Adunay bay tukmang pulong
alang sa kamingaw
ning dughana
nga kita karon
nag-uban pa,
apan sunod adlaw
ikaw mulakaw na
Ug uban sa paglisan mo
handumon ko
ang tanan tang kaagi
Sa kandilaon
mong mga tudlo
nga misudlay sa akong
kulot nga buhok
nga matod mo
paspas ang tubo
kon laki ang mukampa
dala simhot
apan kay ikaw man
maong katunga ra gayud
Sa tingog mong
buntag sayo manampit
sa akong ngalan
takna nga ikaw tabuon
ko og halok sa tuo
mong aping
Sa katawa mong lagtik
nga makatakod
bisan kinsa o bisan kanus-a
inig magvolleyball man,
praktis sa banda,
jam sa kanta ni Moira,
pamainit og sikwate,
plano-plano sa eskwelahan
ug sa atung paingnan
Sa mata mong
puno sa paglaum
sa ngisi mong tahom
sa gininhawa mong lawom
sa akong kiliran samtang
gidamgo mo ang
imung paglisan
Dap, labaw sa kamingaw ko
karon ug sa tanang panahon
giampo kong makita mo
ang tinud-anay nga
kagawasan ug kalipay
niini imung pagbiya
Sa hinaot
bisan asa man kita
dal-on sa kapalaran
niining kalibutana
ug kon itugot
kita magkita pa
sa makausa
tabuon ta ang usa’g usa
sa hugot nga kagus,
matam-is nga ngisi ug halok
sama sa atung
gisaluhan karong taknaa
Sa pagkakaron
hubaron ko
ang tukmang pulong
alang sa kamingaw
nga gibati ko
maskin imung pagbiya
sa wala pa diha.
Loraine Jo calls Talisayan, Misamis Oriental her new home. She finds solace watching fishermen set on their sails along its endless shoreline. She teaches at a public high school in this humble municipality.