Kapeng Barako

Poetry by | October 18, 2021

Giangkon sa nagbilangkad nga lingkoranan
ang akong kabug-aton, ug gihawoy
akong laway og kinapyot
sa gahanggab nga ngabil samtang nalipong
ang kutsarita og tinuyok sa tasa, gilumpag
ang nagtibugol nga kape gikan gilapwaan.

Usahay, mangurog akong dila ug magdilaab
akong alimpatakan… Tungod kaya ni
sa pag-uyon nako sa timpla sa imong tingog
dihang miingon ka kanako, “Magkape ra ta.”

Unsa kaha kon kutawon sa imong dila
ang akong baba, o di ba kaha higopon nimo
ang katam-is sa akong pangandoy?
Bisan sama ra sa aso ang hunahuna,
mabati ko gihapon ang kainit.
Ang kahapdos. Ang kasakit.

Ug wala ko makabalo kon
kanus-a malamian og balik.


Ivan lives in Davao City.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.