Mga Tagsip

Poetry by | January 2, 2021

–Hubad sa Binisaya ni John Bengan

Silaab sama sa kandila
lumbay sa ulan
nga duna nay nanag-iya.

Ang Sapat sa mga tigmo mitubo
og mga gamut diin kini mitindog ug milingkod
mga gamut sa ka taas milapos
sa pikas bahin sa kalibutan
mihugpo ug gilubok hangtod
nahimong lanot nga gibuhat og sinina.

Ikaw akong panit sa suwa
Akong ilimnon
Akong damgo nga gapadasig
ang kasubo nga mahanaw.

Ang kamingaw usa ka dahon
nabilin sa bentana
mansa sa habol
o kun panahon sa usa ka adlaw.

Kon kining paghimamat nimo
naghingapin ug halawom
pahiri kini sa salisi sa kahilom
o kun pagsambit kunohay
unsa kadugay ning adlawa.

Hayag ug sayo ba kang nimata
dagom taliwala sa kasagbutan?
Sa pagsubang sa adlaw
nasaag ug hikalimtan?

Imong kasingkasing himoang itlog nga bulawan
himoa kining tam-is
o kun bulak sa kahayag
nga gipatik sa batiis.

 

*

Fragments

Burn bright as candle
column of rain
spoken for.

The Sphinx grew roots
where it stood or sat
roots so long they broke
out to the other sided globe
gathered and pounded out
into fibers to make a robe.

Be my lemon peel
be my drink
be the dream that drives me
the despair that wilts.

Nostalgia is a leaf
lying on a window
stain on a sheet
or a day’s weather.

If you think this encounter with you
excessive and deep
wipe it away with a rain of silence
or inanely remark
how long the day is.

Are you bright and early
needle in the hay?
Are you lost for granted
at the break of day?

Turn your heart to candy
or a golden egg
or a bright sunflower
tattooed on a leg.

 


Usa ka gipasidunggan nga tagsulat og sugilanon, magbabalak, dibuhista, ug payoner nga tigmantala si Tita Lacambra Ayala. Mipanaw siya kadtong tuig 2019.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.