Salamat, Kuya

Nangandoy ko nga motubo og paspas aron maapsan tika.
Napul-an na ko sa pagsul-ob sa imong tinuboang sapatos
nga baho og mga langyawng pangandoy.

Ang mga tinuboan mong sinina guot na kaayo
sa akong dughan. Kanunay ko nga gahilak kon masimhotan
ang nahibiling tinagoan sa imong ilok.

Unsaon, kay lagi, matod ni tatay ‘pobre ra ta’.
Sigon ni nanay, ‘mapuslan pa man na.’
Unya karon, ang imo na pung brip?

Kon may kamot lang ning akong kinatawo,
manampong gyud ni.
Pero sige na lang. Katapusan na ni.

Kay sukad karon, matod mo,
ang imong sul-obon kay panty.
Hay, salamat, kuya.

—-
Paul Randy P. Gumanao is BS Chem Student at AdDU who loves to write poems