Puyat ako kagabi. Masama ang loob dahil natalo sa sugal. Pero gumising pa rin ako nang maaga kanina. Inilabas ang karne sa freezer. Naglinis ng bahay. Mga alas dies ng umaga, sinimulan ang pagluluto.
Darating kasi si Kulot. Dadaan daw sya nang bahay bago sya lumipad pabalik ng Luzon.
Kahapon nagtext kami. Sabi nya, pananghalian daw sya pupunta.
Mag-aalas dos na ngayon, wala pa sya.
“Ambagal kasi ng nasakyan ko,” text niya sa akin.
“Ang sabi mo lunch. Anong oras na? Nasayang ang oras ko. May lakad ako dapat,” sagot ko.
“Sorry. Pwede pa ba akong pumunta dyan?” tanong nya.
Hindi na ako nagreply. Tinantya ko kung gaano pa kalayo ang panggagalingan niya. Mahigit isang oras pa na byahe.