Category: Poetry

Kaanyag

Poetry by | November 29, 2025

Kon imo kong pangutan-on
Sa konsepto sa kaanyag
Nga nagdagan sa akoang sentido?
Aw, pagkadali ra anang bitikon og tubag.

Kaanyag,
Kining tubig sa sapa
Nga nagdagayday
Subay sa kaugatan
Sa gautaw-utaw
Nga kalibutan.

Kaanyag,
Ang mga tulo sa ulan
Nga nangasaghid
Sa mga gipang-uhaw
Nga mga udlot ug dahon.

Kaanyag usab,
Ang bidlisiw sa adlaw
Nga mianam og himugso
Sa bulok ning nagdilaab
Nga kalibutan.

Kaanyag,
Kining langit
Nga giwitik-witikan
Og bituon nga nagkadaiyag sidlak
Sa kon asa sila gipangpapilit.

Kaanyag man gani usab
Ang hanging di makita
Apan lumoy ang hapuhap
Sa nag-ugang mga panit.

Kaanyag,
Ang sama nimo
Gikan sa imong pangalan
Imong pahiyom ug mga tisngi
Nga makita ang kristal
Mong mga ngipon —
Imong buhok nga maski abog
Maulawng motandog
O, maski ang kagubot ini
Sa buntag kon asa gisipitan pa
Sa hinanok ang imong sudlay —
Imong panit nga puting langit
Kon asa nanggipahulay
Ang mga bituon mong alom —
Ang kurba nga gituyog hulma
Aron subayon sa akoang mga tudlo
Para ila-ilahon imohang anatomiya —
Imong mga likang ug nilaktan
Nga segun mo pa
‘Tulo dos,’ samtang gasubay
Sa ritmo sa imong pulso —
Ang tempo nga gimugna
Sa tinagubtob sa imong dughan
Nga madungog ko
Sa kasingkasing ning kalibutan
Ilalom sa atoang mga lapalapa.

Kon imo kong pasaysayon
Kon unsa ang kaanyag?
Nimo masangit, malangay,
Ug matigom ang tanang tubag
Di mahuman ang mga gabii
Ug mga buntag —

Makat-on na lang siguro
Sa atoang linggwahe
Ang mga gangis sa kahaponon
Di gihapon mahikaplagan
Sa propeta ning modernong panahon
Ang utlanan ning gakalandrakas
Kong balak.

Jevin Astillero, a writer from Bonifacio, Misamis Occidental, is currently pursuing his MA in Panitikan at MSU-IIT. By day, he immerses himself in fiction, essays, and poetry; by night, in moments of quiet leisure, he crafts his own works—often born from the gentle drift of late hours.

 

Korapsyon, Kalamidad, Paglaom

Poetry by | November 29, 2025

Sukad pa kaniadto hangtod karon
Korapsyon nagpabilin lang gihapon.
Magamay man o madako
Katilingban maoy nag agulo.

Nagkadaiyang kalamidad nga nasinatian
Singgit sa katawhan mao ang pagpakitabang.
Karon unta nga panahon angayan nga magkahiusa
Apan sila nagpabilin nga bungol og buta.

Kinabuhi nga mga nakalas
Bunga kini sa ilang pagpanamastamas.
Seguridad sa katawhan nga dapat panalipdan
Gipaka walay bili sa mga kawatan.

Sa wala pa ikaw makalingkod sa trono
Imong mga plataporma maanindot kaayo.
Ingon sila nga kaayohan sa katilingban imong amomahon
Apan pansariling interes imong gipahiagom.

Tanan sila nagtinabangay
Aron ang tanan mahapsay.
Makita nimu nga dili uyon sa imong gusto
Batikoson dayon kay taas man ka og garbo.

Ang nasod nag antos sa mga panghitabo
Apan nagpabilin nga mapaubsanon aron molambo.
Ikaw nga giisip nga amahan
Nahimo na hinoung sunod-sunoran.

Dili sa tanang panahon sa inyuha mopabor
Timan e nga adunay sakto nga kobrador.
Kaharuhay og katawa nga inyong nabatonan
Basin puhon kini mabaylo-an.

