Panit-Pasayan

Poetry by | September 8, 2025

Lamian ka sa hinuboan nga daan nga pasayan. Siya nga mikulo ug mihigda sa imong gi-order na pasta. Apan kaniadto, dili gani nimo ni gunitan. Kuno, sama sila sa mga ipis nga manggawas sa Mintal matag gabii. Pinugos nilang giputol ang ilang hinanok aron motilaw sa bugnaw nga bulan. Takos lamang sa imong dila ang mananap nga dili modawat og salin-salin sa dagat.

Mao kini ang akong natun-an: kinahanglan huboan ang deboto sa imong kasingkasing. Hugasan, dayon lubagon ang ulo. Ipatiti gayod ang karaan niyang handurawan. Kon asa siya gikan, o kinsa iyang nakauban, dili ta angay masayod. Bisitaha ang iyang ilawom aron kabkabon ang ikog.

Dayon, sama sa pagtuon og langyaw nga pulong, sutaa ang iyang ugat, dayon labnota gamit ang imong mga kumagko. Tangtanga—hangtod tanang timailhan nga ipis-dagat kini mawagtang na. Hangtod iyang unod mosinggit na. Hulata nga magpakiluoy kini nga ihasmag sa karahay. Maligo hangtod hunob sa mantekilya. Malumos sa iyang alimyon.

Dangat sa kataposan, tingali mikulo siya aron ipauraray ang kaugalingon. Gitapok niya ang nahibiling kainit isip ulahing pagpagawas.

Lingkod. Dawata ang halangdong halad.

Lamian ka sa mananap nga ikaw na iyang ikalawat.


Si Clint Jovial Delima usa ka third-year BA English (Creative Writing) student sa University of the Philippines Mindanao. Nahimo siyang fellow sa sugilanon sa 2025 Davao Writers Workshop ug fellow sa speculative fiction sa 2025 CDO Young Writers Studio (CDOYWS).

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.