Sa paggintang sa Adlaw sa tingpamahaw na, naaninaw ni Ambangon nga taas na ang kutay sa ling-on sa magpapanaw nga nagtinagurhaay ang ilang ampad. Miburot ang iyang dughan sa kahinangop sa ilang gidaghanon.
“Maayong buntag kaninyong tanan!” naglanog-lanog ang tingog ni Supremo Ambangon nga mibanda-banda man gani sa kadaplinan sa Suba Sinuda, kasikbit nga kawalogan ug mga banghilig nga nagpangawhat sa sidsid sa
Bukid Kalibangal. “Andam na ba kamo sa atong panaw?”
“Andam na, Talahorong Supremo!” singgit halos sa tanan—bata, hamtong ug pipila ka tigulang.
Sa kadaplinan, midaghan na usab ang mga tumatan-aw nga lainlaing tribu gikan sa Bagobo, Matigsalog ug mga say-ang Bisaya ug Ilokano. Pipila sa mga kaparyentihan sa mga sakop ni Ambangon nagpanawag gikan sa ilang mga tamboanan sa pagpausab sa ilang hukom sa pagkuyog sa panaw. “Balingling! Balingling, ayaw na lang mog dayon!”dinhay babayeng Matigsalog mising-al gikan sa tamboanan sa iyang payag tungod sa ulo sa giporma nga pasunding.
“Sus, kaluoy ninyo unya nga maalaot lang sa kahungog sa inyong ulo-ulo!” midason ang tigulang Bagobo kansang bungot maila nga napasagdan sa dugayng panahon.
“Kadtong nagduhaduha,” milanog na upod ang tingog ni Supremo Ambangon, “aduna pa kamoy pila ka gutling sa pag-usab sa inyong hunahuna aron ayran ang akong talagsaong tanyag alang sa inyong kaluwasan gikan sa madagmalong kalibotan!”
Apan walay usa nga miangka.
“Sa tan-aw nako,” namulong na usab ang supremo sa kulto, “maorag bug-os na gayod ang atong pagkuyog sa pasunding ngadto sa usa ka gingharian sa himaya. Busa, mobikang na kita alang sa pagtungas sa Bukid Kalibangal diin atua naghulat ang Gamhanang Tagbalay sa bag-o natong puluy-anan!”
Tapos ibaliog ang patig nga bag ni Supremo Ambangon nga gipabayloag binaw sa usa ka Marino didto sa kampo niini sa Gumalang sa miaging tuig, gipadis-og niya ang pasunding sa iyang mga sumusunod nga gikabalak-an sa nanghibilin. Dinha man ganiy pipila nga miumbangol sa paghilak ngadto sa dili magpatuo nga kadugo sa ilang paghawid.
Sa pag-abot nila sa tampi sa suba, mimando si Supremo Ambangon nga silang tanan mangwaswas sa ilang buling sa pagtabok sa tubig nga tagatuhod lang niining panahon sa ting-init aron malinis ang ilang isigka kaugalingon nga moatubang sa Tagbalay didto sa Dakong Balay nga Wala Nay Kagul-anan. Gisunod sa tanan ang sugo sa ilang lider kultohanon.
Dinha na sa ilang alimpulo ang sungo sa Adlaw sa pagsugod nilag tungas sa tiilan sa gipakabalaan nilang Bukid Kalibangal. Daghan na, ilabi na sa mga bata ug tigulang babaye, nga nanghangak sa kakapoy sa pagbinaklay.
Apan wala gihapoy usa sa mga panatiko ni Ambangon nga miatras sa pasunding.
Inunhan sa ilang supremo, nagtinagsa sila sa pagsubay sa nagahas na nga tungasong dalan-dalan ngado sa liogan sa gitumong bukid. Kon tinambanon pag-ihap mokabat tingali silang tanan og kapin duha ka gatos.
“Gikutasan na ko,” hunghong ni Balingling sa iyang kaambas sa pagtungas.
“Unsa, mopadayon ka pa?” sukit sa momanghod niyag diyotay nga Giyangang babaye.
“Mo lang. Kaanugon ba nga di nato ikasugat ang atong bathala pila na lang ka mga ras.”
