Subo palandungon, wala damha sa akong higala nga kalit mawala ang iyang kauban sa balay nga iyang igsoon,iyang bilas og duha pa ka tuig nga bata nga si Ronron. Tungod kay mag- unsa man sila sa syudad og walay diploma og grado, hinoon makakaon man sila, kay pareho man naay trabaho ang igsoon sa akong higala.
Nanguli sila sa ilang yutang natawhan; ang nahitabo, nag-inusara na ang akong higala sa iyang balay. Nagpoyo si Joseph sa tiil sa Mt. Talomo; mogawas siya sa iyang balay arun motrabaho, Samtang gi- ilog na ang kangitngit sa adlaw, og sugaton siya sa mga sitsit sa langgam, timailhan nga nagsugod na ang lumba sa kinabuhi, og sa likod sa Mt. Talomo, ang baga nga gabon maoy telon sa dakong entablado. Matag buntag sayo, mao kana ang programa sa kinabuhi ni Joseph.
Pag-abot sa kahapunan paingon na sa kangitngit sa kalibutan, wala nay mosugat kay Joseph kay nanguli naman ang iyang igsoon uban ang gamay nga bata; nipalit siya’g kendi gasa sa gamay nga bata kay naanad na si Joseph nga sugaton siya ni Ronron, sobra pa ang iyang pag-higugma sa bata kay sa iyang igsoon, nga amahan sa bata.
Walay nisugat sa iyang balay, nakalimot siya, og nagdanguyngoy nga nag-inusara hangtud nga nakatulog sa lingkuran nga kawayan. Taud-taod, nigawas siya sa iyang balay og nakiglambigit sa iyang mga silingan og sa palibot.
Nagsuroy-suroy siya sama sa usa ka itik nga nawala sapanon. Nihunong siya sa kanto og ni-inom og tubig. Adunay duha ka dagkong itik nga giuhaw pod, medyo hilomon sila, tungod kay ako ang bag-ong niabot sa tindahan, ako ang nitimbaya sa ilaha, sama sa usa ka itik, sa pirmiro ulawon, abtan’g usa ka oras perti ng kakak ni Joseph. Ug nikuyog si Joseph sa duha ka dagko nga itik.
Pila ka semana ang nilabay, nagluya ang akong higala, dili na siya ganahan mokaon og magtulo-tulo ang iyang laway, murag itik nga gi- pukdaw. Gipatumar ko siya og tambal basin maulian siya sa iyang pagkaluya, hangtud, nga gipatan-aw nako siya sa doktor. Pulong sa Doktor, adunay kagaw nga nisuwod sa iyang kasing-kasing og dalhon niya ang maong balatian hangtud sa tibuok niyang kinabuhi. Wala nahadlok bisan gamay ang akong higala, sama sa itik, nagpabungol-bungol lang siya.
Ninglabay ang mga katuigan, wala nabag-o ang pamaagi sa kinabuhi sa akong higala. Ganahan siya nga maglupad-lupad sa lain-lain nga lugar og makig-higala. Sukad nga gi-ingnan siya sa doktor nga naa siyay balatian, grabe na kalaagan ang akong higala bisan daghan ginadili sa iya, sama sa bino, karne,og mga delata, apan dili niya kapugngan ang iyong baba sa maong mga pagkaon. Padayon ang akong higala sa naandan niyang bulohaton. Ampay niya ang maglangoy- langoy sa tubig nga naay kauban og puno sa kalipay-lupig pay itik niya.
Hapit na bente ka-tuig ang nilabay. Natingala siya nga walay kabaghuan sa iyang panglawas . nagpatan-aw siya sa doktor, pulong sa doktor, nga ang kagaw sa itik nga naa sa iyang kasing- kasing nilatay na kini sa iyang dugo. Og sa pagkakaron daw adunay upat ka kagaw sa itik , og mag-edad siya og otsenta anyos adunay nay usa ka dosena nga kagaw nga magsuroy-suroy sa iyang dugo, matud sa doktor. Muabot ang panahon, sama siya sa itik nga opaw nga walay balahibo.
Apan andam na si Joseph kon unsay mahitabo sa iyaha. Tugon niya sa ako, kon moabot ang utlanan sa iyang panglangoy-langoy sa dangog nga sapa, hangyo niya sa ako, nga sunogon siya og iyabo ang iyang abo sa baybayon sa ilang dapit.
Niuli si Joseph sa iyang mga ginikanan.
Pung sa Inahan ni Joseph, “Nak, kanus-a ka pa man mag- minyo,”
Tubag ni Joseph, “Pohon Nay, kining itik sa akong lawas ingon sa doktor, ako daw kining ampingan kay mao kini grasya sa akong kinabuhi,” og sa unang higayon, nitulo ang iyang luha, og iyang gigakos ang iyang inahan.
Tubag sa iyang inahan, “Mao, ba, na hala, tulog nag sayo, ayaw nagsuroy –suroy, inom og daghan tubig og pag-ampo, aron tabangan ka sa Ginoo. Undanga na ng imong pagka-itik og batasan.
Tubag niya, “Oo Nay”.
Usa ka hapon samtang si Joseph naglingkod sa lantay atbang sa Mt. Talomo, iyang giabrihan ang radyo nga iyang gibitay sa may haligi sa iyang gisandigan, nadunggan niya ang tambalan nga makaayo pinaagi sa dugo sa halas. Nangandam siya og nanukad kay muadto siya sa gisibya sa radyo.
Tood man iyang natultolan ang maong tambalan nga daghan kaayo ang nagpila nga mga tawo. Pinaagi sa dugo sa halas, nahibal-an sa tambalan og unsa nga parte sa iyang lawas ang naay balatian. Pulong sa tambalan ang iyang giantus nga balatian mao ang iyang kasingkasing nga naay kagaw nga nilatay na sa iyang mga ugat gikan sa dugo. Gitagaan siya og tulo ka botelya nga naay dugo sa sawa og iya kining imnon kada adlaw hangtud nga mahurot kini.
Domingo kadtong adlawa, sa iyang pagsimba, gipahibalo nga adunay paghaplas sa lana, human simba nagpalista siya og mobalik siya sa alas sais sa gabii, mao ra pung adlawa. Piaagi sa pag-ampo, gisugdan ang paghaplas sa naay mga balatian sulod sa simbahan.
Hangtud nga nag pa laboratory na pod si Joseph, sa dihang gihatag na ang resulta, wala siya nakatoo nga nawala na ang kagaw sa iyang dugo.
Wala gyud nagminyo si Joseph og namuhi siya og daghan kaayo nga itik.
Si Jed P. Acero usa ka magtutudlo sa Filipino sa Sta. Ana National Sr. High School, dakbayan sa Davao, natawo sa Mainit, Surigao del Norte. Ang iyang pamilya nagpoyo sa Barobo, Surigao del Sur. Sa pagkakaron, kauban niya sa iyang balay si Chanchan og ang iyang basil.