Milili ko sa bintana ug wala nakigharong
ang mga suga sa dakbayan batok sa
kabituonan. Hinay-hinay sa pagtikang,
nangapkap ko sa mga kandila ug posporo:
nangita sa kahayag nga akong nawala.
Nangalisbo ang baho sa natunawng
kandila: gibaid sa kalayo ang pabilo,
giinat ang mga aninong natanggong
sa bungbong ug gimapa ang mga tipak
sa nawong sa mga santo ibabaw sa
aparador. Pipila na ka mga anino
ang naporma gikan sa akong mga
kamot: iro, alibangbang ug bitin,
namasin sa pagbalik sa mga suga.
Sa gawas, nagtapok akong mga
silingan, gabarog sama sa mga
palito: mihangad sila sa langit ug
nasaksihan sa ilang mga mata ang
pagsaliyab sa kadulom daw mibanaw
nga krudo. Ug sa dihang mianam na
og siga ang mga suga sa tagsa-tagsang
kabalayan, nabuta ko sa ilang kasilaw.
Ivan Ridge Arbizo writes from Davao City.