Maoy pagkapawong sa kataposang bidlisiw sa Adlaw sa pagtigsapong na sa tanan sa liogan sa Kalibangal nga gituboan pag daghang mga kahoy ug kasagbotan, lumot ug uban pa. Dinha nay nagdaob sa nag-unang mga panday sa balay-balay aron kabanwagan ang nagsauy-saoy nga mga kaubanan sa kulto. Dinha poy nanag-ob og tubig gikan sa duol nga nagsidlit nga tubod ug gibubo sa tulo ka kasarangang gidak-on nga mga kawa. Ang uban miadto aron buyokan sa bugas ug lapwahan ang mga hayop nga sud-anon nila sa nalaktawang paniudto ug taliabot nga panihapon. Gumikan sa kadaghan nila, ingon og wala makasurop ang nag-anam kakamig sa gabon nga mihabol na sa habog nga bukid.
Sa napulog duha ka balay-balay nga gipormag mga kamarin nga giaptan lag mga dahon sa patikan ug gihaligian og nagkadaiyang mga kahoy, didto magpunsisok ang mga magpapanaw human sa ilang pagpangaon. Sa ibabaw og diyotay, didtoy gugagmay nga pantaw alang sa banay sa supremo. Gihimoan usab siyag inatong lingkoranang sanga sa mga kahoy ug beranda-beranda nga may akmoanan alang sa iyang pagpamulong umbaw sa iyang mga sumusunod. Sa likoran sa iyang lingkoranan maoy higdaanan sa iyang banay.
Mikunhod na ang mga hagubhob sa iyang mga ginsakopan sa pag-aginod sa mga gutlo sa kagabhion. Nagkaluya na usab ang ganina nagdilaab nga mga daob sa palibot sa ilang tapokanan. Apan nagpabilin nga wala mahitagpilaw si Supremo Ambangon. Misuol ang usa ka sakit. Dinha poy daghang misulod sa iyang kaisipan nga siya ray nasayod.
Sa tungang gabii, usag tunga ka adlaw gikan karon, padayon ang pagbul-og ang sapasapa sa kaisipan ni Supremo Ambangon, mao na ang gikatakda nga sila makig-atubang sa pagkunsad sa ilang bathala sa pagbulag gayod sa karaang duha ka milenyo sa kapanahonan ni Hesukristo ug pagdangat sa bag-o kun ikatulong gatosan sa kalibotan sa mga mortal. Mao usay pagkahurot sa ilang pagkaon. Segun sa plano, ipahamtang ang pagpuasa kon mahurot ang ilang balon sa dili pa himoon ang ritwal sa panamilit nga gitakda sa ikatulong gabii.
USA sa gilaraw ni Ambangon karon himoon na. Busa, midahunog gilayon ang iyang dako ug lanog nga tingog nga ikatumbas sa mga senturyon sa kanhiayng Roma: “Mga ginsakopan ko, paminaw kamo sa akong mando!”
Mikasa usab gilayon ang palibot sa dihang nanglihok ang tanan gikan sa ilang tagsa-tagsa ka kamarin aron ipahiayon ang ilang tinan-awan ug pandungog ngadto sa
gigikanan sa tingog nga ilang nabati, nga sa tumang kakusog, mipuhag sa nagpangumpayot nga gabon sa liogan sa bukid.
Pamartsahon ang tanan niyang mga sakop nga binagsa ngadto sa iyang nahimutangan nga beranda-beranda kay aduna siyay pasiunang bendisyon ug kamandoan sa seremonyas ugmang adlawa.
Ang unang hut-ong mao ang mga bata, sunod ang mga lalaki, unya mga babayeng minyo ug maas. Ang kataposan mao ang mga dalagita ug hingkod na nga mga dalaga.
Sa kataposan nang ling-on, halos dili mamilok si Supremo Ambangon sa pagtinutok sa moagi sa iyang atubangan nga mga dalagingding sa tribu nga nanganino sa kamatentalon ang mga ugdo niini sa ilang mga dughan gumikan sa kanipis sa ilang sapot. Sa kapulihay, nakapili ra gayod siyag duha sa kapin katloan ka mga dalagita ug hingkod nga mga dalagang ulay. Gitiman-an niya ang duruha.
