Sa pipila ka adlaw, ako na lay gahigda
ning atong kama
luag na kini, hapsay sa paminaw
nga ako makaligidligid, makapanikad,
solo ang unlan, ug way singot
nga mudagayday sa kalawasan.
Apan ining akong pag-inusara,
gibati ko pa ang imong presensya.
Akong nakita ang nangaputol nga hilo
sa shorts nga bulak-bulak nga atong pinalit
didto sa usa ka convenience store sa may Roxas,
dala niini ang naputol ko nga pangandoy
sa paghuman sa dream catcher
nga akong giingong ihatag sa imuha
samtang nangaon ta sa Keep Sakes.
Akong gitanggal ang unlan sa akong ulo,
ug gitapad kanako—
ang imong baho;
ang buhok nga ginaliguan
og pink nga Head and Shoulders
ningpilit pa sa punda.
imong Baby Johnsons nga sabon nagpabilin
sa habol ug hapin nga kapila na nakong gibubua’g Downy.
Akong mata, halang. Mura’g gisawsawa’g alcohol.
Di ko mapugngan ang pagdalin-as sa akong kamot,
gakapa sa unlang imong gibilin.
Ginabaghid nako akong tiil,
sa hawan nga bahin ning higdaanan,
gahandom nga imong bagtak,
nga naay nanubong buhok,
akong masinati pa’g usab.
Nipiyong ko ug nitago sa habol,
apan sa pag-abri pa’g usab ning akong mga mata,
hayag sa adlaw akong nakita. Asa ka?
Usahay ako mutuo nga imong kalag,
Gabisita kanako. Nga siya
nakabati sa akong kamingaw.
nga kining higdaanan, mas humok,
Mas dako, ug mas malipayon kung naa ka.
Usahay nagadamgo ko nga ikaw nitapad,
Ug hinay-hinay nga nigakos sa’kong kaluya.
Sa paggawas ning luha,
natilawan nako ang
kaparat sa dagat atong mga panahong
kita nipalayo ug niangkon sa Samal,
Akong kaugalingon, usa ra sa imuha.
Apan kinsa ako para pugngan ka,
Ug magpabilin niining atong kama.
Ang imong kaugalingon
Nibuhi sa gisugdang kalibutan
nga di ko angay’ng hiktan.
Ang dalan para kanato taas pa,
Pero ikaw nibiya na.
Ug kining higdaanan,
magpabiling atong handumanan.
Wala ka man sa akong taparan,
di ko man makab-ot ang imong giadtuan,
Naghinaot ko nga sa imong ginatulgan
Makahinanok ka’g taman-taman.
—
Denise Alexi is a BA English (Creative Writing) student of the University of the Philippines Mindanao.