang natikman
Katotohana’y gusto kong limutin
and panahon na tayo’y magkalayo
Saan man dalhin ng hangin
Papadpad pa rin sayo
Oras ma’y tumigil at di na tumakbo
Isip ma’y pumurol at matuyo
Puso ma’y mahirapan at huminto
Ikaw ang bumuhay sa mundo ko


John Ferdinand Torralba, who writes poems in Filipino and English, is in his 3rd year as a Information Technology student at Holy Cross of Davao College.

Darkness

Poetry by | June 24, 2012

I mourn for those lost souls
for those souls are like mine;
Lost and with no one to follow
Vanished along with time.
I seek those wounded hearts
for those are like mine;
Drenched in the shroud of darkness
A melody without rhyme.
I thirst for love, but where is it?
Is it hidden? Is it gone?
How would I find it,
When all my deeds are undone.
There is more silence than silence,
More of me than me.
I should be in a beacon of light
But where could it be?


John Ferdinand Torralba is a 3rd year Bachelor of Science in Information Technology student at Holy Cross of Davao College. Born on June 6, 1994 in Davao City.