NIANANG pagkahapon na sa ikatulong adlaw, nag-ilis na si Supremo Ambangon og sapot nga kapa nga puti ug gipaayonan upod og purong nga susamag bulok. Kon gitangtang pa ang iyang pinuti, wala siyay kalainan sa pari nga nagsotana. Unya. gimandoan na ni Ambangon ang iyang mga ginsakopan: “Una kamo mokalawat sa balaang tubig ug duga sa suro-suro, ihalad na ang tanan ninyong kalibotanong kabtangan sama sa ariyos, singsing, pulseras ug unsa pa nga dili na kinahanglanon sa bag-o natong gingharian sa kalipayng dayon. Dad-a silang tanan ngari sa pagad pagpasunding ninyo ngari kanako.” Unya, gisinyasan niya kadtong duha ka mga maanyag nga napilian niya gahapon nga diha sa iyang likod nga ipaandam ang mga bukag o bag nga pagasudlan sa ibiling halad.
“Kon dili pa alang sa atong bathala, Talahorong Supremo Ambangkon,” mawilihong miingon ang labing maas nga tigulang babaye sa panon, “di ko tangtangon ang akong habak nga may bililhong karaang plata ug bugon sa bulawan nga kabilin pa sa akong mga katigulangan!”
“Maayo, maayo nga gihimo mo kini, Oyang… gaan ka nang dawaton sa Tagbalay sa Dakong Balay,” sa supremo pa dayong lunggob sa labing bililhong halad sa unang katunga nga misanong sa iyang mando.
Sa nahuman na ang maong panghagdaw sa halad, nagsuyla ang usa ka bukag ug lima ka bag nga gipatung-an sa duha ka mga maanyag nga magsisilbe sa supremo sa nagkadaiyang gipamiling kalibotanong pahiyas ug kagamitang personal sa nagkalainlaing mga sumusunod sa kulto
Unya, mipalanog na usab ug kamandoan si Supremo Ambangon: “Sa dili madugay, sugdan nato ang pagkalawat sa balaang pabalon sa atong tagsatagsa ka panaw ngadto sa dapit nga wala nay kagutom ug kasakit. Niining komunyon inyong makita ang Tagbalay sa Dakong Balay nga atong pagasak-on!”
Daw mga buotang karnero, ang sugo sa supremo ilang gituman.
Usa ka bata nga tugob sa kadasig bisan pa sa pagpuasa sukad gahapon sa udto, maoy unang misaka sa pagad aron mokalawat sa supremo nga nanukod sa akmoanan sa beranda-beranda niini nga taga-dughan sa mokalawat. Sa iyang likod, atua gihapon ang duha ka matahom nga dalagingding. Si Bedad ug ang duha nila ka anak naghinan-aw sa ritwal sa kinutawng tubig ug duga sa suro-suro nga gibayang sa plastik nga palanggana ug lain pang garapon.
“Human, mahinanok ka nag maayo hangtod sa pagsugat sa atong bathala karong tungang gabii,” pataban pulong ni Ambangon sa batang lalaki.
Halos mao kadtoy gilitok ni Supremo Ambangon sa tanang misunod sa pagkalawat sa iyang kinutaw. Ug sa pag-abot sa kabahin sa iyang asawa ug duha ka anak, mao lang gihapoy iyang gihilwas. Gipun-an pa gani: “Sige, Bedad ug mga anak, pangligdas na kamo diha.”
Sa nahilom na ang palibot kay wala nay mikalawat, miingon ang duha ka mga maanyag: “Wa pa mi makakalawat, Talahorong Supremo.”
“Lahi ang inyong pagakalawaton unya. Espesyal uyamot ang para kaninyo,” pahayag ni Ambangon nga nagpanabwag ug madaogong pahiyom.
Unya mitindog si Ambangon ug miliso ngadto sa giligdasan sa iyang asawa ug duha ka anak. Tugob sa panamilit ang panagway ni Supremo Ambangon ngadto sa tulo ka binuhat.
Apan ang iyang hilom nga panamilit ingon og wala na mabatyagi sa tulo, sanglit maorag nabugtoan na sila sa ilang gininhawa gumikan tingali sa paghunob sa hilo nga gikutaw gikan sa pestesidyo batok sa ilaga ug suro-suro.
(to be concluded)