Natura sa mga Pilipino nga mokatawa luyo sa tanang kasakit
Kay kanunay sila kay MAGBABAYA mosangpit.
Kining mga panghitabo nga atong nahiagoman karon
Makalingkawas ra kita uban sa tumang paglaom.

Ildefonso Jr. Toloy Apiag is a local mountaineer and dedicated volunteer engaged in various outreach programs. A Civil Engineering graduate, he is also an avid photography and music enthusiast. His advocacy centers on the preservation and protection of mountains and the promotion of cultural heritage.

Bato

Poetry by | November 29, 2025

Ang dinudurog at pinupundasyon sa tahanan
Ang tinatapon kapag galit
Ang nilalagay sa bag ng kaklase pag-uwi
Ang pinupukpok sa ulo
Ang pinupukpok sa ulo kapag may pinapatay
Ang pinapalukso sa tahimik na tubig
Ang pinupukpok sa ilalim ng tubig
Ang nahuhulog mula sa bangin
Ang binabato ng mga aktibista
Ang nahuhulog mula sa langit
Ang puso
Na paulit-ulit na nahuhulog sa langit
Ang bato, ang inabot ng demonyo kay Hesus
Sa apatnapung araw na pag-aayuno sa disyerto at hinamong gawin itong tinapay

Lumapit ka, hawakan mo, gawin mo itong tinapay.

John Dave B. Pacheco is a BA Filipino Linguistics graduate from Mindanao State University–General Santos City. He won 1st place in the Komisyon sa Wikang Filipino’s Dula Tayo: Pagsulat ng Dramatikong Monologo 2025 and 2nd place in the Tula category of the 72nd Don Carlos Palanca Memorial Awards in 2024. His works have been published in CLJ, NAGMAC, TLDTD, UPD Kalazine, and other literary platforms.

Mantsa

Poetry by | November 29, 2025

Duna gyud siguroy mantsa
nga dili na mawala.

Bisan unsaon nimo’g kuso-kuso.
Ihumol og isa ka adlaw.
Way undang nga pagbrush.
Yab-ag chlorine.
Duna gyuy mantsa nga
magpamatood
sa atong milabayng tuig
nga kasipyatan.

Bisag unsaon nimog
pagpaningkamot,
Dunay mantsa nga
mas maayung
pasagdan nalang
nato.

Mapansin man o dili sa uban—
Wa kay mahimo,
magpabiling hugaw na kini
sa imong pagkatawo.

Dunay mantsang
imposible
nang
mawagtang.

Hangtud sa hangtud
na kining
mag pabilin,

Aron ipahinumdom
ang imong
kas-ang
kasaypanan.

Krisha Rose Pasaol is a 22-year-old published book contributor. She earned her Bachelor of Elementary Education degree and graduated cum laude from Davao Oriental State University – San Isidro Campus.

Laba

Poetry by | November 29, 2025

Sa hataas nga panahon
nagpabiling pilo ang imong paboritong sinina.
Piko ang walang manggas niini
(sama kon giunsa nimo kini gibiyaan)
ug nagpanggunit pa gihapon ang panapton
sa bayhon sa kawalaan.

Karon
gihumol ko kini sa tubig.
Nangatangkas ang imong alimyon sa hinanali.
Dili ko ni kuso-kusoon.
Pasagdan lamang ko kining magniwniw
sa repleksiyon sa akong nawong sa planggana.

Si Alden Arsèn nahimugso sa kapusorang bahin sa Zamboanga City, diin ang kalakala sa mga baki ang kinaunhang laylay nga nagpahinanok kaniya. Apan, nahigaid ang iyang pusod sa usa ka haligi habig sa sidlakang bahin sa Daanbantayan, diin nakasaksi ang kalanggaman sa tam-is, parat, pait ug apod niyang mga kasinatian.

