Sa dihang lunes ang nakabutang sa kalendaryo,
Adlaw na kalaong ko ordinaryo,
Nagbantay sa tindahan buntag sayo,
Para hamok halin ug sinsilyo.
Sa dihang may niabot na bisita,
Kalaong ko customer na,
Usa diay ka yagit na bata,
Nangayo ug makaon bahala daw bisan unsa.
Sa dihang nangita ko ug paagi para siya makalakaw
Ug para pud wala nay langaw
Na naglupad-lupad murag amaw,
Tungod sa baho na nagsapaw-sapaw.
Sa dihang gihatag ko na ang pagkaon,
Nalipay siya intawon
Ug labaw sa tanan siya mapasalamaton.
Buotan na bata kung boot huna-hunaon.
Sa dihang may niabot na laing bata,
Naginistoryahay sila.
Nanabok sa atbang ang duwa,
Nangingkod dayon daplin sa kalsada.
Sa dihang nahibaw-an nako,
Manghud-maguyang diay tong mga gagmayng tawo,
Sa init na kabuntagon sila andam musakripisyo,
Para sa ila tiyan na nagbuto-buto.
Unsay rason ngano sila na ing-ana? Unsa kaha?
Jhon Steven C. Espenido is a Bachelor of Arts in English Language student at Surigao del Norte State University.