Akong mama naghigda sa sopa,
Singot murag gitanom na mga yamog sa iyang ilong
Tungod sa kainit sa hapon,
Ang iyang hagok naga-away sa syagit
Sa tigbaligya og taho sa gawas
Iyang kamot nagagunit gihapon sa silhig,
Pati sa iyang damgo walay undang og silhig.
Gitanggal nako ang silhig sa iyang kamot
Unya akong mga tudlo nagahilot sa iyang palad,
Ang kubal sa iyang kamot bagnol sa akong panit.
Pangutana nako mama,
Ma, gipanalipdan ba aning kubal ang imong mga kamot
Kadtong si papa, nakit-an nato
Ginakiyod atong silingan sa inyong kwarto
Unya imo siyang gisagpa-sagpa
Hantod iyang nawong maspula pa sa akong regla?
O Kadtong hubog si papa, nagmaoy,
Gusto ko kulatahon
Kay sige ko hilak, dili ko molingkod sa iyang paa
Unya gikumot nimo iyang buhok,
Gilabay nimo siya sa basurahan didto gawas sa balay?
O kadtong nilayas na si Papa,
Ikaw na tigluto didto sa karinderya ni Manang Marla,
Ikaw na tigbaligya sa mga kendi ni Manong Oli,
Ikaw na tiglaba sa mga panti og bra ni Manang Marla?
Ma, gipanalipdan ba aning kubal ang imong mga kamot?
Wala ni-abri ang mga mata ni mama
Pero iyang baba abri,
Hagok maslalom pa sa balon,
Og iyang kubalong kamot,
Nisirado sa akong kamot,
Dili mobuhi.
Mao ang tubag niya sa akong mga pangutana.
—
Glyd Jun Arañes is a research assistant of the Philippine Women’s College of Davao. He was a fellow at the 2011 Davao Writers Workshop and the 2010 ADDU Writers Workshop.