Ang umuusok mong init
Ang siyang umakit sa akin
Na ika’y aking tikman.
‘di baleng bibig ko’y mapaso
Mula sa iyong naglalagablab na init,
Malasap ko lang ang taglay mong sarap.
Pero dumaan ang ilang minuto
Napagtanto ko na mas malalasap ko
ang iyong sarap kung init mo’y tama lang,
Kaya mas mainam na hihintayin ko na lang
Ang sandaling pwede ka na.
Sa sandaling ako’y naghintay
Hindi ko namalayan –
Dahan-dahan ka ng lumalamig.
Pero dahil ayokong masayang ka,
pinagtiyagaan na lang kita,
baka sakaling pwede pa?
Ngunit sa aking paglasap,
Sarap mo’y nawala
Mula nang init mo’y naglaho.
—
Armando B. Fenequito, Jr. is studying at the University of Southeastern Philippines, and is currently taking up Literature.