Cora Nga Taga-Camiguin

Poetry by | November 6, 2023

Gatindog siya, iyang kamot nakapatong sa rehas
Sa lantsa nga gadala sa iyaha tabok sa iladong suba.
Iya’ng aping nitambok na gikan sa tunga’ng kinabuhi
Nagpuyo na bugnaw’ng nasod, nag punit og sinina gikan sa salog
Sa mga puti nga dili galimpyo sa ilang kaugaling’ong balay.

Iyaha maning gipili. Gikuha niya ang oportunidad
Sa kumo puno og chokoleyt, tanan gipadala
Pauli para sa mga tao nga nangala sa baho sa
Balikbayan box. Inani siguro ang simhot sa abroad, ingon sila.
Pabalik siya sa mga lingin nga nawong sa iyang mga igsoon

Nga daghan. Ang mga babae, gipangalan liwat
Sa diyosa: Venus, Divine, ug siya, Corazon.
Ang mga lalaki gitagaan og ngalan’g Merkano gikan
Sa iyang papa nga maestro: Aaron, Harold, Henry.
Ilang mga anak gipaskwela na niya pipila ka tuig,
Di maihap sa iyang duha ka kamot.

Ang uban gahulat pod, nakadupa ang kamot.
Una, para mag amen ug mag sugat,
Pero gahulat diay sa ipagawas nga kwarta
Lab-as pa gikan sa ATM, ug iya’ng bag nga puno
Og sinsilyo para i-biba sa party, gabanda sa
Salog nga pula gikan sa floor wax.

Gatanaw siya sa ilaha gapaningkamot makapunit
Sa bulawanong saad, nagkatawa sa mga batan-on
Ug tigulang mo dive sa ilalom, ang singot gatulo.
Sa ilang pagdumdom, siya ang babae nga permi na’y dala
Para sa ilaha basta nakakompra gikan Kagayan.
Pan, prutas, pahuway.

Siya gihapon na, pero karon ipasayaw na sila
Para makapanihapon, ang lechon nga sinaw
Gahulat sa lamesa didto sa komedor sa ilang
Bagong gi-renovate nga balay. Mi-tugtog ang sonata
Ug papaspas sila’g lihok sa ilang mga lawas
Hantod di na siya kaginhawa sa katawa.

Sa kilid sa lantsa, ginahunahuna niya sila
Kamulo’g tutok sa gindailan, iyang panimalayan naglatag,
Gapahuway. Ang Sagay ug iyang saba nga disco
dapit sa uga’ng dyke, ug ang simbahan nga gihimo
gikan sa gapo. Sa gawas sa Benoni, gahulat iyang
mga igsoon, sulod sa bagong multicab

Para ihatod ang tanan pasalubong pauli sa ilang balay.


Abigail C James is the Director of Creative Development at Nagkahiusang Magsusulat sa Cagayan de Oro (NAGMAC). Her works have appeared in the Carayan Journal, the Bulawan Literary Journal of Northern Mindanao, Tinubdan New Voices from Northern Mindanao: A Literary Anthology, and Dx Machina 4: Literature in the Time of COVID-19, the Likhaan Journal Special Issue. She holds a Master of Arts in English Language from Xavier University – Ateneo de Cagayan where she is currently an instructor at the English Department.

Ga Ulan sa Sulod ug sa Gawas

Poetry by | July 26, 2015

Nilabay na ang Hunyo
Ug ga sugod-sugod napod og ulan.
Murag kita
Na sugod-sugod nasad
atong daan na kahimtang –
Pareha sa ulan
Mo kalit ra og ka kusog
Kung dili, mabundak.
Usahay ga silaw unta ang adlaw,
Unya gaka basa na atong mga likod
Sa pagtulo sa langit.
Katong Marso, gibilin na unta tika
sa init na panahon,
Pero nagbasa ra gihapon akong buot
Tungod sa ulan gikan
sa imong mga mata.
Nag huna-huna ko
Kung madumduman nimo
Ang mga dagat na akong gi puno
Tungod sa atong pag-uban?
Karon
Gina kuptan nimo akong kamot
Kamulo’g hawid sa akong payong.
Mikusog na ang ulan
Og sa akong alimpatakan
Ga bundak pod ang buhawi.


Abby James is currently an English teacher at Xavier University – Ateneo de Cagayan.

The Human Heart Has No Measure: Davao Writers Workshop 2014

Nonfiction by | November 23, 2014

Davao Writers Workshop 2014There are three things I’m pretty sure writers will want at one point or another in their lives: to travel, to better themselves in their craft, and to create something worthwhile. The three are interconnected, if you really think about it. In the short time we spend on this world, it is with great skill (or with great luck) that we acquire the opportunity to gain all three at once. As for me, being accepted into this year’s Davao Writers Workshop was one of those opportunities.

Wanderlust
I had learned of my acceptance into the workshop on the eve of September 27th, exactly a month before the workshop would begin. It seemed so near and so far at the time. A lot can happen in a month. Specifically for me, it was finishing final grades for the first semester and organizing Poetry Night, a poetry reading program that our group NAGMAC (Nagkahiusang Mambabalak sa Cagayan de Oro) held every other month. The latter happened just two nights before I and co-fellow Vel Marie “Mai” Santillan, were to get on an all-night bus ride to Davao for the workshop.

Continue reading The Human Heart Has No Measure: Davao Writers Workshop 2014