Poetry by Eric SB Libre | November 28, 2022
Unmoored,
our old friend’s boat
floated away from port
with us fondly bidding goodbye,
many with a teary eye.
Then I was surprised
to notice
that our friends
on the wharf
waving their goodbyes
seemed to be floating away.
And I realized
my own little boat
was unmoored too.
The goodbyes
were for me also.
And so were the tears.
Eric SB Libre is a freelance consultant and writer based in Digos City. Some of his poems and stories can be read in Bisaya Magazine and Minda News.
Fiction by Eric SB Libre | April 12, 2020
IGÒ pa lang pagsulod sa iyang amiga sa ganghaan sa ilang koral, nagtahap na dayon siya nga duna gyod kini problema nga dakô. Sa kadugay na sa ilang panaghigala sukad kaniadtong mga batà pa lang sila, halos mabasa na niya ang hunàhunà aning iyang amiga. Pagkakaron, iyang himatikdan nga morag huyhoy ang abaga niini nga naglakaw ug ingon sa nagsige rag dukô. Bug-at sab ang mga tikang niini, halos pinasagadsad ang mga tiil.
Nangabre dayon siya sa pultahan sa ilang sala bisan walâ pa kapangayog katahoran ang iyang bag-ong abot nga bisita, kinsa midayon ra sab nga walay tingog-tingog. Nilahos kini sa gamayng sala ug pinabundak nga milingkod sa sopa nga kutson dungan sa pagbuhì og taas nga panghupaw.
Giukay sa iyang bisita ang dalang bag nga gibutang sa tapad niini dinhà sa sopa. Ug gikan sa sulod sa bag gihulbot niini ang usa ka panyò. Gitangtang niini ang sul-ob nga shades ug gipahiran sa panyò ang nanglugmaw nga luhà sa mga mata.
Milingkod siya tapad sa iyang amiga ug gitutokan ang dagway niini. Nangutana siya, “Naunsa man intawon ka, bespren? Unsay imong gihilakan nga nanghubag man gyod nang imong mga mata?”
“Ang akong bana man god, bespren,” mitubag kini dala hingos.
“Ha? Unsa diay nahitabô sa imong bana?”
“Wa man siya naunsa pero naa koy nadunggan nga estorya,” nitibì ang iyang amiga ug ingon sa hapit na mobakhò.
“Unsa god nang estoryaha nga gihilakan man gyod nimo?”
Nidayón na gyod og bakhò ang iyang amiga kinsa miakbò sa iyang abaga ug migakos kaniya, “Naa kuno siyay babaye, bespren!”
“Unsa? Si Pabling nimo namabaye? Pagsyur, bespren, uy!” nakalitan siya sa gisulti sa iyang amiga.
“Lagi, bespren, mao nay gibalitâ sa akoa sa usa nakò ka kaila nga dunay higala nga nakakitâ gyod kuno kang Pabling nga naay kuyog babaye ug nisulod og motel.”
“Aw, maynalang nuon nang namabaye siya uy,” gipaagi niyag komedya ang tubag aron magaan-gaanan sa gibati niining kahigwaos ang iyang amiga. “Haylasbi og nanglakí nâ siya o namayot ba hinuon?”
“Ayg ing ana, Jo, ba,” dinhay gamay kaayong tipik sa pahiyom nga misul-ip sa nanghubag nga mga mata sa iyang amiga. “Tininuod bayâ ning akoa.”
“Bitaw, Beng, klaro man nga tininuod nang imo. Pero dyok-dyok lang god ko para dili sab ka masobrahag padala anang imong gibatì.”
“Salamat sa imong effort, Jo. Mao gyod nâ nga bespren tika ba,” medyo nikutat na ang bul-og sa kahigwaos sa iyang amiga.
“Kinsa man gyod diay kunoy nakakitâ sa imong bana nga nagkuyog og babaye pasulod sa motel?”
“Wâ ko kaila. Basta kaila sa akong usa ka amiga nga maoy nag-estorya nakò.”
“Segurado gyod kahâ nga si Pabling tong nakit-an sa kaila sa imong amiga? Giunsa man niya pagkaseguro nga si Pabling gyod to? Close gyod diay sila adto ni Pabling? Ug kanus-a man pod kuno niya nakit-an? Adlaw ba to, kilom-kilom o gabii na?”
“Ambot pod, Jo,” gilubag-lubag ni Beng ang gigunitan niini nga panyò.
“Na! Basin bayag nagpatakà ra to siyag estorya. O tingalig nadugangan o natuis na ang estorya pagsugid ani sa imong amiga. Ingon bayâ sa mga tiguwang nga ang sud-an kon ipadala lagmit kuhaan, pero kanang estorya na ganì maoy ihatod segurado gyod nga dugangan.”
Walâ motingog si Beng. Igò ra kining nitutok sa kaugalingong mga palad nga gibukhad dinhà ibabaw sa iya ra pod nga paa nga gihapinan sa hinikyad nga panyò nga umóg sa luhà.
Mipadayon si Jo, “Ayaw god dayon og tuo-tuo anang mga hatod-hatod nga estorya, bespren, uy. Walâ pa ganì nimo masegurado kon tinuod ba ang estorya, grabe na dayon nimong emote. Uroy simbako og ma-heart attack ka unyà dilì diay tinuod ang estorya bi? Matigok ka lang sa way hinungdan anang kalakiha.”
“Delikado man sab og ma-heart attack ko kon akò rang iluom ang akong kahigwaos.”
“Aw, hinuon pod. Pero ayaw lang god palabig emote dayon uy. Make sure usâ nga true ang balitâ nga imong nadungog. Pangitag proof! Ayaw og dalî-dalî!”
Giagda niya si Beng ngadto sa kosina aron mangaon sa iyang linutò nga binignit. Kahibalo siya nga pagkaon ang usa sa labing epektibong pangpakalma sa iyang amiga, ug tayming pa gyod nga naa siyay binignit nga paborito niini nga wala pa nahatod ngadto sa iyang mga suking tindahan.