Sila nga Mibiya

Poetry by | April 25, 2022

napulo na ka ting-uwan
ang milabay
sukad gilamon ni Oro
among panimalay

tungang-gabii’s Cala-Cala,
gikuniskunis ang mga lantay’g
gipangsagpa
among mga dagway

kay lagi ang Bukidnon
ilang gi-upawan,
tanang tubig ug lapok
wa’ nababagan

ang mga suga’g
haligi nangahanaw—
napulihan sa
danguyngoy ug tiyabaw

sa isla sa Camiguin
ug dakbayan sa Iligan
gipangluwa’g gipamudyot
among kasilinganan

dunay ubang mibakod
apan uban nawagtang—
tanan adtong paskoha
wa’y mapaingnan

karong napulo na ka ting-init
ang milabay’g gi-agian,
daghan nang kabaghoan
ang akong namatikdan

kung asa ‘dunay mga
mais nga nagkidangkidang,
huyuhoy sa hangin
ang imong madunggan

kung asa ‘dunay mga
batang nagdula og takyan,
abog ug agiw
ang gadagandagan

kung asa ‘dunay mga
abagang nasandigan,
mangilngig nga kagahapon
ang mahinumdoman

mibiya na silang tanan—
ang akoang pagbalik
wa’ nakasakmit sa mga
naanod sa kapanahonan

mga kinabuhi’g kabtangan
mangawagtang na lang,
magpabilin ug magpadayon
ang Kinaiyahan


Jomerl Gomez is currently a graduate student at De La Salle University in Manila under the Creative Writing program, where he hones his skills as a writer of poetry, fiction, and, perhaps now, literary nonfiction and drama as well.

 

One thought on “Sila nga Mibiya”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.