Maguindanao

Poetry by | November 22, 2025

Nindot ang tibuok hapon sa bukid sa Minandar,
samtang gilantaw ang pikas bungtod sa Timako,
nga nag-umbaw sa malinawon nga isla sa Bongo,
naghulat sa pagsalop sa adlaw sa dagat sa Kusiong,
gidaig ang dakong Mosque sa Kalanganan,
nalamdagan sa halangdong ilog sa Tamontaka,
ug sa katahum sa mais nga nilaray sa umahan,
nagpatong pud sa kilid ang niyog sa kuprasan,
mihalok sad sa tiil ang taas nga mga kugon,
samtang misayaw ang mga langgam sa kawanang,
misalmot sa alingogngog nga tingog sa mga kulili sa balili,
sa gabii, ang mga kabog nagmando sa kahayag sa bulan.

Langitnon nga nindot balikan ang yuta sa Maguindanao,
diin hilom nga nagpahipi ang kauswagan ug kalinaw sa kinabuhi.

Angelo Lenard E. Yu, usa ka magtutudlo sa dakbayan sa Dabaw nga natawo sa Kutawato. 

Mga backpack nga atong gikabiba

Poetry by | November 22, 2025

Kon mamatay ko ugma
kinsa ang moluhod
tupad sa Suba sa Chao Phraya
mga tore sa Wat Arun
nga misidlak sama sa mga pag-ampo
nga dili nako maabot?

Nagkabiba ka usab og backpack
gipilo nga bug-at sa mga hunghong
mga suok nga gipiit sa kasina
mga sensilyo sa pangabubho
bugnaw ug nag-awas
diin walay kamot
nga makatigom niini.

Gidapit nimo ang mga higala
sa panihapon
pagtilaw sa gagmay nga mga
katalagman
nga dili nimo matulon.

Gidala nila ang imong mga aligato
kalayo nga gihulam
libak nga gitahi sa mga higot
mga pahiyom nga gipilo
sa mga kutsilyo
gaan sa kamot
bug-at sa espiritu.

Wala koy gidala nga ingon niana
walay sibya
walay pasundayag
usa lamang ka backpack
bug-at sa hilom

rosaryo gikan ni Nanay Fe
mga sulat nga gipilo nga nipis
mga sensilyo nga gipiit sa mga suok
usa ka litrato
sa mga kamot nga nagkupot kanako
sa wala pa ko bun-oga sa kalibotan.

Kon mamatay ka
kinsa ang mohapnig
sa imong mga hunghong ngadto sa pag-ampo
mokupot sa imong abo nga inanay
mohunghong kanila
nga daw mga bata pa sila?

Nahuman ang panihapon
ang bino nagmantsa sa linen
ang libak naghikohiko ug nahanaw
sama sa aso
lahos sa sirado nga pultahan.

Ug ako
ikabiba nako
ang akong backpack nga
gaan
hilom
punô sa mga butang nga molungtad

gugma
pag-ampo
gagmay nga kalipay
usa ka kinabuhi nga nahinumdoman
dili tungod sa gisinggaak niini
apan tungod sa hilom nga iyang gihatag.

Wat Arun. Usa ka bantogan nga templo sa daplin sa suba sa Bangkok, ilado tungod sa taas ug matahom nga tore nga gidekorasyonan og porselana.

Suba sa Chao Phraya. Ang nag-unang suba sa Bangkok, masinati sa daghang sakayan ug gipalibotan sa mga makasaysayanong landmark.

Si Gerwin Vic Evarretta Bhuyo usa ka magtutudlo nga OFW sa Bangkok, Thailand. Kinaham niya ang pagkuha og mga hulagway, pagsulat og balak ug sugilanon. Kon walay kakulian, magyampungad siya sa mga ipahigayong book sale events.

The Multitude of Reminiscence and Apprehension

Poetry by | November 15, 2025

Three years down the drain
Left me with cloudy rectitude
A woeful plea in temperance
A series of anxious trepidation:

I dread the rain
The unseen and stifled pain
The haunting echo of being insane

I fear the solitude
The faltering incertitude
The desolate ruin of my fortitude

I worry the dissonance
The restless resistance
The formidable need for assurance

I agonize over the regression
The lingering tension
The wounded, toxic repetition

How can I love again
When life is full of vicissitude?
How can I seek acceptance,
When I’m fading into deep attrition?

Maybe I will never know.

Marevic Jean P. Lutog is an instructor at Davao Oriental State University. She writes poems and stories as her primary outlet for expressing her concealed emotions since she finds solace in literature.